-
1 εφαλλομαι
(эп. part. aor. ἐπάλμενος и ἐπιάλμενος, ион. 3 л. sing. aor. 2 ἐπᾶλτο)1) вспрыгивать, вскакивать(ἵππων Hom. и τοῖς ἵπποις Plut.)
; ἐπὴ τὸν οὐδόν Plat.2) подскакивать, устремляться, бросаться(τινι Hom., ἔς τινα Pind. и ἐπί τινα NT.; ἀπ΄ Οὐλύμποιο Hes.)
χύσσε μιν περιφύς, ἐπιάλμενος Hom. — бросившись (к Лаэрту, Одиссей) обнял и поцеловал его
См. также в других словарях:
εφάλλομαι — ἐφάλλομαι (ΑΜ) μσν. (για τον Λάζαρο που εγέρθηκε από τόν τάφο) σηκώνομαι με ορμή, τινάζομαι πάνω αρχ. 1. πηδώ επάνω σε κάποιον, εφορμώ, επιτίθεμαι («Ἀστεροπαίῳ ἐπᾱλτο», Ομ. Ιλ.) 2. (με δοτ. οργαν.) προσβάλλω, πλήττω κάποιον με κάτι («ἐπάλμενος… … Dictionary of Greek
