-
1 чалавек
-
2 панаваты
панаваты, -ая, -ае; разм. Человек с претензиями на барские манеры, барский образ жизни.Які ён важны, панаваты, выдатны, «мондры», зухаваты! Колас. А фельчары бываюць вялікія практыкі. Да таго ж: доктар заўсёды панаваты, а фельчар просты чалавек. Чорны. Апошнія гады, праўда, здароўе яго (Фэлькі) падупала. Але і тады ён напрамілы бог прасіў, каб нікога не клікалі, ані доктара, бо той панаваты, ані фельчара Максіма Грынюка, хоць ён і свой чалавек. Тычына.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > панаваты
-
3 агідлівы
прил.1) гадкий2) отвратительный3) мерзкий4) омерзительный|| Гэта быў вельмі агідны чалавек.
* * *агідлівы, агідныотвратительный, мерзкий -
4 агідны
lat. oguidnayгадкий, отвратительный, омерзительный* * *прил.1) гадкий2) отвратительный3) мерзкий4) омерзительный|| Гэта быў вельмі агідны чалавек.
* * *агідлівы, агідныотвратительный, мерзкий -
5 блазнаваць
блазнаваць незак., разм.Дурачиться, делать глупости, неудачно шутить.Скрозь зямель бы трэ было Зэнку праваліцца, каб не было ў бацькавым прабіранні прыемнага, што Зэнка не маленькі ўжо й дзе гэта відана такому хлопцу ды так блазнаваць! Калюга. Ды тут убачыла, як раптам змяніўся гэты вясёлы чалавек, знікла яго гарэзлівасць, жаданне блазнаваць... Шамякін. На месцы засталіся толькі Дзяніс Зазыба, якому непрыемна стала, што дарослыя раптам ледзь не пачалі блазнаваць, ды яшчэ Раманаў татарын Рахім. Чыгрынаў.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > блазнаваць
-
6 енчыць
енчыць незак.Жалобно стонать.А у беднай Кацярыны разрастаецца ўсё хвор: стогне, енчыць беспрастанку пад дзяружкаю старой. Колас. Вось пакута, дык пакута! Стогне, енчыць цётка Ўлюта, ужо канае вот-вот-вот - так схапіў яе жывот. Крапіва. Справа не ў тым, што ён (чалавек) плакаў ці не плакаў, што ён енчыў, кідаўся на гэтую магілу тварам. Чорны. Падалося, што нехта на востраве енчыць. Воранаў.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > енчыць
-
7 бульбоўнік
бульбоўнік (бульбянік), -а і -у м., зб. Картофельная ботва.А ў полі пастухі палілі бульбоўнік і пырнік і, калі асядала магутнае, шыпучае полымя, пяклі ў прыску салодкую духавітую бульбу. Брыль. Аднойчы яна (Сцепаніда) трохі запазнілася ўстаць і таропка бегла па роснай сцяжыне ў бульбоўніку церез гароды. Быкаў. Пахне тугой, набрынялай зямлёй, бярозай і леташнім разапрэлым іржышчам ды бульбянікам. Мурашка. Чалавек прыгнуўся, прайшоў ад дарогі па бульбяніку крокаў з дваццаць і лёг паміж градак. Крапіва.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > бульбоўнік
-
8 бульбянік
бульбоўнік (бульбянік), -а і -у м., зб. Картофельная ботва.А ў полі пастухі палілі бульбоўнік і пырнік і, калі асядала магутнае, шыпучае полымя, пяклі ў прыску салодкую духавітую бульбу. Брыль. Аднойчы яна (Сцепаніда) трохі запазнілася ўстаць і таропка бегла па роснай сцяжыне ў бульбоўніку церез гароды. Быкаў. Пахне тугой, набрынялай зямлёй, бярозай і леташнім разапрэлым іржышчам ды бульбянікам. Мурашка. Чалавек прыгнуўся, прайшоў ад дарогі па бульбяніку крокаў з дваццаць і лёг паміж градак. Крапіва.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > бульбянік
-
9 куфель
куфель (кухаль) куфель, -фля кухаль, -хля м.Бокал для пива.На радасцях забеглі ў нейкую сталовую каля Рыбнага рынку ды выпілі па куфлю піва, хоць я і не люблю гэтага пітва. Танк. Па шкле куфля аплывала белая пена і шляпалася пад ногі. Лобан....Выняў з партфеля падрыхтаваны Янкам бутэрброд, заказаў і выпіў кухаль піва. Брыль. Ён (чалавек) мяне зразумеў і на мыліцы сігануў да акенца, у якім заўважыў кухлі з півам. Карамазаў.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > куфель
-
10 кухаль
куфель (кухаль) куфель, -фля кухаль, -хля м.Бокал для пива.На радасцях забеглі ў нейкую сталовую каля Рыбнага рынку ды выпілі па куфлю піва, хоць я і не люблю гэтага пітва. Танк. Па шкле куфля аплывала белая пена і шляпалася пад ногі. Лобан....Выняў з партфеля падрыхтаваны Янкам бутэрброд, заказаў і выпіў кухаль піва. Брыль. Ён (чалавек) мяне зразумеў і на мыліцы сігануў да акенца, у якім заўважыў кухлі з півам. Карамазаў.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > кухаль
-
11 задышлівы
задышлівы, -ая, -ае. Страдающий одышкой.Толькі што малады чалавек і яго спадарожнікі - грузнаваты, задышлівы пажылы мужчына ў паляўнічым касцюме і вельмі юная дзяўчына, цёмная шатэнка з тонкім адухоўленым тварам і сумнымі вачыма - былі ў флігелі... Дайнека.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > задышлівы
-
12 брыль
брыль, -я м.Шляпа с полями (чаще всего соломенная).Я на панскі капялюш брыль свой не змяняю. Колас. Брыля гаспадар не шкадаваў, бо той брыль быў надта ўжо стары, запэцканы і ў дзірках: дастаўся ён гаспадару шмат год таму назад ад старэнькага дзяка-нябожчыка за нейкія паслугі. Гарэцкі. Чалавек у брылі пераглянуўся са сваім чорнабародзенькім сынам... Машара. -
13 прошча
прошча, -ы ж.Место или предмет, обладающий, по представлению верующих, чудодейственной силой.Як у прошчу па лек, стане йсці чалавек к мохам высланай крушні камення, - ад звана чарапок, цэглы - муру кусок - будуць несці падмогу ў цярпенні. Купала. Па полі, як праведзена мяжа калгаснай і вясковай зямлі, ідзе з прошчамі натоўп сялян. Галавач. Ён (Ігнась) любіў марыць, але адчуваў, што мары не задавальняюць яго. Мо таму і пацягнула яго да прошчы. Чарнышэвіч.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > прошча
-
14 чысцець
чысцець незак.Становиться чище.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > чысцець
-
15 капейчына
капейчына, -ы ж. разм.Небольшие денежные средства....Здаўна ад яек быў увесь яе грашовы набытак, якая капейчына, заўжды патрэбная ў гаспадарцы. Быкаў. Бо нездарма ж вярнуўся чалавек з-за акіяну, куды быў кінуўся шукаць лепшага жыцця і лягчэйшай капейчыны, на бацькаў нешырокі загон... Лужанін. Таксама нейкую капейчыну прывязе. Губарэвіч. Ды і я якую капейчыну табе на яго перакіну. Даніленка.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > капейчына
-
16 глум
глум, -у м., разм.Напрасная трата, порча.Пад восень паны з лесавых урочышчаў пачалі скардзіцца на часты глум лесу мужыкамі. Мурашка. - Галаву зніму! - Знімі сабе, - адрэзаў Тоня, даведзены да роспачы хворымі вачыма, Бірылам і нязвыклай справай глуму чужога ўраджаю. Чорны. Ледзь прыпаўзе чалавек з поля, памыецца, павячэрае і рады, што столькі зрабіў, што ні каліва не пайшло ў глум. Грахоўскі. -
17 выспа
выспа, -ы ж.Небольшой (чаще всего песчаный) остров.Спяшаліся сеяць, спяшаліся хаваць, спяшаліся прыпыніць худобу па малавядомых выспах, па недаступных астравах. Колас. Калі наступала раптоўная адліга або ішлі залевы, то чалавек, які зайшоў на выспу, мог застацца там і на год і на два. Караткевіч....Адна каляіна, ледзь прыкметная, ішла да высокай і доўгай выспы, што адным канцом як бы выпаўзала з сасновага боку, а другая, гладка вышараваная, крута вярнула ўлева. Савіцкі. -
18 спакайнець
спакайнець незак.Становиться спокойнее.Беларуска-расейскі слоўнік безэквівалентнай лексікі > спакайнець
-
19 корт
корт, -у м.Плотная хлопчатобумажная ткань, называемая иначе «чертовой кожей».Не было ў ёй (постаці) нічога незвычайнага, проста высокі чалавек у бравэрцы, пацягненай вышмальцаваным кортам. Чорны. І мусіць, як мая маці, варочаюцца дадому ўжо з торбачкаю солі, з запалкамі, з кавалкамі корту ці паркалю. Адамчык. Але за вату крычала маці: збіралася яшчэ на зіму «пацягнуць» фуфайку кортам. Пташнікаў. -
20 корх
корх, -а м., уст. Мера длины в ширину ладони.Прайшоўшы прасторную зборню, чыста падмеценую, але ўсё ж брудную, бо на падлозе было не менш, як на корх, засохшай гразі, нанесенай сюды з усіх канцоў воласці, Лабановіч адчыніў дзверы ў канцылярыю. Колас. А чалавек, як муха, гудзеў сваё, не адстаючы ні на крок, ні на корх. Гартны. Вокны ў вагонах тады парабіліся, як мядзведзі, на корх, калі не лепей, панамярзала лёду на іх. Калюга.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Чалавек — маўпа, якая ўпала з пальмы і зламала хвост … Слоўнік Скептыка
вапенникъ — чалавек, які абслугоўвае вапельню … Старабеларускі лексікон
вашинецъ — чалавек, у якіх небудзь адносінах блізкі да субяседніка … Старабеларускі лексікон
волосникъ — чалавек, які вырабляў розныя рэчы з шэрсці жывёл … Старабеларускі лексікон
волянинъ — чалавек, які вызваліўся ад прыгоннай залежнасці … Старабеларускі лексікон
деликатъ — чалавек, які любіць раскошу … Старабеларускі лексікон
досператъ — чалавек, які знаходзіцца ў роспачы … Старабеларускі лексікон
електъ — чалавек, нававыбраны на якую н. пасаду … Старабеларускі лексікон
кавалкаторъ — чалавек, які аб язджае коней, барэйтар … Старабеларускі лексікон
кграцовникъ — чалавек, які рыхтуе раствор для муравання … Старабеларускі лексікон
отповедникъ — чалавек, які выказвае пагрозу прычыніць шкоду каму н … Старабеларускі лексікон