шыныаяқ

См. также в других словарях:

• шыныаяқ — зат. Фарфордан жасалған шай кесе, шыны, пияла …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• пияла — ир. зат. Шамның шынысы. ир. зат. Кесе, шыны аяқ. ир. зат. Кесе, шыныаяқ …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• жазып құю — (Орал, Жән.) үйге келген қонаққа ең соңғы рет сый аяқ, сый шәй құю. Қонақтың шыныаяғына шайды ж а з ы п қ ұ й (Орал, Жән.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• құлақбас — (Шығ.Қаз.: Ү Н., Ұлан) шыныаяқ. Қ ұ л а қ б а с с ы з шай іше алмаймын (Шығ.Қаз., Ұлан) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қантсауыт — зат. Ішіне қант салып, дастарқанға қоятын ыдыс. Қара ала, қызыл ала поднос пен шайнек, қ а н т с а у ы т, шыныаяқтар мен беті жабулы бір екі тарелке әкеле жатқан еркек осы үйдің иесі болар ау (Ғ.Мүсірепов, Жат қолында, 404) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құлалау — сын. Құлаға жақын (түс). Құрманға құйылған шәй алғашқыда қан жирендеу, онан кейінгісі құбақан қ ұ л а л а у боп келеді де, үшінші шыныаяқ сарғылт боздау боп сұйқылдана берді (З.Ақышев, Ақбел асуы, 138) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тасаяқ — зат. сөйл. 1. Шәй ішетін шыны, пиала, шыныаяқ. Талжібек т а с а я ғ ы н жиып тастап, Шөткешаштың қасына тізе бүкті (Ж.Нәжімеденов, Кішкентай, 27). 2. Тәрелкенің (тарелканың) қазақша аты. – Маған бір т а с а я қ берші, деді. – Жездеке, алдыңдағы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• шай — аяқ. Шай ішетін аяқ, шыныаяқ. Ш а й а я ғ ы н төңкерертөңкерместен аузына насыбай салды (Ә.Кекілбаев, Бір шөкім., 40). Атасы онша шайқұмар емес. Ш а й а я ғ ы н ерте төңкерді (Бұл да, 121). Ш а й ж е м і . Ш а й м е н ж е й т і н тағамдардың… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі