Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

ṡapa

  • 1 sapa

    sapa abgelegen;
    orası bana sapa geliyor das ist für mich ein Umweg

    Türkçe-Almanca sözlük > sapa

  • 2 sapa

    sapa, ae, f. (vgl. unser »Saft«), der Most, den man (nach Varro) bis auf die Hälfte oder (nach Plin.) bis aufs Drittel einkochen läßt, Mostsaft, Mostsirup, griech. εψημα, Varro de vit. P. R. 1. fr. 34, e (b. Non. 551, 21). Plin. 14, 80. Pallad. 11, 18: von den Alten gebraucht zum Trinken, Ov. fast. 4, 780: auch den Wein damit anzumachen und zu verstärken, Colum.: mit Mehl zum Mästen der Schnecken, Varro.

    lateinisch-deutsches > sapa

  • 3 sapa

    sapa, ae, f. (vgl. unser »Saft«), der Most, den man (nach Varro) bis auf die Hälfte oder (nach Plin.) bis aufs Drittel einkochen läßt, Mostsaft, Mostsirup, griech. εψημα, Varro de vit. P. R. 1. fr. 34, e (b. Non. 551, 21). Plin. 14, 80. Pallad. 11, 18: von den Alten gebraucht zum Trinken, Ov. fast. 4, 780: auch den Wein damit anzumachen und zu verstärken, Colum.: mit Mehl zum Mästen der Schnecken, Varro.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sapa

  • 4 sapa

    abgelegen

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > sapa

  • 5 såpa

    såpa [˅soːpa]
    1. (-n; -or) Schmierseife f
    2. såpopera

    Svensk-tysk ordbok > såpa

  • 6 šapa

    f
    Pfote f

    Kroatisch-Deutsch Wörterbuch > šapa

  • 7 sapa

    Atem m (-s, -), Hauch m (-s, -e); Ausdünstung f (-, -en); Dampf m (-s, "-e)

    Hrvatski-Njemački rječnik > sapa

  • 8 šapa

    Tatze f (-, -n), Pfote f (-, -n), Tappe f (-, -n); (prednja š.) Pranke f (-, -n)

    Hrvatski-Njemački rječnik > šapa

  • 9 sapa

    Seitenplatz. abweichen, ausserhalb der Stadt

    Türk-Alman Mini Sözlük > sapa

  • 10 белоглазка

    n
    2) zool. Donaubrachsen, Zobel (Aberamis sapa Pall.)

    Универсальный русско-немецкий словарь > белоглазка

  • 11 аральская белоглазка

    Универсальный русско-немецкий словарь > аральская белоглазка

  • 12 южнокаспийская белоглазка

    Универсальный русско-немецкий словарь > южнокаспийская белоглазка

  • 13 şap

    şap s
    1. 1) birini \şap diye öpmek jdm einen Schmatz geben
    \şap diye yere düşmek mit einem Klacks zu Boden fallen
    2. interj, platsch
    3. s chem, Alaun m
    \şapa oturmak ( fig) o ( fam) sich in die Tinte setzen, in der Patsche sitzen
    gemisi \şapa oturmak ( fig) Schiffbruch erleiden

    Sözlük Türkçe-Almanca kompakt > şap

  • 14 conspergo

    cōn-spergo (con u. spargo), spersī, spersum, ere, I) hinspritzen, -streuen, -sprengen, vinum, Col. 12, 39, 3: m. Dat. (auf), albas (weiße Perlen) invicem piperis piscibus et tuberibus, Lampr. Heliog. 21, 4. – II) besprengen, bespritzen, benetzen, bestreuen, A) eig.: humum ante aedes, Plaut.: vias propter pulverem, Suet.: fores vino, Plaut.: vini cyatos sapā, Cato: geniali balsamo guttatim excusso plateas, Apul.: radices candenti aquā, Col.: alqm lacrimis, Cic.: terram rore, Plin.: carnem sale, Col.: humum aestuantem alveolo ligneo (aus einer hölzernen Wanne), Phaedr.: furfuribus ignem, mit Kl. untermengen, Phaedr. – B) übtr., bestreuen, gleichs. übergießen, c. herbas floribus, Lucr.: caput Tauri stellis conspersum est, Cic. – im Bilde, ut oratio conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, Cic.: quae quādam hilaritate conspersimus, einen humoristischen Anstrich gegeben haben, Cic. – / Solözist. conspargere, Apul. met. 11, 9. Plin. Val. 1, 1. Marc. Emp. 35 u. 36: conspargitur, Vitr. 7, 11, 1.

    lateinisch-deutsches > conspergo

  • 15 hepsema

    hepsēma, atis, n. (εψημα), eingekochter Most, Mostmus, rein lat. sapa (w. s.), Plin. 14, 80.

    lateinisch-deutsches > hepsema

  • 16 incrusto

    in-crūsto, āvī, ātum, āre, I) mit einer Kruste überziehen, inkrustieren, a) übh.: ollam sapā et farre, Varro r. r. 3, 14, 1: totam maceriam lapide aut tectorio intrinsecus, ibid. 3, 15, 1: materia incrustatur alumine, Iustin. 36, 3, 7: calices his (herbis) incrustantur, werden bestrichen, Scrib. Larg. 135: incr. vas sincerum, beschmutzen, Hor. sat. 1, 3, 56: incrustatus calix, bestrichener, Lucil. 135. – b) mit Marmor überziehen, -täfeln, parietem communem, Procul. dig. 8, 2, 13. § 1: incrustati parietes, Varro sat. Men. 533. – II) prägn., als Stukkaturarbeit anbringen, scit albarius tector multa alia ornamenta praeter simulacra parietibus incrustare, Tert. de idol. 8.

    lateinisch-deutsches > incrusto

  • 17 maneo

    maneo, mānsī, mānsum, ēre (zu altind. man-, zögern, stillstehen, griech. μένω), I) intr. bleiben, A) im allg. (Ggstz. abire, exire, decedere, fugere, venire, advolare): in patria, Cic.: in vita (Ggstz. excedere e vita), Cic.: domi, Caes.: ad exercitum, Caes.: hospes, hic bene manebis, Sen.: u. hic optime manebimus, Val. Max. – impers., manebitur, man wird bleiben, Cic.: mansum oportuit, er hätte bleiben sollen, Ter. heaut. 200. – B) prägn., 1) die Nacht über bleiben, übernachten (s. Fabri u. Wölfflin Liv. 22, 13, 8), apud alqm, Cic.: manet sub Iove frigido venator, Hor.: aut inter vicos aut inter vias, Suet. – dah. a) wo wohnen, in palatio, Lampr. Heliog. 30, 4. – b) jmdm. beiwohnen, cum alqo, Porphyr. Hor. sat. 1, 5, 84. Cypr. epist. 4, 1. Moys. et Rom. leg. coll. 5, 1. – 2) bleiben = verbleiben, a) fortdauern, fortbestehen, noch bestehen, von Bestand sein, Bestand haben, sich halten, sich erhalten, erhalten bleiben, v. lebl. Subjj., in apothece mala (die Äpfel) manere putant satis commode, Varro: in sapa condita manere pira Aniciana, Varro: nihil suo statu manet, Cic.: monumenta manserunt ad nostram aetatem, Nep.: manere his bellum, der Krieg dauere für sie fort, Liv.: m. doppeltem Nomin., imperium ei ad puberem aetatem incolume mansit, Liv. – m. Acc. der Zeitdauer, parietes, quorum ornatus tot saecula manserat, Cic. – b)festbleiben, beharren, in amicitia, Cic.: in voluntate, Cic.: in pactione, Nep.: ea in condicione ac pacto, Cic.: in eo mansimus, ne ad urbem, Cic. ad Att. 9, 18, 1: dah. maneat, es bleibe also fest, es bleibe dabei, Cic. – c) = esse, mit dem Nbbgr. einer langen Dauer, Sil. 12, 116. Vgl. Weymann in Wölfflins Archiv 15, 382. – 3) warten, haud mansisti, Plaut.: mane, Plaut. u. Ter.: mane, mane, Ter.: vel mane etiam, oder warte lieber noch, Plaut.: mane videam, Plaut.: mane enarrem, Ter. – übtr., auf jmd. warten, jmd. erwarten, ihm bevorstehen, sicher beschieden sein, zu gewärtigen stehen (vgl. Wernsd. Cic. Phil. 2, 11. p. 179 sq. Haupt opusc. 1, 80. Bünem. Lact. 5, 19, 11), cuius fatum tibi manet, Cic.: quae fato manent, Tac.: munera vobis certa manent, Verg.: quae merces in cultu, quae poena in contemptu maneat, Lact. – II) tr. auf jmd. od. etwas warten, a) eig., alqm, Ter. u. Liv.: adventum, Liv. – b) übtr., auf jmd. warten, jmd. erwarten, ihm bevorstehen, sicher beschieden sein, zu gewärtigen stehen (s. Wernsd. Cic. Phil. 2, 11. p. 179 sq. Bünem. Lact. 5, 19, 11), te triste manebit supplicium, Verg.: indigna, quae manent victos, Liv.: si nocentem innocentemque idem exitus maneat, Tac.: quod praemium ipsos manere? Curt.: sin autem aliud me fatum manet, Anton. bei Cic. Phil. 13, 45.

    lateinisch-deutsches > maneo

  • 18 mellaceus

    mellāceus, a, um (mel), honigartig, subst., mellāceum, eī, n. = sapa, Non. 551, 21. – Nbf. mellācium, Soran. p. 139, 30.

    lateinisch-deutsches > mellaceus

  • 19 muriola

    muriola (nicht murriola), ae, f., ein Getränk, das aus den Trestern der gedörrten Traube (uva passa), aus der der Rosinenwein bereits ausgepreßt war, in der Weise gewonnen wurde, daß zu jenen Trestern flüssiger Mostsirup (sapa) zugesetzt und sie dann zum zweitenmal unter die Presse gebracht wurden, also etwa mit Mostsirup versetzter Nachwein, Varro de vit. P. R. 1. fr. 34 (bei Non. 551, 30). Paul. ex Fest. 144, 9 (verwechselt mit murrina). Vgl. M. Voigt im Rhein. Mus. 28, 56 ff.

    lateinisch-deutsches > muriola

  • 20 siraeum

    siraeum, ī, n. (σίραιον) = sapa, Plin. 14, 80.

    lateinisch-deutsches > siraeum

См. также в других словарях:

  • sapa — sapa …   Dictionnaire des rimes

  • săpa — SĂPÁ, sap, vb. I. tranz. 1. A lucra, a fărâmiţa cu sapa1 (sau cu cazmaua) pământul (pentru a însămânţa, a prăşi etc.). 2. A face cu sapa1 (sau cu alt instrument) o adâncitură, o groapă, un şanţ în pământ. 3. A scoate cu sapa1 ceva din pământ. 4.… …   Dicționar Român

  • SAPA — steht für: einen Weinsirup in der antiken römischen Küche, siehe Defrutum eine südafrikanische Nachrichtenagentur, siehe South African Press Association einen schwedischen Konzern in der Aluminiumverarbeitung, siehe Sapa AB ein Bistum in Albanien …   Deutsch Wikipedia

  • Sapa — may refer to:* Sapa Group, a Swedish based aluminium company. * Hehaka Sapa (circa 1863 1950), Native American religious figure * Sa Pa, Lao Cai, Vietnam * Sapa (sweetener), a reduction of must * South African Press Association, the national news …   Wikipedia

  • Sapa — steht für: einen Weinsirup in der antiken römischen Küche, siehe Defrutum eine südafrikanische Nachrichtenagentur, siehe South African Press Association einen schwedischen Konzern in der Aluminiumverarbeitung, siehe Sapa AB ein Bistum in Albanien …   Deutsch Wikipedia

  • şapă — ŞÁPĂ, şape, s.f. Strat (de bitum, de asfalt etc.) care se aşterne pe suprafaţa unui element de construcţie pentru a l impermeabiliza. – Din fr. chape. Trimis de LauraGellner, 27.04.2004. Sursa: DEX 98  şápă s. f., g. d. art. şápei; pl. şápe… …   Dicționar Român

  • sapa — ⇒SAPA, subst. masc. PHARM., vx. ,,Suc de raisin cuit en consistance de rob (LITTRÉ ROBIN 1865). Le sapa est laxatif (Ac. 1835, 1878). Prononc. et Orth.:[sapa]. Att. ds Ac. 1762 1878. Étymol. et Hist. 1. 1600 sabe « suc de raisin concentré jusqu à …   Encyclopédie Universelle

  • sapa — (del tagalo «sapa», buyo) f. *Residuo que queda de la masticación del *buyo. * * * sapa. (Del tagalo sapa, buyo). f. Residuo que queda de la masticación del buyo …   Enciclopedia Universal

  • sapa — sȁpa ž <G mn sȃpā> DEFINICIJA v. dah [izgubiti sapu] ETIMOLOGIJA prasl. *sapa (rus. sap: konjska slina, polj. sapać: napasti) …   Hrvatski jezični portal

  • sapa- — *sapa , *sapam, *sappa , *sappam germ., stark. Neutrum (a): nhd. Saft; ne. juice; Rekontruktionsbasis: ae., mnl., ahd.; Interferenz: Lehnwort lat. sapa; Etymologie …   Germanisches Wörterbuch

  • SAPA — priscis Latinis humor arborum est, vere et autumnô abundans, Gall. Seve; a Graeco ὀπὸς, i. e. sucus. Ceinpro defruto accipi coepit; quod Siculi Vinum coctum, et Romani rectius mustum coctum appellant. Plinius tamen inter sapam et desrutum… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»