ἤν+τις+ὀφείλων+ἐξαρνῆται

ἐξ-αρνέομαι, mit aor. pass., läugnen, verneinen; Eur. Andr. 436; τί, Hel. 579; ἤν τις ὀφείλων ἐξαρνῆται Ar. Eccl. 660; φόνον Her. 3, 74; μὴ λαβεῖν Dem. 27, 16; οὐκ ἐξαρνοῦνται πράττειν, ἀλλ' ὁμολογοῦσιν Aesch. 3, 250; ἐξαρνηϑέντι καὶ ἐξομοσαμένῳ Plat. Legg. XII, 949 a; abschlagen, τὰ μὲν δανειζόμενοι, τὰ δὲ ἐξαρνούμενοι Rep. V, 465 c.