-
1 ἀναίδεια
ἀναίδεια, [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [full] ἀναιδείη; [dialect] Att. also [full] ἀναιδείᾱ Ar.Fr. 226, poet. [full] ἀναιδία Hdn.Gr.2.453:—A shamelessness,ἀναιδείην ἐπιειμένε Il. 1.149
;ἀναιδείης ἐπιβῆναι Od.22.424
;ἡ γαστὴρ φρένας παρήγαγεν εἰς ἀναιδείην Archil.78
;ἀναιδείῃ διαχρεώμενοι Hdt.7.210
, cf. 6.129;ἀναιδείας πλέα S.El. 607
; μετ' ἀναιδείας, = ἀναιδῶς, Pl.Phdr. 254d;εἰς τοῦθ' ἧκεν ἀναιδείας D.18.22
.II in the Areopagus, λίθος ἀναιδείας was the stone of unforgivingness, on which stood an accuser who demanded the full penalty of the law against one accused of homicide (v.αἰδέομαι 11.3
), Paus.1.28.5; cf. ὕβρις.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναίδεια
-
2 ἐπι-έννῡμι
ἐπι-έννῡμι, ion. = ἐφέννῡμι, dazu, darüber anziehen, χλαῖναν δ' ἐπιέσσαμεν, wir zogen oder breiteten eine Decke über ihn, Od. 20, 143. Häufiger im med. u. pass., ἐπιεσσάμενος νῶτον κρόκαις Pind. N. 10, 44; γᾶν ἐπιεσσόμενος, sich in Erde hüllen, begraben werden, 11, 16, wie γῆν ἐπιέσασϑαι Xen. Cyr. 6, 4, 6, von Hesych. ταφῆναι erkl. (s. ἐφέννυμι); vgl. τί πλέον γῆν ἐπιεννύμεϑα Leon. Tar. 68 (VII, 480); Ἀΐδαο ἐπιειμένος ἀχλύν 96 (VII, 283); χαλκὸν ἐπίεσται, hat er angezogen, ist mit Erz bedeckt, Orac. Her. 1, 47; übertr., ϑοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν Il. 8, 262, μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν Od. 9, 214, mit Stärke angethan, gerüstet, ἀναιδείην ἐπιειμένε, mit Frechheit angethan, Il. 1, 149; auch mit dem dat., λευκοῖσιν δ' ἑκάτερϑε κόμας ἐπιειμένη ὤμοις Ap. Rh. 3, 45, vgl. 4, 179.
-
3 ωμοι!
ὤμοι!ὤ-μοι!(= ὤ μοι, тж. ὤ. μοι) interj. (восклиц. горя или негодования) увы, о горе, ах!: ὤ. ἀναιδείην ἐπιειμένε! Hom. ах (ты) проникнутый бесстыдством!; ὤ. τάλας! Arph. о, я несчастный!; ὤ. βαρείας ἄρα τῆς ἐμῆς τύχης! Soph. о, как тягостна моя участь! -
4 ἐπιέννῡμι
ἐπι-έννῡμι, dazu, darüber anziehen, χλαῖναν δ' ἐπιέσσαμεν, wir zogen oder breiteten eine Decke über ihn; γᾶν ἐπιεσσόμενος, sich in Erde hüllen, begraben werden; χαλκὸν ἐπίεσται, hat er angezogen, ist mit Erz bedeckt; übertr., μεγάλην ἐπιειμένον ἀλκήν, mit Stärke angetan, gerüstet, ἀναιδείην ἐπιειμένε, mit Frechheit angetan
См. также в других словарях:
επιέννυμι — ἐπιέννυμι (Α) 1. ρίχνω ένδυμα πάνω σε κάποιον («χλαῖναν δ’ ἐπιέσσαμεν ἡμεῖς», Ομ. Οδ.) 2. μέσ. ντύνομαι 3. φρ. α) «ἐπιέννυμαι γῆν» ντύνομαι το χώμα, πεθαίνω β) «ἀναιδείην ἐπιειμένε» που φοράς την αναίδεια σαν ρούχο σου, αδιάντροπε. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek