-
1 ἀντιδιατίθημι
ἀντιδιατίθημι (s. διατίθημι; Diod. Sic. 34, 12; Philo 30, 85; 31, 103 [Nägeli 30] word of the higher Koine) mid. oppose oneself, be opposed (Περὶ ὕψους 17, 1 πρὸς τὴν πειθὼ τ. λόγων πάντως ἀντιδιατίθεται) παιδεύειν τοὺς ἀντιδιατιθεμένους correct his opponents 2 Ti 2:25.—B. 1432. DELG s.v. τίθημι. Spicq.Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀντιδιατίθημι
-
2 ἀντιδιατίθημι
A retaliate upon a person, D.S.34.12;κακῶς παθόντα ἀ Eust.546.28
:—[voice] Med., offer resistance,πρὸς τὴν πειθώ Longin.17.1
; opponents,2 Ep.Ti.2.25
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντιδιατίθημι
См. также в других словарях:
αντιδιατίθημι — ἀντιδιατίθημι (AM) 1. ανταποδίδω τα ίσα σε κάποιον αρχ. 1. προβάλλω αντίσταση 2. οι αντιδιατιθέμενοι αυτοί που διάκεινται μεταξύ τους εχθρικά … Dictionary of Greek
