См. также в других словарях:
мешпет — (Монғ.) бешпет. Қара ши барқыттан м е ш п е т істетіп кидім (Монғ.). Кіремен ер талабы сауда болды, Түйеміз қатар қатар арба болды. Тар шалбар, қынамалы м е ш п е т шығып, Әлхамды шала оқыған молла болды (Ақыт, 27). Ауылым көшіп барады Ылай көлге … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шәлтіріш — (Гур., Бақс.) шәлкес, қыңыр (адам туралы). Өзінің ш ә л т і р і ш т іг і н білмей көрінгенге соқтығады (Гур., Бақс.). Бұл сөз кейде шәлтүріш деген дыбыстық нұсқада да айтылады: Ханның қолтығының астына өңкей бір күзеген текедей тар шалбар киген ш … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сым — 1 (Жамб.: Жуа., Жам., Қорд., Шу, Мер., Луг., Мойын.; Алм.: Жам., Нар., Кег., Талд.; Шымк.: Түлк., Сайр.; Сем.: Аяг., Ұрж., Көкп., Ақс., Абай, Шұб.; Шығ.Қаз.: Күрш., Ү Н.; Тау., Қош.; Монғ.) матадан тігілетін шалбар. Колхозшылар жауынгерлерге… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
тері — бұлау. Теріге орап, терлетіп емдеу. Жел құз ұстаған, суық тиген адамға т е р і б ұ л а у, құм бұлау жасалады (Қаз. этнография., 1, 274). Теріге салу. Ауыру адамды, жаңа сойылған қойдың (ешкінің) терісіне орап, ауруынан сауықтыру. Ертеде қазақ… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сыптима — сын. Сымпиып қалған, тап тар. Бұттарында тақалы кебістерін көмкере тоқтаған ұзын балақ с ы п т и м а шалбар (Ә.Кекілбаев, Елең алаң, 402) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі