Перевод: с казахского на все языки

со всех языков на казахский

шынтақ

См. также в других словарях:

  • шынтақ — зат. Қолдың қар сүйегімен білек сүйегінің түйіскен сырт жағы. зат. Қолдың басы мен шынтақ аралығы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • шынтақ — 1 (Жамб.: Шу, Мер.; Алм.: Шел., Еңб қаз.) кернейдің (қ.) иіні. Ш ы н т а қ т ы бұра түс, қисайып қалды (Жамб., Мер.). Түтін ш ы н т а қ т а н шығып жатыр, ш ы нт а ғ ы н балшықпен майлап таста (Алм., Еңб қаз.) 2 (Рес., Омбы) жеңсіз камзолдың бір… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • кері азимут — (Обратный азимут) жергілікті заттардың тұрған нүктеге бағыттық азимуты. Оның тура азимут тан 180Ә айырмашылығы бар. Егер тура азимут 180Ә кіші болса, бұл мөлшер тура азимутқа қосылады, ал ол 180Ә үлкен болса алынады. Жергілікті жерде берілген… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

  • білек — зат. Қолдың басы мен шынтақтың аралығы …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • қары — зат. диал. Үйдің төбесіне салатын жуан ағаш, белағаш, арқалық. зат. Қолдың шынтақ қосындысынан иыққа дейінгі бөлігі. зат. көне Туысқан, ру, тек …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • шолақ жең — зат. Жеңін тек шынтаққа дейін ғана келтіріп тіккен жеңіл бешпент …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • кәләкәйттау — (Қост., Жанг.) дыбырлау. – Батыр біз жәй к ә л ә к ә й т т а с ы п отыр едік, – деп, Шынтақ сөзін жалғастыра берді (А. Нұрм., Құл. аж., 144) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • пәр жастық — (Өзб., Ташк.) құс мамығы (жүні) салынған жастық. Қонақтардың шынтағында бір бір п ә р ж а с т ы қ (Өзб., Ташк.). [Тәжікше пар құс қанаты, мамығы, жүні (Тад. рус. сл., 298); өзб. пар құс жүні, қанаты (Узб. рус. сл., 318) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • шынақай жастық — (Өзб.) шынтақ жастық …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • ашымал — зат. жерг. Қатық (сүзілген айран). Талжібек білегін шынтағына дейін түрінген, а ш ы м а л езіп тұр (Ж.Нәжімеденов, Кішкентай, 151) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • жеңлік — зат. сөйл. Жеңсе. Наубай тандырдың аузын ашып, ішіне үңілді де, білегін шынтағына дейін жауып тұратын ж е ң л і г і н киді (Қ. Толыбаев, Әсет, 53) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»