-
121 καύχησις
καύχησις, εως, ἡ (Epicurus Fgm. 93; Philod., περὶ κακιῶν p. 27 J.; Philo, Congr. Erud. Gr. 107; LXX; Just., D. 141, 3). On Gr-Rom. perspectives s. καυχάομαι 2.① act of taking pride in someth., boasting (Jer 12:13) Ro 3:27; 2 Cor 9:4 v.l.; 11:10, 17; Js 4:16; IEph 18:1. In a list of vices Hm 8:3. στέφανος καυχήσεως crown of pride, i.e. to be proud of (Ezk 16:12; Pr 16:31) 1 Th 2:19. κ. ὑπέρ τινος pride that one has in someone 2 Cor 7:4; 8:24. ἡ καύχησις ἡμῶν ἡ ἐπὶ Τίτου our boasting in the presence of Titus 7:14. ἐν κ. ἀπολέσθαι be lost because of bragging ITr 4:1. ἔχω τὴν κ. ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν θεόν I may boast in Christ of my relation to God Ro 15:17; νὴ τὴν ὑμετέραν κ. as surely as I may boast of you 1 Cor 15:31.② that which constitutes a source of pride, object of boasting, reason for boasting 2 Cor 1:12.—RAsting, Kauchesis: NorTT 26, 1925, 129–203; AFridrichsen, SymbOsl 7, 1928, 25–29; 8, 1929, 78–82.—DELG s.v. καυχάομαι. TW. Spicq. Sv. -
122 μνεία
μνεία, ας, ἡ (μνάομαι in the sense ‘be mindful of’ [s. L-S-J-M μνάομαι I]; Soph. et al.; ins, pap, LXX, 8:5; OdeSol; Test Abr A 4 p. 81, 6 [Stone p. 10]; TestNapht 8:5; EpArist).① remembrance, memory w. obj. gen. τινός of someone (OdeSol 11:22; SibOr 5, 486) Ro 12:13 v.l.; of someth. (SIG 577, 3; Wsd 5:14; Bar 4:27) εἴ τίς ἐστιν ἀγαθοῦ μ. if there is any remembrance of what is good 21:7. μνείαν ἔχειν τινός think of someone (Soph., El. 384 al.) ἔχετε μνείαν ἡμῶν ἀγαθὴν πάντοτε you always think kindly of us 1 Th 3:6. ἀδιάλειπτον ἔχω τὴν περὶ σοῦ μ. I remember you constantly 2 Ti 1:3. εἰς μ. ἔρχεταί τινι as in Lat. in mentem venit alicui comes to someone’s recollection Hv 3, 7, 3.② mention μνείαν ποιεῖσθαί τινος mention someone (Pla., Phdr. 254; Diog. L. 8, 2, 66; IPriene 50, 10; PEdg 14 [=Sb 6720], 3 [256 B.C.]; UPZ 59, 6; cp. Ps 110:4) in our lit. only of mentioning in prayer (BGU 632, 5 μνείαν σου ποιούμενος παρὰ τοῖς ἐνθάδε θεοῖς; Kaibel 983, 2ff [79 B.C.] Δημήτριος ἥκω πρὸς μεγάλην ῏Ισιν θεάν, μνείαν ἐπʼ ἀγαθῷ τ. γονέων ποιούμενος; not in prayer Iren. 1, 9, 2 [Harv. I 83, 2]) Ro 1:9; 1 Th 1:2 v.l.; Phlm 4. The gen. is supplied fr. the context Eph 1:16; 1 Th 1:2. ἐπὶ πάση τῇ μ. ὑμῶν as often as I make mention of you (in prayer) Phil 1:3. ἡ πρὸς θεὸν μ. mention (in prayer) before God (though remembrance is also prob. here) 1 Cl 56:1.—DELG s.v. μιμνήσκω 10. M-M. TW. Spicq. -
123 παρρησία
παρρησία, ας, ἡ (πᾶς, ῥῆσις; Eur., Pla.+; Stob., Flor. III 13 p. 453 H. [a collection of sayings περὶ παρρησίας]; ins, pap, LXX; TestReub 4:2; JosAs 23:10 cod. A [Bat. p. 75, 2] and Pal. 364; EpArist, Philo, Joseph.; Ath. 11, 2; loanw. in rabb.—On the spelling s. B-D-F §11, 1; Mlt-H. 101; s. also Schwyzer I 469).① a use of speech that conceals nothing and passes over nothing, outspokenness, frankness, plainness (Demosth. 6, 31 τἀληθῆ μετὰ παρρησίας ἐρῶ πρὸς ὑμᾶς καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι; Diod S 4, 74, 2; 12, 63, 2; Pr 1:20; a slave does not have such a privilege: Eur., Phoen. 390–92) παρρησίᾳ plainly, openly (EpArist 125) Mk 8:32; J 7:13; 10:24; 11:14; 16:25 (opp. ἐν παροιμίαις.—On the subject matter cp. Artem. 4, 71 οἱ θεοὶ πάντως μὲν ἀληθῆ λέγουσιν, ἀλλὰ ποτὲ μὲν ἁπλῶς λέγουσι, ποτὲ δὲ αἰνίσσονται=the gods always speak the truth, but sometimes directly, sometimes indirectly), 29 v.l. (opp. παροιμία); Dg 11:2. Also ἐν παρρησίᾳ J 16:29. μετὰ παρρησίας (s. Demosth. above; Ael. Aristid. 30 p. 571 D.; Appian, Bell. Civ. 3, §15 λέγω μετὰ π.; 3 Macc 4:1; 7:12; JosAs 23:10 [s. above]; Philo; Jos., Ant 6, 256) plainly, confidently Ac 2:29; μετὰ παρρησίας ἄκουε MPol 10:1. This is also the place for πολλῇ παρρησίᾳ χρώμεθα (opp. Moses’ veiling of his face) 2 Cor 3:12 (παρρησίᾳ χράομαι as Appian, Maced. 11 §3; Cass. Dio 62, 13; Philo, De Jos. 107; Jos., Ant. 2, 116).—RPope, ET 21, 1910, 236–38; HWindisch, exc. on 2 Cor 3:12.② ‘Openness’ somet. develops into openness to the public, before whom speaking and actions take place (Philo, Spec. Leg. 1, 321 τοῖς τὰ κοινωφελῆ δρῶσιν ἔστω παρρησία) παρρησίᾳ in public, publicly J 7:26; 11:54; 18:20. δειγματίζειν ἐν παρρησίᾳ make a public example of Col 2:15. ἐν παρρησίᾳ εἶναι to be known publicly J 7:4 (opp. ἐν κρυπτῷ). This is prob. also the place for παρρησίᾳ Ac 14:19 v.l. and μετὰ πάσης παρρησίας ἀκωλύτως quite openly and unhindered 28:31. Also ἐν πάσῃ παρρησίᾳ Phil 1:20. This is prob. the place also for 2 Cor 7:4 (but sense 3 is preferred by some): I am speaking to you with great frankness (REB; i.e. without weighing every word).③ a state of boldness and confidence, courage, confidence, boldness, fearlessness, esp. in the presence of persons of high rank.ⓐ in association with humans (Socrat., Ep. 1, 12; Cass. Dio 62, 13; EpArist 125 παρρησίᾳ; Philo, De Jos. 107; 222, Rer. Div. Her. 5f; Jos., Ant. 9, 226; 15, 37; TestReub 4:2f. Cp. also OGI 323, 10; POxy 1100, 15; PGM 12, 187; OEger, Rechtsgeschichtliches zum NT: Rektoratsprogr. Basel 1919, 41f) Ac 4:13. Some would put πολλή μοι παρρησία πρὸς ὑμᾶς (sc. ἐστίν and cp. Diod S 14, 65, 4 πρὸς τύραννον π.) 2 Cor 7:4 here, but the context appears to favor 2 above. πολλὴν παρρησίαν ἔχων ἐπιτάσσειν σοι Phlm 8 (π. ἔχω as Dio Chrys. 26 [43], 7). ἐν παρρησίᾳ fearlessly Eph 6:19 (DSmolders, L’audace de l’apôtre: Collectanea Mechlinensia 43, ’58, 16–30; 117–33; RWild, CBQ 46, ’84, 284–98; the verb w. ἅλυσις vs. 20, cp. Paul’s situation Ac 28:30f). μετὰ παρρησίας (Aristoxenus, Fgm. 32; Appian, Bell. Civ. 5, 42 §178; Jos., Ant. 6, 256; Ps.-Clem., Hom. 1, 11; 5, 18; μετὰ π. καὶ οὐ κρύβδην Orig., C. Cels. 3, 57, 20) Ac 2:29 (cp. Chion 16, 7 H. ἀνέξῃ γὰρ μετὰ παρρησίας μοῦ λέγοντος); 4:31; 1 Cl 34:1. μετὰ παρρησίας πάσης (Jos., Ant. 16, 379) Ac 4:29; 6:10 D; 16:4 D.ⓑ in relation to God (Job 27:10; Philo, Rer. Div. Her. 5–7; Jos., Ant. 5, 38) w. προσαγωγή Eph 3:12. Here joyousness, confidence is the result or the accompaniment of faith, as 1 Ti 3:13; Hb 10:35. W. καύχημα 3:6; 1 Cl 34:5. παρρησίαν ἔχειν πρὸς τὸν θεόν (Jos., Ant. 2, 52) 1J 3:21; cp. 5:14. μετὰ παρρησίας with joyful heart Hb 4:16; 2 Cl 15:3. ἀλήθεια ἐν παρρησίᾳ 1 Cl 35:2. ἔχοντες παρρησίαν εἰς τὴν εἴσοδον τῶν ἁγίων since we have confidence to enter the sanctuary Hb 10:19.—W. expressly forensic and eschatological coloring (as Wsd 5:1) παρρησίαν ἔχειν 1J 2:28 (opp. αἰσχύνεσθαι); 4:17.—EPeterson, Z. Bedeutungsgesch. v. π.: RSeeberg Festschr. I 1929, 283–97; WvUnnik, The Christian’s Freedom of Speech: BJRL ’62, 466–88; HCombrink, Parresia in Handelinge: GereformTT ’75, 56–63; WBeilner, ΠΑΡΡΗΣΙΑ ’79 (lit.); SMarrow, CBQ 44, ’82, 431–46; PMiguel, Parrhēsia: Dictionnaire de spiritualité 12, ’83, 260–67; also articles by DFredrickson, SWinter, AMitchell, WKlassen, in Friendship, Flattery, and Frankness of Speech ’96, 163–254; RAC VII 839–77.—DELG s.v. 2 εἴρω. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv. -
124 πλεονεξία
πλεονεξία, ας, ἡ (πλεονέκτης) the state of desiring to have more than one’s due, greediness, insatiableness, avarice, covetousness (so Hdt., Thu.+; Aristoxenus, Fgm. 50 p. 23, 36ff [πλ. as the vice pure and simple]; Diod S 21, 1, 4 [πλ. as the μητρόπολις τῶν ἀδικημάτων]; Musonius 72, 9; 90, 10 H.; Dio Chrys., Or. 67 [17] περί πλεονεξίας: 6 μέγιστον κακῶν αἴτιον; 7 μέγιστον κακόν; Ael. Aristid. 39 p. 733 D.: πλ. is among the three most disgraceful things; Herm. Wr. 13, 7; pap, LXX; Test12Patr; GrBar 13:3; ApcMos 11; EpArist 277; Philo, Spec. Leg. 1, 173, Praem. 15 al.; Jos., Bell. 7, 256, Ant. 3, 67; 7, 37 al.; Just., D. 14, 2; Tat. 19, 2; Ath., R. 21 p. 74, 9; Theoph. Ant. 1, 14 [p. 92, 7]) B 10:4; w. other vices (as Diod S 13, 30, 4 in catalogues of vices. On these s. AVögtle, Die Tugend-u. Lasterkataloge im NT ’36) Ro 1:29; 1 Cl 35:5; B 20:1; D 5:1; Pol 2:2; Hm 6, 2, 5; 8:5. Used w. ἀκαθαρσία Eph 4:19; 5:3. Characterized as εἰδωλολατρία Col 3:5 (s. εἰδωλολατρία, πλεονέκτης and cp. TestJud 19:1. Chaeremon the Stoic, Nero’s teacher, in Porphyr., Abst. 4, 6 [=Chaeremon, Fgm. 10, p. 16 Horst] contrasts πλεονεξία with θεία γνῶσις). Of false teachers 2 Pt 2:3, 14 (s. γυμνάζω end). πρόφασις πλεονεξίας (subj. gen.) pretext for avarice 1 Th 2:5 (cp. Philostrat. I 362, 14 πρόσχημα τ. πλεονεξίας). φυλάσσεσθαι ἀπὸ πάσης πλ. guard against every form of greed Lk 12:15.—The pl. of the individual expressions of greed (B-D-F §142.—X., Cyr. 1, 6, 29; Plut., Pomp. 640 [39, 6]; 2 Macc 4:50; Philo, Agr. 83, Vi. Cont. 70; Jos., Ant. 17, 253; Tat. 19, 2) Mk 7:22.—In 2 Cor 9:5 the context calls for the pregnant mng. a gift that is grudgingly granted by avarice (εὐλογία 4); extortion (Plummer, ICC ad vs. 10c).—WSedgwick, ET 36, 1925, 478f; TManson, JTS 44, ’43, 86f; EKlaar, Πλεονεξία,-έκτης,-εκτεῖν TZ 10, ’54, 395–97.—DELG s.v. ἔχω and πλείων. M-M. TW. Spicq. Sv. -
125 ἀσχήμων
ἀσχήμων, ον (s. ἀσχημονέω, ἀσχημοσύνη; Eur., Hdt. et al.; Epict. 2, 16, 18; 4, 9, 5; Vett. Val. 62, 16; SIG 736, 4; BGU 1247, 10; PTebt 44, 10; PRyl 144, 18; 150, 11; LXX; EpArist 211; Jos., Ant. 16, 363; freq. of someth. that is not openly done, displayed, or discussed in reserved society because it is considered ‘shameful, unpresentable, indecent’, or ‘unmentionable’, opp. εὐσχήμων). The word is applied esp. to sexual matters in Dio Chrys. 2 (40), 29; LXX Gen 34:7, Dt 24:1; Theod. Sus 63 (s. ἀσχημοσύνη 1). Hence τὰ ἀ. (it is prob. unnecessary to supply μέλη) the unpresentable parts i.e. those that elicit special modesty, genitalia 1 Cor 12:23 (on the topic cp. περὶ ὕψους 43, 5)—DELG s.v. ἔχω. M-M.
См. также в других словарях:
έχω — (I) (ΑΜ ἔχω) 1. κρατώ κάτι στα χέρια μου, είμαι ο κάτοχος (κύριος, ιδιοκτήτης) ενός πράγματος («έχει σπίτια και κτήματα») 2. (για προσωπική κράτηση) κρατώ, φυλάω («τόν έχουν μέσα» ή «τόν έχουν στη φυλακή») 3. (για δήλωση συγγενικού δεσμού ή άλλης … Dictionary of Greek
περιεκτίζω — Α κάνω περίληψη. [ΕΤΥΜΟΛ. < περι * + ἔχω (πρβλ. ἑκτικός) + κατάλ. ίζω] … Dictionary of Greek
Modern Greek grammar — Main article: Modern Greek The grammar of Standard Modern Greek, as spoken in present day Greece and Cyprus, is basically that of Demotic Greek, but it has also assimilated certain elements of Katharevousa, the archaic, learned variety of Greek… … Wikipedia
λόγος — I Η ομιλία, η λαλιά του ανθρώπου ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Βλ. λ. γλώσσα. Λ. επίσης ονομάζεται η λογική. Βλ. λ. λογική. II (Μαθημ.). Ας είναι Α και Β δύο ομοειδή γεωμετρικά μεγέθη, για παράδειγμα, δύο ευθύγραμμα τμήματα· ενδέχεται φυσικά … Dictionary of Greek
Fass ohne Boden — Pi Inhaltsverzeichnis 1 πάθει μάθος 2 Παθήματα μαθήματα … Deutsch Wikipedia
είμαι — (AM εἰμί Α και αιολ. τ. ἐμμί Μ και εἶμαι) 1. υπάρχω, ζω («...ήταν ένας γέρος και μια γριά», «οὐκ ἐσθ οὗτος ἀνήρ οὐδ ἔσσεται» δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να υπάρξει) 2. (για πράγματα) υπάρχω, βρίσκομαι) («δεν είναι στάρι φέτος», «ὁ παράδεισος αὐτὸς … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
πλείων — πλείον και πλέων, πλέον, ΝΜΑ / πλείων, πλεῑον, αιολ. και δωρ. τ. αρσ. πλήων, αττ. συνηρ. τ. ουδ. πλεῑν και κρητ. τ. πλίον και ιων. τ. πλεῡν και αρκαδ. τ. πλός, Α (ως συγκριτ. βαθμός τού επιθ. πολύς) 1. (σχετικά με ποσότητα, μέγεθος, έκταση και… … Dictionary of Greek
