-
121 πάσσω
πάσσω, (a) streuen, darauf od. darüber streuen, sprengen, sowohl von trockenen als flüssigen Dingen; φάρμακα, Heilmittel auf eine Wunde legen; mit dem gen., πάσσειν ἁλός, des Salzes oder vom Salze daraufstreuen; (b) übertr. einstreuen, einweben, bes. von angebrachten Verzierungen, von gewirkter od. gestickter Arbeit; ϑρόνα πάσσειν, Blumen über eine Stickerei streuen, sie hie und da, wie darüber gestreut, hineinsticken; ἀέϑλους, Kämpfe hie und da hineinsticken -
122 πλησίαλος
-
123 πόντος
πόντος, ὁ (mit βένϑος, βάϑος zusammenhangend), das Meer, bes. das hohe Meer; πόντος ἁλὸς πολιῆς, das hohe Meer der grauen Salzflut; κύματα μακρὰ ϑαλάσσης, πόντου Ἰκαρίοιο, die langen Wellen auf dem hohen Meere. Übertr. jede ungeheure Menge od. Fülle -
124 πόρος
πόρος, ὁ, (1) der Weg durch einen Fluß, Durchgang, Furt; πόρους ἁλὸς ἐξερεείνων, die Übergänge, Wege des Meeres; auch für Meer selbst; allgemein Pfad; bes. aber auch Meerespfad, Furt; vom Fluß; der Übergang, die Brücke; übh. der zum Übergang geeignete Ort; die Meerstraße; übh. Gang; (2) Ausgang, Öffnung, Loch, bes. die Poren des menschlichen u. tierischen Leibes; man nennt auch die Nervenfäden so u. die Fäden, woran sich manche Insektenlarven aufhängen; (3) Übertr., die Art u. Weise zu einem Ziele zu gelangen, Mittel u. Wege dazu, Ausweg, Hilfsmittel; das Erwerben. Übh. die Einkünfte -
125 πρωτόαλος
πρωτό-αλος, zuerst aufs Meer gehend, die erste Seefahrt machend -
126 σύναλος
σύν-αλος, mit einem Salz essend, übh. mitessend -
127 ταμίας
ταμίας, ὁ, eigtl. der Vorschneider, der jedem seinen Teil zumißt, zuwägt; Haushalter, Wirtschafter, Schaffner; übh. jeder, der irgend womit schaltet u. waltet, Anordner, Gebieter; Κυράνας, Beherrscher; ταμίης γνώμης, der seines Verstandes mächtig ist, ihn in seiner Gewalt hat; Κᾶρες ἁλὸς ταμίαι, die Herren des Meeres. Bes. Schatzmeister, Rendant; τοῦ ἱροῠ, Verwalter des Tempelschatzes auf der Burg in Athen; τῆς ϑεοῦ, im Gesetz; in Rom der Quästor -
128 ὑπεξαναδύομαι
ὑπ-εξ-ανα-δύομαι, heimlich od. allmählich drunter emportauchen; λάϑρη ὑπεξαναδὺς πολιῆς ἁλός, aus dem Meere hervor
См. также в других словарях:
Ἄλος — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άλος — Ονομασία τριών αρχαίων πόλεων. 1. Κωμόπολη της αρχαίας Μαγνησίας στη Θεσσαλία. Υπολογίζεται ότι βρισκόταν ανάμεσα στον σημερινό Βόλο και στη Νέα Αγχίαλο. 2. Παράκτια πόλη της Λοκρίδας. 3. Πόλη της Θεσσαλίας που καταστράφηκε το 364 π.Χ. από τον… … Dictionary of Greek
ἁλός — ἅλς salt masc/fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἇλος — ἇ̱λος , ἧλος nail head masc nom sg (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καλοκόκ(κ)αλος — η, ο αυτός που έχει γερά κόκαλα, δηλ. γερή κράση («ήτον εφτάψυχος αυτός ο καλοκόκκαλος», Παπαδ.) … Dictionary of Greek
μονοκόκ(κ)αλος — η, ο 1. (για άνθρωπο ή ζώο) αυτός που αποτελείται κατά κάποιο τρόπο από ένα μόνο κόκαλο 2. δύσκαμπτος, άκαμπτος 3. σκληροτράχηλος, ισχυρογνώμων 4. ειλικρινής, ευθύς, ντόμπρος … Dictionary of Greek
Ὦλος — Ἄλος , Ἄλος masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλε — Ἄλος masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλοισιν — Ἄλος masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλον — Ἄλος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἄλους — Ἄλος masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)