-
1 ἰάχω
ἰάχω, nur praes. u. impf., schreien; bes. bei Hom. vom Schlachtgeschrei, Il. 17, 317 Od. 4, 454; vom Schreien eines Kindes, das sich fürchtet, Il. 6, 468; vom Klagegeschrei, 18, 29; von leblosen Dingen, rauschen, πορφύρεον κῦμα ἴαχε νηὸς ἰούσης Il. 1, 482, zischen, vom Stahl, den man in kaltes Wasser taucht, ihn zu härten, Od. 9, 391; ertönen, erklingen, ἰάχεσκε σάκος Hes. Sc. 732; von der Bogensehne, Il. 4, 125; von der Trompete, schmettern, 18, 219; vom Erdröhnen der Gestade, 21, 10, wie Eur. Tr. 828; von der Flöte, Soph. Tr. 639 ch., l. d.
См. также в других словарях:
ιάχω — ἰάχω (Α) 1. φωνάζω δυνατά, βγάζω κραυγή (α. «Ἀργεῑοι δὲ μέγα ἴαχον», Ομ. Ιλ. β. «πρὸς κόλπον... τιθήνης ἐκλίνθη ἰάχων», Ομ. Ιλ. γ. «θυμὸν ἀκηχέμεναι μεγάλ ἴαχον», Ομ. Ιλ.) 2. απαγγέλλω κάτι πολύ δυνατά («κᾱρυξ ἴαχεν βάθροις», Ευρ.) 3. ηχώ, αντηχώ … Dictionary of Greek