-
121 διχονοια
-
122 δυσκαταπαυστος
2который трудно унять или успокоить(ἄλγος Aesch.; ψυχή Eur.; στάσις Plut.)
δ. γεγονώς Plut. — сильно возбужденный -
123 εκπιπτω
1) выпадать, спадать, падать(χειρός τινι, δίφρου Hom.; ἀντύγων ἄπο Eur.; ἐκ τοῦ τρήματος Arph.; ὀδόντες ἐκπίπτουσιν Arst.)
αἱ ἀπὸ τοῦ κέντρου γραμμαὴ κατὰ κῶνον ἐκπίπτουσαι Arst. — линии, расходящиеся конусом из центра2) быть выбрасываемым (на берег волнами)(Hom. - in tmesi; εἰς γῆν τένδε Eur.; πρὸς τέν χώραν Plat.)
ἐξέπεσεν ἐς τὸν Ναυπακτίων λιμένα Thuc. — (тело Тимократа) прибило волнами к Навпактийскому порту;οἱ ἐκπίπτοντες Xen. — (потерпевшие кораблекрушение и) выброшенные на берег3) капать, выделяться4) отпадать, отклоняться(ἐκ τοῦ ἐπιτηδεύματός τινος Plat.)
5) воен. делать вылазку, идти в наступление, нападать(οἱ πολέμιοι ἐκπίπτοντες Her., Xen. - ср. 13; ἐκπεσόντες ξίφη ἔχοντες Xen.; εἰς τὰς εὐρυχωρίας ἐκπεσεῖν Polyb.)
ἐξέπεσε διώκων Plut. — он бросился в погоню6) устремляться, выбегать(τῆς ἀγορᾶς δρόμῳ Plut.)
7) убегать(Ἀθήναζε Thuc.; πρὸς τοὺς Λακεδαιμονίους Xen.)
8) прорыватьсяἡ ἀκουσίως ἐκπίπτουσα φωνή Plut. — невольно сорвавшееся слово
9) терпеть неудачу(τραγῳδία ἐκπίπτει Arst.; ἐκπίπτοντες ὑπόμισθοι τραγῳδοῦντες Luc.)
ἐκπεσὼν οἰχήσεται Plat. — ему предстоит провал;ἐξέπεσε τοῦ δράματος Plut. — его драма провалилась;ἐκπέπτωκεν ὅ λόγος NT. — слово не сбылось10) впадать, оказыватьсяεἰς λήθην τινὸς ἐκπεσεῖν Aeschin. — забыть о чем-л.;
εἴς τινα παροινίαν ἐκπεσεῖν Plut. — впасть в некое состояние опьянения11) лишаться власти, быть свергаемым(πρός τινος Aesch., Soph.)
12) быть лишаемым, лишаться(τυραννίδος Aesch.; τῆς φιλίας τινός Plut.)
ἐκπεπτωκὼς ἐκ τῶν ἐόντων Her. — потерявший состояние, впавший в нищету;ἀπὸ τῶν ὑπαρχουσῶν ἐλπίδων ἐ. Thuc. — лишиться своих надежд;ἐκπεσεῖν ἐκ τῆς δόξης Isocr. — лишиться (былой) славы;τοῦ φρονεῖν ἐ. Plut. — терять рассудок;τοῦ θράσους ἐκπεσεῖν Plut. — пасть духом;ἐκπεσεῖν τοῦ λόγου Aeschin. — сбиться в речи13) изгоняться(ὑπό τινος Her., Thuc.; ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐκπίπτοντες Thuc.; τῶν οἰκιῶν ἐκπεπτωκότες Xen.; τῆς πατρίδος Plut.)
οἱ ἐκπεσόντες Thuc. и οἱ ἐκπεπτωκότες Plut. — изгнанники;ἐκπεσεῖν τῆς βουλῆς Plut. — быть исключенным из сената;τῶν πολεμίων ἐκπεσόντων Plut. — после изгнания неприятеля (ср. 5)14) распространяться, становиться известнымἐκπεσεῖν εἰς ἀνθρώπους Plat. — стать достоянием людей, т.е. общеизвестным;
φωνέ ἐξ ἄλσους ἐξέπεσε Plut. — из рощи раздался голос15) (об оракулах и т.п.) даваться, объявляться(οἱ νῦν ἐκπίπτοντες χρησμοί Luc.; ἐκπίπτει χρησμὸς ποιεῖν τι Diog.L.)
ταύτης τῆς ἀποκρίσεως ἐκπεσούσης Polyb. — когда был объявлен этот ответ16) переходить, превращаться(ἥ στάσις φιλία - v. l. ἐς φιλίαν - ἐξεπεπτώκει Thuc.; εἰς ἀλλότριον εἶδος Plat.)
-
124 εκστασις
- εως ἥ1) смещение, перемещение(πᾶσα κίνησις ἔ. ἐστι τοῦ κινουμένου Arst.)
ἥ ἔ. εἰς τἀντικείμενα Arst. — расхождение в разные стороны2) отход в сторону, подобострастное исчезновение(προσκυνήσεις καὴ ἐκστάσεις Arst.)
3) уход, уменьшение, убыль(αἱ κακίαι ἐκστάσεις εἰσίν Arst.; θερμότητος Plut.)
4) исступлениеἡ μανικέ ἔ. Arst. и ἔ. τῶν λογισμῶν Plut. — помешательство;
ἥ περὴ τὰ ἀφροδίσια ἔ. Arst. — любовная возбужденность5) восторг, экстаз -
125 ενειμι
[εἰμί] (impf. ἐνῆν, fut. ἐνέσομαι)1) (в чём-л.) быть, находиться, содержаться, заключаться(τινι Hom., Aesch., Soph., Plat. и ἔν τινι Aesch., Her., Arph., Plat., Arst., Plut.; αὐτόθι Arph.; πολλοὴ ἔνεσαν ὀϊστοί, sc. τῇ φαρέτρῃ Hom.)
οὔ νυ καὴ ὑμῖν οἴκοι ἔνεστι γόος ; Hom. — разве нет и в вашем доме печали?;ἔνεστι τοῦτο τῇ τυραννίδι νόσημα Aesch. — таков недуг самовластия;πόλλ΄ ἔνεστι τῷ γήρᾳ κακά Arph. — старости присущи многие страдания;τοῖς λόγοις ἔνεστι ἀμφοῖν κέρδος Soph. — в словах обеих есть польза;ἐν τῷ λόγῳ ἔνεστιν ἐναντίωσις Arst. — в словесной формулировке имеется противоположение;ἀπορίαι ἐνοῦσαι Arst. — внутренние трудности;τουτοίσι καὴ αὐτοὴ ἐνεσόμεθα Her. — мы сами войдем в их число;ἐνέσεσθαι τῇ γνώμῃ Thuc. — возникнуть в сознании;ἐν τοῖς λογίοις ἔνεστιν Arph. — в прорицании сказано2) быть в наличии(οὐκ ἐξέφθιτο οἶνος, ἀλλ΄ ἐνέην Hom.)
Ἄρεως δ΄ οὐκ ἔνι (= ἔνεστι) χώρα Aesch. — это не область Арея, т.е. здесь нет воинственного пыла;σίτου οὐκ ἐνόντος Thuc. — ввиду отсутствия хлеба;πόλεμος οὐκ ἐνῆν οὐδὲ στάσις Plat. — не было ни войн, ни восстаний;τὰ ἐνόντα Plat. — собственность, Arst. существо дела, сущность3) находиться в промежуткеεἰ μελετήσομεν, χρόνος ἐνέσται Thuc. — если мы станем готовиться, пройдет время
τῶνδ΄ ἄρνησις οὐκ ἔνεστί μοι Soph. — я не могу отрицать этого;
εἴ τι ἄλλο ἐνῆν Dem. — если имелась другая возможность;τίς δ΄ ἔνεστί μοι λόγος ; Eur. — что могу я сказать?;νόμῳ χρῆσθαι παντὴ ἔνεστί σοι Anth. — ты можешь установить любой закон;ὡς ἐνῆν ἄριστα Luc. — как можно (было) лучше;ὡς ἔνι μάλιστα Luc. — как только возможно;οὐκ ἐνὸν ποιεῖν τι Luc. — невозможно сделать что-л.;ἐκ τῶν ἐνόντων Dem. — насколько возможно -
126 ενστασις
- εως ἥ1) установление, учреждение, устройство(τῶν ὅλων πραγμάτων ἐξ ἀρχῆς Aeschin.)
ἥ ὅλη ἔ. τῆς ἀγῶνος Aeschin. — весь судебный процесс в целом;ἐυθέως κατὰ τήν ἔνστασιν τοῦ πολέμου Polyb. — с самого же начала войны:ἔ. βίου Diog.L. — образ жизни2) сопротивление, противодействие3) возражение(ἔ. ἐστιν ἐπιχείρημα πρὸς τέν θέσιν Arst.; ἐνστάσεις καὴ κοινότητας λαλεῖν Plut.)
4) (врачебное) средство -
127 επικοτος
-
128 επιρροθεω
1) (в ответ или в знак одобрения) шуметь, кричать, звать(στάσις πάγκοινος ἐπιρροθεῖ Aesch.)
ἐπερρόθησαν δ΄ οἱ μὲν ὡς καλῶς λέγοι, οἱ δ΄ οὐκ ἐπῄνουν Eur. — одни одобрительно зашумели в ответ на его речь, другие же возразили;ἐ. κτύπῳ Aesch. — отдаваться грохотом, оглушительно гудеть2) бранить, порицатьπολλὰ λόγοις ἐ. τινα Soph. — разразиться упреками против кого-л.
См. также в других словарях:
στάσις — στάσῑς , στάσις placing fem acc pl (epic doric ionic aeolic) στάσις placing fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσις — εως, ἡ, ΜΑ βλ. στάση … Dictionary of Greek
στάσι — στάσις placing fem voc sg στάσῑ , στάσις placing fem dat sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσεσι — στάσις placing fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσεσιν — στάσις placing fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσιας — στάσις placing fem acc pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσιες — στάσις placing fem nom/voc pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσιν — στάσις placing fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάσιος — στάσις placing fem gen sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στάση — η / στάσις, εως, ΝΜΑ 1. το να σταματά κάποιος ή κάτι, το να στέκεται ακίνητος, το σταμάτημα, η ακινησία (α. «στάση δέκα λεπτών» β. «οὐχ εὑρίσκει... στάσιν τῆς ἀναβάσεως», Γρηγ. Ναζ.) 2. άρνηση υπακοής στους νόμους ή στις αρχές, εξέγερση, ανταρσία … Dictionary of Greek
ιππόστασις — ἱππόστασις, ἡ (Α) 1. ιπποστάσιο* 2. φρ. α) «Ἀελίου κνεφαία ίππόστασις» ο σκοτεινός στάβλος τού Ηλίου, δηλαδή η δύση, Ευρ. β) «Ἕω φαεννὰς Ἡλίου θ ἱπποστάσεις» ο φωτεινός στάβλος τών αλόγων τού Ηλίου, δηλαδή η ανατολή, (Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἱππ(ο)… … Dictionary of Greek