-
81 χρηστομαθής
χρηστο-μαθής, ές, (1) lernbegierig, wißbegierig; (2) der alles Brauchbare, Nötige, zu einer Wissenschaft Gehörige erlernt hat -
82 History
subs.P. συγγραφή, ἡ.Account: P. and V. λόγος, ὁ.Write history of, v.: P. συγγράφειν (acc.).Come, my son, now also you must learn the history of the island: V. φέρʼ ὦ τέκνον νῦν καὶ τὸ τῆς νήσου μάθῃς (Soph., Phil. 300).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > History
-
83 Meaning
subs.P. and V. δύναμις, ἡ (Soph., O.R. 938), P. διάνοια, ἡ, βούλησις, ἡ.Have a double meaning, v.: P. ἐπαμφοτερίζειν.Hidden meaning: P. ὑπόνοια, ἡ.Till you learn the meaning of joy and sorrow: V. ἕως τὸ χαίρειν καὶ τὸ λυπεῖσθαι μάθῃς (Soph., Aj. 555).What was the meaning of this? P. τί τοῦτʼ ἠδύνατο (Dem. 233).We know that this is the meaning of your bringing us before a committee: P. γιγνώσκομεν ὅτι τοῦτο φρονεῖ ὑμῶν ἡ εἰς τοὺς ὀλίγους ἀγωγή (Thuc. 5, 85).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Meaning
-
84 Refrain
v. trans.When you have learnt from me give advice. Till then refrain: V. ὅταν μάθῃς μου νουθέτει, τανῦν δʼ ἔα (Soph., O.C. 593).I refrained from killing: V. ἔσχον μὴ κτανεῖν.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Refrain
-
85 δυσμαθής
δυσμαθής, ές ‘pert. to being hard to learn’ (δυς-±μαθής; in this sense Aeschyl. et al.), then act. pert. to lacking sharpness or quickness in understanding, obtuse, slow to learn, hard to teach (so Pla. et al.; Cebes 35, 2; Philo, Mos. 2, 261) of complacent Christians Hs 9, 22, 1.—DELG s.v. μανθάνω. -
86 μανθάνω
μανθάνω fut. μαθήσομαι LXX; 2 aor. ἔμαθον; impv. pl. μάθετε, ptc. μαθών; perf. 3 sg. μεμάθηκεν Jer 9:4, ptc. pl. μεμαθηκότες Jer 13:23; inf. μεμαθηκέναι Ps 118:7 (Hom.+)① to gain knowledge or skill by instruction, learn abs. 1 Cor 14:31; 1 Ti 2:11; 2 Ti 3:7. παρά τινος learn from someone as teacher (X., Cyr. 2, 2, 6; Appian, Iber. 23 §89 παρὰ τοῦ θεοῦ μ.; Sextus 353 μ. παρὰ θεοῦ; Philo, Deus Imm. 4; Just., D. 32, 5; 78, 1; Ath. 7:2) vs. 14b; be someone’s disciple (μαθητής) EpilMosq 2. ἀπό τινος from someone (Theognis 1, 28f: Theognis teaches what ‘I myself as a παῖς ἔμαθον ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν’; 1, 35; Jos., Ant. 8, 317) Mt 11:29; Col 1:7. W. acc. of the thing learned τὶ someth. 1 Cor 14:35. ταῦτα AcPl Ha 1, 26. πάντα Hs 9, 1, 3 v.l. Teaching Ro 16:17. τὴν θεοσέβειαν τ. Χριστιανῶν Dg 1; cp. 11:2. τὰ δικαιώματα τ. κυρίου the ordinances of the Lord 21:1. τὸν Χριστόν=Christian teaching Eph 4:20 (Chion, Ep. 16, 8 θεὸν ἔμαθες=you have learned to know God; Tat. 2:2 ἕνα τὸν ἀπλανῆ δεσπότην μεμαθήκαμεν). W. attraction of a relative μένε ἐν οἷς (=ἐν τούτοις ἃ) ἔμαθες stick to what you have learned 2 Ti 3:14a. W. obj. to be supplied fr. the context (γράμματα) J 7:15 (Goodsp., Probs. 102–4). μ. τι ἀπό τινος learn someth. from someone 9:9. μ. περὶ πάντων receive instruction concerning all things vs. 7 (περί τινος as Philo, Spec. Leg. 1, 42; Just., D. 87, 1; Ath. 7, 2). μ. τι ἔν τινι learn fr. someone’s example 1 Cor 4:6 (B-D-F §220, 2; Rob. 587).—μ. τι ἀπό τινος learn someth. fr. someth.: ἀπὸ τ. συκῆς μάθετε τ. παραβολήν Mt 24:32; Mk 13:28.—W. ὅτι foll. (Philo, Leg. All. 3, 51) 9:8. W. inf. foll. (Aristoxenus, Fgm. 96 αὐλεῖν) 1 Cl 8:4 (Is 1:17); 57:2. W. indirect question foll. (Just., A I, 40, 5 and D. 32, 2 al.; Mel., P. 46, 328) 1 Cl 21:8. τί ἐστιν what this means Mt 9:13. W. the question preceding (Just., A I, 56, 1) B 5:5; 6:9; 14:4; 16:2, 7; Dg 4:6. Used w. other verbs: ἀκούειν κ. μ. (Pla., Ap. 33b, 7, Ep. 344d; Theocr. 5, 39; Ael. Aristid. 45 p. 33 D. p. 40; cp. Polyb. 3, 32, 9 ὅσῳ διαφέρει τὸ μαθεῖν τοῦ μόνον ἀκούειν, τοσούτῳ …) J 6:45. μ. καὶ παραλαμβάνειν Phil 4:9. οὐδεὶς ἐδύνατο μαθεῖν τ. ᾠδήν no one was able to learn the song (so e.g. Bousset; Allo; REB; NRSV) Rv 14:3; others prefer the related sense understand (as Lysias 10, 15; Pla., Meno 84d, Tht. 174b, Euthyd. 277e); for mng. hear, s. 4 below.② make the acquaintance of someth., learnⓐ learn about, come to know τὸν τοῦ Χριστιανισμοῦ λόγον Christian teaching MPol 10:1. τὶ παρά τινος someth. fr. someone (Sir 8:8f; EpArist 198; Philo, Fuga 8, Leg. All. 3, 194; Jos., Vi. 62; Just., D. 2, 2; 78, 10; Tat. 36, 2) Dg 4:1; Papias (2:3). Take note τὶ of someth. MPol 20:1.ⓑ find out, ascertain (Trag., X.; PRyl 77, 42; POxy 1067, 6; 1671, 20; LXX) τὶ ἀπό τινος find someth. out fr. someone Gal 3:2. W. ὅτι foll. (Arrian, Anab. 2, 5, 7; Esth 1:1n; Jos., Ant. 12, 208) Ac 23:27. Abs. 16:8.③ to come to a realization, with implication of taking place less through instruction than through experience or practice, learn, appropriate to oneself: ἔμαθεν ἀφʼ ὧν ἔπαθεν τὴν ὑπακοήν he learned obedience through what he suffered = he realized obedience through suffering Hb 5:8 (for the consonance cp. Aeschyl., Agam. 177 τῷ πάθει μάθος; Hdt. 1, 207, 1 τὰ δέ μοι παθήματα … μαθήματα; schol. on Pla. 222b ἐὰν μὴ πάθῃς, οὐ μὴ μάθῃς; Philo, Fuga 138 ἔμαθον μὲν ὸ̔ ἔπαθον. Further exx. in HWindisch ad loc. and CSpicq, RB 56, ’49, 551.—A similar play on words in Theognis 369f μωμεῖσθαι … μιμεῖσθαι=[they can] find fault [with me, but not] do as I do]).—W. inf. foll. (X., Cyr. 1, 6, 6; Lucian, Dial. Deor. 14, 2; Dt 14:23; Is 2:4; Just., D 15, 1; Ath. 1, 4) τ. ἴδιον οἶκον εὐσεβεῖν 1 Ti 5:4; cp. Tit 3:14. μ. κατὰ Χριστιανισμὸν ζῆν IMg 10:1, cp. IRo 4:3. ἔμαθον ἐν οἷς εἰμὶ αὐτάρκης εἶναι I have learned, in whatever state I am, to be content (s. αὐτάρκης) Phil 4:11. ἀργαὶ μανθάνουσιν περιερχόμεναι τὰς οἰκίας 1 Ti 5:13 presents many difficulties fr. a linguistic point of view. Perh. εἶναι or ζῆν is to be inserted after ἀργαί (X., An. 3, 2, 25 ἂν ἅπαξ μάθωμεν ἀργοὶ ζῆν; so B-D-F §416, 2; Mlt. 229; Dibelius, Hdb./Hermeneia ad loc.). Others substitute λανθάνουσιν by conjecture (e.g. PSchmiedel, ThBl 1, 1922, 222, Zürcher Bibelübers. ’31, appendix to NT, note 12).④ hear οὐδεὶς ἐδύνατο μαθεῖν τ. ᾠδήν Rv 14:3 according to some this means no one was able to hear the song (Boll 18ff; Lohmeyer; Behm). But s. 1 end.—B. 1222. M-M. TW. Sv.
См. также в других словарях:
-μαθής — (AM μαθής) β συνθετικό λόγιας προέλευσης επιθέτων < αρχ. μαθής < μάθος < μανθάνω*, που σημαίνουν τον γνώστη, αυτόν που έχει μάθει και γνωρίζει κάτι.Παραδείγματα σύνθ. σε μαθής: αμαθής, αρτιμαθής, αυτομαθής, δυσμαθής, ευμαθής, ημιμαθής,… … Dictionary of Greek
μάθης — μάθη fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μάθῃς — μάθη fem dat pl (epic) μανθάνω learn aor subj act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μὴ ἄρχε, πρὶν ἄρχεσθαι μάθης. — См. Кто не умеет повиноваться, тот не умеет повелевать … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
μάθηις — μάθῃς , μάθη fem dat pl (epic) μάθῃς , μανθάνω learn aor subj act 2nd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευμαθής — ές (ΑΜ εὐμαθής, ές) 1. αυτός που μαθαίνει εύκολα και γρήγορα, επιδεκτικός μαθήσεως, ταχυμαθής 2. αυτός που επιθυμεί μάθηση, μόρφωση αρχ. 1. αυτός που μαθαίνεται εύκολα, ευνόητος, κατανοητός 2. φρ. «εὐμαθὲς φώνημα» ευδιάγνωστη, ευκρινής φωνή… … Dictionary of Greek
ευρυμαθής — ές αυτός που έχει ευρεία μάθηση, πλούτο γνώσεων, ο πολυμαθής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευρυ * + μαθής (< μάθος), πρβλ. α μαθής, πολυ μαθής] … Dictionary of Greek
ημιμαθής — ές (Α ἡμιμαθής, ές) αυτός που έχει ανεπαρκείς ή συγκεχυμένες γνώσεις, αυτός που γνωρίζει ατελώς, ελλιπώς, μια επιστήμη ή μια τέχνη. [ΕΤΥΜΟΛ. < ημι * + μαθής (< μανθάνω, πρβλ. αόρ. β έ μαθ ον), πρβλ. α μαθής πολυ μαθής] … Dictionary of Greek
ιταλομαθής — ές αυτός που γνωρίζει και χειρίζεται καλά τα ιταλικά. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ἰταλός + μαθής (< μάθος, το < μανθάνω), πρβλ. αγγλο μαθής, γαλλο μαθής] … Dictionary of Greek
κακομαθής — ές (Α κακομαθής, ές) αυτός που μαθαίνει κάτι δύσκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο) * + μαθής (< μάθος), πρβλ. φιλο μαθής, χρηστο μαθής] … Dictionary of Greek
ισπανομαθής — ές ο κάτοχος, ο γνώστης τής ισπανικής γλώσσας. [ΕΤΥΜΟΛ. < Ἱσπανός + μαθής (< μάθος < θ. μαθ. τού μανθάνω, πρβλ. αόρ. β έ μαθ ον), πρβλ. ελληνο μαθής] … Dictionary of Greek
