-
1 θυρίς
θυρίς, ίδος, ἡ, dim. von ϑύρα, kleine Thüröffnung, bes. Fenster; ἵππον χαλκοῦν ϑυρίδας ἔχοντα Plat. Rep. II, 359 d; ἐξάψας διὰ τῆς ϑυρίδος τὸ καλώδιον Ar. Vesp. 379; κἂν ἐκ ϑυρίδος παρακύπτωμεν, aus dem Fenster sehen, Thesm. 797; τὸ φῶς διὰ τᾶς ϑυρίδος οὐκ εἰςορῇς; p. bei Ath. XV, 697 c; Sp., Plut. Qu. Rom. 36; in der Anth. ὑψίλοφος, Asclpds. 15 (V, 153), εὔτρητοι, Philodem. 7 (V, 123), öfter; – μέλιτος, Bienenzellen, Arist. H. A. 9, 28; B. A. 100 wird ϑυρίδα τῆς πινακίδος τὴν πτύχα erkl., kleine Tafel, vgl. Ath. XII, 521 f.
-
2 δια-κάθ-ημαι
δια-κάθ-ημαι (s. ἧμαι), sich niedersetzen, Plut. Cic. 47, ἐπὶ τῆς ϑυρίδος, Ios., vom Heere.
-
3 ἐκ-μηρύω
ἐκ-μηρύω, auseinanderwickeln, nur im med., von einem Heere, sich entfalten, κατὰ τὴν γέφυραν, über die Brücke defiliren, Xen. An. 6, 3, 22; τὰς δυςχωρίας, durch den Engpaß, Pol. 3, 51, 2; τῆς χαράδρας 3, 53, 5; διὰ στενῆς ϑυρίδος αὑτὸν καὶ παιδία, sich durchzwängen, Plut. Aemil. 26.
-
4 ἐξ-άπτω
ἐξ-άπτω, 1) anknüpfen, anhängen; ἱμάντας Il. 22, 397; πεῖσμα κίονος ἐξάπτειν, das Seil so an die Säule binden, daß es von dieser herunterhängt, Od. 22, 466; vgl. Il. 24, 51; διὰ τῆς ϑυρίδος τὸ καλῴδιον Ar. Vesp. 379; ἐκ νηοῦ σχοινίον ἐς τεῖχος Her. 1, 26; 4, 64; ἐξαμμέναι ἐκ σώματος Tim. Locr. 102 e, daran geknüpft, davon abhängig sein; vgl. τὴν ἀπόῤῥησιν ἐξάπτουσι δεισιδαιμονίας Plut. qu. Rom. 61; τῆς τύχης τὰ πραττόμενα, davon abhängig machen, Sull. 6; – ἀπό τινος, Xen. Cyn. 10, 7; τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῦ Πειραιῶς, verband er damit, Plut. Them. 19; übertr., στόματος ἐξάπτων λιτάς Eur. Or. 382, womit ἱκετηρίαν δὲ γόνασιν ἐξάπτω σέϑεν I. A. 1216 zu vergleichen. – 2) anlegen, umhüllen; μηδ' ἀμφὶ κείναις μέλανας ἐξάψῃς πέπλους Eur. I. A. 1449; δεσμὰ χεροῖν Herc. Fur. 1342; κόσμον νεκρῷ Tr. 1208. – Med., sich woran hängen, πάντες ἐξάπτεσϑε, hängt euch alle daran, Il. 8, 20; häufiger = sich an-, umhängen, τί πέπλους μέλανας ἐξήψω χροός Eur. Hel. 1186; ἐξάψασϑαι κώδωνας Dem. 25, 90, sich Schellen anlegen; σφραγίδια ἐξαψάμενος. sich Petschafte anhängen, am Gurte tragen, Ar. Th. 428; περὶ τὴν κεφαλὴν ἐξήμμεϑα πηνίκην fr. inc. 3; gefangene Schiffe ins Schlepptau nehmen, D. Sic. 14, 74. – Auch = sich an Einen machen, ihn angreifen, τινός, Pol. u. a. Sp.; πολέμου, den Krieg anfangen, D. Hal. 6, 25; anzünden, anstecken, Tim. Locr. 97 e; oft übertr., ἐξημμένος ὑπὸ φιλοσοφίας ὥσπερ πυρός Plat. Ep. VII, 340 b, vgl. Rep. VI, 498 b; ὑπ' ὀργῆς καὶ φιλονεικίας ἐξαφϑέντες D. Hal. 5, 38; ἐξήφϑη πόλεμος Strab. IX, 420; oft bei Ael. u. a. Sp.
-
5 ὑπερ-χαλάω
ὑπερ-χαλάω (s. χαλάω), darüber herablassen; ἐκ ϑυρίδος αὑτὸν ζητῶν ὑπερχαλάσαι Leon. Al. 4 (XI, 200), v. l. ὑπεκχ.
-
6 διακάθημαι
δια-κάθ-ημαι (s. ἧμαι), sich niedersetzen; ἐπὶ τῆς ϑυρίδος, vom Heere -
7 ἐκμηρύω
ἐκ-μηρύω, auseinanderwickeln; von einem Heere: sich entfalten, κατὰ τὴν γέφυραν, über die Brücke defilieren; τὰς δυςχωρίας, durch den Engpaß; διὰ στενῆς ϑυρίδος αὑτὸν καὶ παιδία, sich durchzwängen -
8 θυρίς
θυρίς, ίδος, ἡ, kleine Türöffnung, bes. Fenster; κἂν ἐκ ϑυρίδος παρακύπτωμεν, aus dem Fenster sehen; μέλιτος, Bienenzellen; kleine Tafel
См. также в других словарях:
θυρίδος — θυρίς window fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
двьрьца — ДВЬРЬЦ|А (22), Ѣ ( А) с. Уменьш. к двьрь: повеле хытрьцемъ ѥдины двьрче створити. ПрЛ XIII, 76г; бл(с)вѩше бо точью дверцѩми и цѣлованьѥ да˫аше к немѹ приходѩщимъ (διὰ θυρίδος) ГА XIII–XIV, 249г; иде въ домъ свои и не сказасѩ оц҃ю и мт҃ри. Нъ на… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
окъно — ОКЪН|О (3*), А с. Окно: си же ѹвѣдавши. свѣси мѧ окномъ сѣдъши сама. ˫ако же свѣдѧше. да и себе окномъ свѣсить понеже рече замоидовци [так!] ˫ати мѧ хотѧть. (ϑυρίδος… ϑυρίδος) ПНЧ к. XIV, 116б; ѡкъна •г҃• ѹкрашена. стеклы Римьскими. ЛИ ок. 1425,… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Culture de Dimini — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Prehellenique A — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Pré-hellénique A — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Préhellénique A — Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s expliquer par le grec.… … Wikipédia en Français
Pélasges diminiens — Préhellénique A Le préhellénique A est un concept linguistique postulé suite à l’analyse de la toponymie grecque. Les noms de lieu grecs à terminaison en nthos, mn , r , m , n et ss forment en effet un ensemble dont l’étymologie ne peut s… … Wikipédia en Français
Praxilla — Activités poétesse Naissance VIe Ve siècle Sicyone Langue d écriture grec ancien Genres scolie, hymne, dithyrambe Praxilla (grec ancien : Πράξιλλα) est une poétesse grecque du VIe ou … Wikipédia en Français
OECURIA Atheniensium memorabilis — Habebant uxores corum, praeter τὴν γυαικωνίτιδα, de qua supra aliquid voce Gynaconitis, etiam suum θάλαμον ἱςτῶν Polluci memoratum l. 1. c. 8. in quo labori telisque texendis vacabant. Loca vero, in quibus filiae degebant, παρθενῶνες dicebantur,… … Hofmann J. Lexicon universale
εξάπτω — (I) ἐξάπτω [άπτω] (Α) 1. δένω, προσδένω, εξαρτώ από κάπου («ἐξάψας διὰ τῆς θυρίδος τὸ καλώδιον», Αριστοφ.) 2. συνάπτω, συνδέω («τὴν πόλιν ἐξῆψε τοῡ Πειραιῶς καὶ τὴν γῆν τῆς θαλάσσης», Πλούτ.) 3. θεωρώ κάτι άμεσα συνδεόμενο ή εξαρτώμενο με κάτι… … Dictionary of Greek