-
21 клікнуць
клікаць, клікнуць кагозвать, позвать; кликнуть -
22 знікнуць
знікнуцьисчезнуть————————исчезнутьБеларуска-расейскі слоўнік: міжмоўныя амонімы, паронімы і полісемія > знікнуць
-
23 змоўкнуць
змоўкнуцьзамолчатьБеларуска-расейскі слоўнік: міжмоўныя амонімы, паронімы і полісемія > змоўкнуць
-
24 пажоўкнуць
-
25 выклікнуць
-
26 прыжоўкнуць
-
27 усклікнуць
-
28 знікнуць
lat. snicnute; esnicnuteисчезнуть, пропасть, потеряться, скрыться, ускользнуть, иссякнуть* * *1) исчезнуть ( перестать существовать);2) пропасть, потеряться;3) скрыться ( из виду);4) ускользнуть (быстро, незаметно уйти);5) иссякнуть ( израсходоваться) -
29 зжоўкнуць
-
30 панікнуць
сникнутьБеларуска-расейскі слоўнік: міжмоўныя амонімы, паронімы і полісемія > панікнуць
-
31 замоўкнуць
lat. zamolcnute -
32 нікнуць
lat. nicnuteникнуть, поникать -
33 пранікнуць
lat. pronicnute -
34 узнікнуць
lat. usnicnute -
35 хіхікнуць
-
36 snicnute
кір. знікнуць; зьнікнуцьисчезнуть, пропасть, потеряться, скрыться, ускользнуть, иссякнутьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > snicnute
-
37 usnicnute
кір. узнікнуць; узьнікнуцьБеларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > usnicnute
-
38 упікаць
-
39 ёкаць
-
40 унікаць
lat. unicateизбегать, уклоняться; сторониться, чуждаться; вникать* * *унікаць, унікнуць чагоизбегать, избежать
См. также в других словарях:
клякать — становиться на колени , приклякивать – то же (Аввакум 349), укр. клякнути, клякну, блр. клякнуць присесть на корточки , ст. слав. клѩчѫ, клѩчати (Супр.), болг. клекна, сербохорв. кле̏кне̑м, кле̏ħи, кле̏цати. словен. klekati идти пошатываясь ,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
пукать — аю лопаться, испускать газы , пучить, укр. пукати, пукнути лопнуть , блр. пукнуць упасть с шумом , цслав. пѫкнѫти лопнуть , болг. пукна, сербохорв. пу̏кне̑м, пу̏ħи лопаться, прорваться , словен. pȯkniti, ро̣̑knеm, pȯčiti трещать, извергаться ,… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ничати — нікнуць, схіляцца … Старабеларускі лексікон
одыйти — (отити, отойти) 1. знікнуць; 2. пайсці; 3. прайсці … Старабеларускі лексікон
отойти — одыйти (отити, отойти) 1. знікнуць; 2. пайсці; 3. прайсці … Старабеларускі лексікон