-
1 αυγη
дор. αὐγά ἥ1) тж. pl. сияние, свет, блеск(ἠελίου Hom.; πυρός Aesch.; βροντᾶς αὐγαί Soph.)
2) pl. солнечный светἠελίου ἴδεν αὐγάς Hom. — он увидел свет, т.е. родился;
ὑπ΄ αὐγὰς ἠελίοιο φοιτᾶν или ζώειν Hom., αὐγὰς λεύσσειν Aesch., βλέπειν и εἰσιδεῖν Eur. — жить на свете, быть в живых;δυσμαὴ αὐγᾶν Pind. — заход солнца;βίου δύντος αὐγαί Aesch. — лучи догорающей жизни3) рассвет(ἄχρι αὐγῆς NT.)
4) pl. глаза(εἴς τινα αὐγὰς βαλεῖν Eur.)
-
2 αιγλη
дор. αἴγλα ἥ1) блеск, сияние(ἠελίου, χαλκοῦ Hom.; Ὀλύμπου Soph.)
πυρὸς μέλαινα αἴ. Eur. — блеск догорающего огня2) дневной свет, сияние Hom., Soph.εἰς αἴγλαν μολεῖν Pind. — прийти на свет, родиться
3) факел(αἱ πυρφόροι αἶγλαι Soph.)
4) перен. блеск, слава(ἀέθλων Πυθίων Pind.)
-
3 κηλον
Hes. тж. κήλεον τό (только pl.)1) досл. древко стрелы, перен. стрела(κῆλα θεοῖο, sc. Ἀπόλλωνος Hom.)
2) луч(χρύσεα κήλη ἠελίου Anth. - v. l. κύκλα)
3) звук(φόρμιγγος κῆλα Pind.)
-
4 πεταννυμι
(fut. πετάσω - атт. πετῶ, aor. ἐπέτασα - эп. πέτᾰσα и πέτασσα; pass.: aor. ἐπετάσθην - эп. πετάσθην, pf. πεπέτασμαι и πέπταμαι)1) распростирать, развертывать, распускать(ἱστία Hom.)
2) расстилать(εἵματα παρὰ θῖν΄ ἁλός Hom.)
ἀμφὴ δὲ πέπλοι πέπτανται Hom. — вокруг (колесниц) разостланы покрывала3) простирать(ἄμφω χεῖρε ἑτάροισι Hom.)
4) распространятьπέπτατο δ΄ αὐγέ ἠελίου Hom. — разлито было солнечное сияние
5) распахивать, растворять(πύλαι πεπταμέναι Hom.)
6) развлекать, развеселять, оживлять(θυμόν τινος Hom.)
См. также в других словарях:
Ἠελίου — Ἥλιος masc/fem/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἠελίου — ἥλιος sun masc gen sg (epic) ἠέλιος ah! masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἡελίου — Ἥλιος masc/fem/neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Mimnermus — Mimnermos was one of several ancient, Greek poets who composed verses about solar eclipses, and there was in fact a total solar eclipse of his home town, Smyrna, on April 6, 648 BC[1] His poetry survives only as a few fragments yet they afford us … Wikipedia
ACROSTICHIA — in Constitut. Apostol. Alius quidem Psalmos David canat, populus vero initia versuum, quae dicuntur Acrostichia, succinat. Α᾿κροςτιχὶς enim initium versuum significar. Vide Cael. Rhodig. Antiqq. Lectionum l. 13. c. 39. et Macrum Hierotexic. De… … Hofmann J. Lexicon universale
POLOGRAPHIA — Graece Πολογραφία inter opera Astronomica Democriti, recensetur a Laertio in Vita eius: quâ voce intelligitur descriptio πόλων καὶ ἀναλημμάτων ςκιοθηρικῶν, polorum et analemmatum sciothericorum. Nempe veteres Graeci Πόλον primitus dixêre caelum… … Hofmann J. Lexicon universale
SISYPHUS — Aeoli fil. qui icum Atticam latrociniis infestaret (unde Ovid. Met. l. 13. v. 32. Quid sanguine cretus Sisyphio, furtisque et fraude simillimus illi.) a Theseo occisus est. Hunc Poetae fabulantur eô supplicii genere apud inferos plecti, ut saxum… … Hofmann J. Lexicon universale
αντί — (I) και αντίς πρόθ. (AM ἀντί) 1. (για τόπο) απέναντι, αντίκρυ «στάθηκε αντί στο πέλαγο κι αντί στ άγριο το κύμα» (δημοτ. τραγ.) «μηδ ἀντ ἠελίου τετραμμένος ὀρθὸς ὁμιλεῑν» (Ησίοδ.) 2. σε αντάλλαγμα, σε αντικατάσταση «παρὰ δὲ Ἑρμιονέων νῆσον ἀντὶ… … Dictionary of Greek
περίτροχος — η, ο / περίτροχος, ον, ΝΜΑ [περιτρέχω] νεοελλ. το ουδ. ως ουσ. το περίτροχο σύσκευο από σχοινί με κόμπους που χρησιμοποιείται για την ανολκή τού σχοινιού ή τής αλυσίδας τής άγκυρας μσν. αρχ. 1. κυκλοτερής, σφαιρικός (α. «ἐν δὲ μετώπῳ λευκόν σῆμ… … Dictionary of Greek
προσορώ — (I) άω Α [ὁρῶ] (το ενεργ. και μέσ.) βλέπω προς κάποιον ή κάτι, προσβλέπω («οὐδ αὐγὰς προσορῶν τέρπεται ἠελίου», Μίμν.). (II) έω, Α [πρόσορος] είμαι πρόσορος* με κάποιον, συνορεύω, γειτνιάζω («τοὺς προσοροῡντας τῇ Μακεδονίᾳ Θράκας», Πολ.) … Dictionary of Greek
τρέπω — ΝΜΑ, και δωρ. τ. τράπω Α 1. κάνω κάποιον ή κάτι να στραφεί, να αλλάξει κατεύθυνση ή στάση (α. «οι κακές παρέες τόν έτρεψαν στο κακό» β. «πρὸς εὐφροσύναν τρέψαι... ἦτορ», Πίνδ. γ. «τήνδε... τὴν ὁδὸν ἀναγκαιοτάτην ἡμῑν εἶναι τρέπεσθαι», Πλάτ.) 2.… … Dictionary of Greek