ἐπιρ-

См. также в других словарях:

• λακωνιστί — επίρ. [λακωνίζω] με τον τρόπο τών Λακώνων, με λίγα και εύστοχα λόγια, σύντομα, λακωνικά …   Dictionary of Greek

• μονοκούκ(κ)ι — επίρ. φρ. «ψηφίζω μονοκούκ(κ)ι» δίνω ψήφω προτίμησης σε ένα μόνο άτομο από ολόκληρο συνδυασμό ή ψηφίζω όλους τους υποψηφίους ενός συνδυασμού. [ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο) * + κουκ(κ)ί] …   Dictionary of Greek

• τσιτσίδι — επιρ. τροπ., χωρίς κανένα ρούχο: Έγδυσε το παιδί τσιτσίδι …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

• наречие — калька лат. adverbium, которое создано по образцу греч. ἐπίρ᾽ῥημα; см. Томсен, Gesch. 19 …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• Ολυμπίασι — ὀλυμπίασι και ὀλυμπιάσι και ὀλυμπίαθι (Α) επίρ. στην Ολυμπία. [ΕΤΥΜΟΛ. Τοπική πτώση τού Ὀλυμπία με σημ. τοπικού επιρρ. (πρβλ. θύρασι, Μουνυχίασι)] …   Dictionary of Greek

• ανίσως — (I) (Μ ἀνίσως) σύνδ. υποθ. που συνεκφέρεται συνήθως με το και και εισάγει: 1. υποθ. προτάσεις «Ανίσως κι άλλον αγαπώ και θέλω για να φύγεις, σπαθί βαστάς στη μέση σου κόψε μου το κεφάλι» δημοτ.) 2. πλάγιες ερωτηματικές («τον ρώτησε ανίσως κι… …   Dictionary of Greek

• διαστί — επίρ. (Α) με τη γλώσσα τού Δία …   Dictionary of Greek

• ενόπλιος — ἐνόπλιος, ον (AM) [ένοπλος] 1. ο ασχολούμενος ή αναφερόμενος στα όπλα («ἐνόπλιος ἐπιστήμη», Δίον. Αλ.) 2. ένοπλος, που διεξάγεται με όπλα (α. «ἐνόπλια παίζειν», Πίνδ. β. «πυρρίχη, ἡ ἐνόπλιος ὄρχησις», Ευστ.) αρχ. 1. μετρικός χρόνος που… …   Dictionary of Greek

• επιρράπιξις — ἐπιρράπιξις, και ιων. τ. ἐπιρ(ρ)άπιξις, ἡ (γεν. ιος) (Α) επιρραπισμός …   Dictionary of Greek

• επομένως — (AM ἑπομένως) επίρ. βλ. έπομαι …   Dictionary of Greek

• θυμήρης — θυμήρης, ες (ΑΜ) θυμαρής* 1. τερπνός, ευχάριστος, θελκτικός 2. (στον Όμ. μόνο το ουδ. ως επίρ.) φρ. «θυμήρες κεράσασα» αφού ανακάτεψε το ζεστό νερό με κρύο, ώστε να τό δέχομαι ευχάριστα, Ομ. Οδ.). επίρρ... θυμήρως (Α) ευχάριστα, τερπνά. [ΕΤΥΜΟΛ.… …   Dictionary of Greek