См. также в других словарях:
күнби — зат. көне. Үйсін ұлысы өздерінің билеушілерін осылай атаған. Үйсін ұлысы өздерінің билеушілерін Күн, яғни күннен тараған ұрпақ деп, оған «би» атауын үстеме сыңар қып қосып к ү н б и деп атаған (Қ. Толыбаев, Бабадан., 13). Қытай деректеріне және… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі