Қарбыз

См. также в других словарях:

• арбыз — зат. сөйл. Қарбыз …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• арбыз — (Көкш.: Щуч., Еңб.) қарбыз. Тұрғын халық оларды а р б ы з деп орысша атайды (Көкш., Еңб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарбыз — (Монғ.) қауын …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарбыз қайық — (Шығ.Қаз., Күрш.) жүк таситын үлкен қайық. Қ а р б ы з қ а й ы қ п е н жүк келді (Шығ.Қаз., Күрш.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• айуан қарбыз — (Түрікм.: Мары, Тедж., Байр.) мал азығы ретінде жұмсалатын қарбыз. Колхоз а й у а н қ а р б ы з үшін 5 танап жер сүрді (Түрікм., Тедж.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қарық — I зат. Қауын қарбыз егетін тақта жер. – Келер көктемде мына қ а р ы қ қ а әңгелек, мынаған қарбыз егіңдер (Т.Тобағабылов, Тағдыр., 59). Қорадан, әжемнің жылда көкем әскерден келеді деп таза торлама тұқымын бөлек тігетін қ а р ы қ т а р ы н а н… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• пәлек — ир. Қауын қарбыз, асқабақ, қияр тәрізді өсімдіктердің сабағы. ир. зат. Қауын, қарбыз, асқабақ дақылдарының сабағы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• көгентікен — (Талд., Панф.) басында бидайдан аз ақ үлкен бес алты дәні бар қауын қарбыз тәрізді жел тартып өсетін өсімдік. К өг е н т і к е н қауын қарбыз сияқты к ө г е н д е п дән салады. К ө г е н т і к е н жел тартып тұқымын төгеді (Талд., Панф.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• бау-бақша — зат. Жеміс жидек, қауын қарбыз, гүл, жеміс ағаш егілген жер …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• дарбыз — зат. сөйл. Қарбыз …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жоя — зат. диал. 1. Қауын, қарбыз т.б. егетін жер. 2. Мақта қатарларының арасындағы кішкене жүйекшелер, жүйек …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі