-
1 ἐκτός
ἐκτός (ἐκ), adv., 1) außer, außerhalb, Hom. u. Folgde; gew. mit dem gen., der sowohl vor-, als nachsteht; τείχεος ἐκτός Il. 21, 608; ἐκτὸς κλισίης 14, 13; Ἀπόλλωνα καλέσσατο δώματος ἐκτός 15, 143; ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς, schuldlos, Aesch. Prom. 330, wie Ch. 1027; αἵ τ' εἴσω στέγης αἵ τ' ἐκτὸς αὐλῆς Soph. Tr. 203; ἐκτὸς πημάτων Phil. 502, vgl. 1244; Ant. 610; ἐκτὸς ἐλπίδος σωϑείς 330; ἡ γὰρ ἐκτὸς καὶ παρ' ἐλπίδας χαρά, unverhofft, 338; δοκημάτων ἐκτός Eur. Herc. f. 771; ἐκτὸς κακῶν Plat. Gorg. 523 b; σὺ ἐκτὸς εἶ τοῦ μέλλειν ἀποϑνήσκειν αὔριον Crit. 46 e, du bist'weit entfernt, morgen zu sterben; ἔχεις τι ἐκτὸς τούτων λέγειν, außer diesem, Gorg. 474 d; vgl. Parm. 151 a; ἐκτὸς τῆς δυνάμεώς τινος εἶναι, Jemandes Macht nicht unterworfen sein, Thuc. 2, 7; ἀπέκτειναν ἅπαντας ἐκτὸς ὀλίγων Xen. Hell. 1, 2, 3; so ἐκτὸς εἰ μή, nisi forte, Luc. Pisc. 6 u. öfter; – τὰ ἐκτός, die Außendinge, Eur. Ion 231, wie Ath. II, 46 f; οἱ ἐκτός, die Fremden, neben ἀλλόφυλοι Plat. Legg. I, 629 d; oft Pol. – Von der Zeit, drüber hinaus, ἐπεὶ ἐκτὸς ἐγένετο πέντε ἡμερέων Her. 3, 80. – 2) nach außen, hinaus; ἔῤῥιψεν ἐκτὸς αὐτόν Soph. Tr. 268, vgl. Ant. 18; εἷλκον παρὰ τὴν ὁδὸν ἐκτός Plat. Rep. X, 616 a.
-
2 ἐκτός
ἐκτός, adv., (1) außer, außerhalb; ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς, schuldlos; ἡ γὰρ ἐκτὸς καὶ παρ' ἐλπίδας χαρά, unverhofft; σὺ ἐκτὸς εἶ τοῦ μέλλειν ἀποϑνήσκειν αὔριον, du bist weit entfernt, morgen zu sterben; ἔχεις τι ἐκτὸς τούτων λέγειν, außer diesem; ἐκτὸς τῆς δυνάμεώς τινος εἶναι, jemandes Macht nicht unterworfen sein; τὰ ἐκτός, die Außendinge; οἱ ἐκτός, die Fremden. Von der Zeit: drüber hinaus. (2) nach außen, hinaus -
3 κυρέω
κυρέω, die von der Stammform κύρω vorkommenden Formen s. unter diesem besonders, fut. κυρήσω, treffen, antreffen; zufällig auf Einen stoßen, ihm begegnen, wohinein gerathen. ἱεροῖσιν ἐπ' αἰϑομένοισι κυρήσας, als er zufällig auf brennende Opfer gestoßen, Hes. O. 757; γνώμῃ κυρήσας, οὐδ' ἀπ' οἰωνῶν μαϑών, durch Vermuthung, Soph. O. R. 398, vgl. El. 653; erreichen, erlangen, wonach man gestrebt hat, u. übh. erlangen, auch vom Unglück; ὁρῶ κυροῠντα τόνδε τῶν ἐπαξίων Aesch. Prom. 70; ἀγρεύματος Spt. 589; νοστίμου σωτηρίας κυρήσει, στυγερᾶς μοίρας κυρήσας, Pers. 783. 874, öfter; βίου δὲ λῴονος ὑμᾶς κυρῆσαι Soph. O. R. 1514; δυςπότμων κασίγνητε γάμων κυρήσας Ant. 862; auch impers., ταῦτ' ἀφ' ὑμῶν βουλήσομαι κυρεῖν ἐμοί O. C. 1292; νῦν σοι τέρψις ἐμφανὴς κυρεῖ, wird dir zu Theil, Tr. 290; vgl. ϑανεῖν μοι συντυχία κρείσσων ἐκύρησε Eur. Hec. 215; κακὸν κυρεῖν τι Θρῃκίῳ στρατεύματι ἔοικεν Rhes. 745; ἐσϑλῶν κυρήσεις I. A. 1035; τῆς δίκης, sein Recht erlangen, Phoen 500; aber Her. 9, 116 ist κυρήσας δίκης = dec seine Strafe bekommen hat; οἵων τέκνων ἐκύρησε 1, 31, vgl. 35, öfter; βασιληΐης ταφῆς u. ä., auch ἀτιμίης, 7, 158; seltener in att. Prosa, ὡς τῶν μεγίστων ἀγαϑῶν κεκυρηκότα Plat. Alc. II, 141 b. – Auch c. accus., τί νῦν ἕκατι δαιμόν ων κυρῶ; Aesch. Ch. 212, vgl. 703; ohne Casus, καὶ τόδ' ἂν γένος λέγων ἐξ Ἐπάφου κυρήσαις, möchtest du es treffen, wahr reden, Suppl. 584; – antreffen, finden, c. acc., ἐπ' ἀκταῖς νιν κυρῶ Eur. Hec. 798, εἰ μὴ κυρήσεις πολεμίους φεύγοντας Rhes. 113. – Aus Vrbdgn, wie καλῶς τὰ πλείω πόλεμος ἐκ ϑεῶν κυρεῖ, Aesch. Spt. 23, er wird glücklich zu Theil, läuft glücklich ab, entsteht bei den Tragg. die einfache Bdtg »sich befinden«, » sein«, οὕνεκ' ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς, daß du außer Schuld bist, Aesch. Prom. 330, κακῶν μὲν ὅστις ἔμπειρος κυρεῖ Pers. 590; ἐνϑάδ' ἤδη τοῦ πάϑους κυρῶ Soph. Phil. 887; φονέα σέ φημι τἀνδρός, οὗ ζητεῖς, κυρεῖν O. R. 362; ποῠ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος Ai. 963; τίς ἐν πύλαισι δωμάτων κυρεῖ Eur. Phoen. 1074; bes. wie das prosaische τυγ-χάνω, dem es bei den Tragg. entspricht, mit Participien, mit dem Nebenbegriff des Absichtslosen oder Zufälligen, σεσωσμένος κυρεῖ Aesch. Pers. 495; Ag. 1174; ποῦ ποτ' ὢν κυρεῖς; Soph. Phil. 794; εἰρηκὼς κυρεῖς, es trifft sich, daß du gesagt hast, di. hast gerade gesagt, O. C 578; μέν' ὡς κυρεῖς ἔχων, wie du gerade bist, Ai. 87, u. sonst oft, wie bei Eur.; auch umgekehrt, πλησίον γὰρ ἦν κυρῶν Soph. Phil. 871, vgl. 731. – Bei Pol. 12, 15, 9, τὰ πρὸς τὴν διαβολὴν κυροῦντα, = was sich darauf bezieht.
-
4 κυρέω
κυρέω, treffen, antreffen; zufällig auf einen stoßen, ihm begegnen, wohinein geraten. ἱεροῖσιν ἐπ' αἰϑομένοισι κυρήσας, als er zufällig auf brennende Opfer gestoßen; γνώμῃ κυρήσας, οὐδ' ἀπ' οἰωνῶν μαϑών, durch Vermutung; erreichen, erlangen, wonach man gestrebt hat, u. übh. erlangen, auch vom Unglück; τῆς δίκης, sein Recht erlangen; κυρήσας δίκης = der seine Strafe bekommen hat; καὶ τόδ' ἂν γένος λέγων ἐξ Ἐπάφου κυρήσαις, möchtest du es treffen, wahr reden; antreffen, finden; καλῶς τὰ πλείω πόλεμος ἐκ ϑεῶν κυρεῖ, er wird glücklich zu Teil, läuft glücklich ab, entsteht bei den Tragg. die einfache Bdtg 'sich befinden', 'sein', οὕνεκ' ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς, daß du außer Schuld bist; mit Participien, mit dem Nebenbegriff des Absichtslosen oder Zufälligen; εἰρηκὼς κυρεῖς, es trifft sich, daß du gesagt hast, di. hast gerade gesagt; τὰ πρὸς τὴν διαβολὴν κυροῦντα, = was sich darauf bezieht -
5 ὁθοὔνεκα
ὁθοὔνεκα, d. i. ὅτου ἕνεκα, deswegen, deswegen, weil; Soph. Ai. 123 u. sonst; auch = ὅτι, daß, ζηλῶ σ' ὁϑοὔνεκ' ἐκτὸς αἰτίας κυρεῖς, Aesch. Prom. 330; öfter bei Soph., O. R. 1016. 1072; οἶδ' ὁϑοὔνεχ' ἵξεται, Phil. 630; nach γνώσει, O. C. 857; nach μανϑάνω, El. 607; ähnlich Eur. Es sollte nicht ohne Coronis, aber auch nicht ὅϑ' οὕνεκα geschrieben werden, da es nicht für ὅτι οὕνεκα sieht, vgl. Lob. zu Phryn. 657; Wolf Anal. 4 p. 403.
См. также в других словарях:
οθούνεκα — ὁθούνεκα και ὁθούνεκεν (Α) 1. επειδή, διότι («ζηλῶ σ ὁθούνεκα ἐκτὸς αἰτίας κυρεῑς», Αισχύλ.) 2. (ειδ. σύνδ.) ότι («ἄγγελε... ὁθούνεκα τέθνηκ Ὀρέστης», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ὅπου ἕνεκα / ἕνεκεν με κράση (πρβλ. τὸ ἔπος> τοὖπος) και τροπή τού τ σε … Dictionary of Greek