-
1 ваш
мест., притяж., м. фи, фыфей; я видел вашего сына сэ фи къуэр слъэгъуащ; в вашем классе много отличников фи классым отличник куэд щIэсщ -
2 наглядеться
II (нагляжусь, наглядишься) сов. на кого-что ирикъуху еплъын, зыщыгъэнщIыху еплъын; мать не наглядится на сына анэы къуэм еплъыикIэ зыщигъэнщIыркъым -
3 назвать
I I (назову, назовешь), сов., кого-что
1. кем-чем цIэ фIэщын; он назвал сына Мухамедом абы и къуэм Мухьэмэд фIищаш
2. къыжыIэн, и цIэ къиIуэн; назвать победителя гекIуэм и цIэ къиIуэн; он назвал свое имя абы езым и цIэр къриIуащ
II I (назову, назовешь), сов., кого (разг.) къызэхуэшэсын, къеджэн; назвать полный дом г стей унэм щIэз хьэщIэ къызэхуэшэсын -
4 обнять
I (обниму, обнимешь), сов., кого-что IэплIэ хуэщIын, IэплIэ ешэкIын; обнять сына къуэм IэплIэ хуэщIын -
5 призыв
-
6 родить
II, сов. и несов. къэлъхун; родить сына щIалэ къэлъхун -
7 твой
мест. притяж., м. уи, ууей; твой дом уи унэ; шапка твоего сына уи къуэм и пыIэ; он ушел с твоим другом ар и ныбжьэгъум и гъусэу кIуэжащ -
8 устроить
II, сов.
1. гъэтэмэмын, къызэгъэпэщын, зэфIэгъэувэн; устроить новый завод заводыщIэ зэфIэгъэувэн; устроить концерт концерт къызэгъэпэщын
2. что щIын, ещIэн, ещIылIэн; устроить кому-н. неприятность зыгуэрым и гум еуэн, фIеягъэ кIэщIэщIыхьын
3. гъэувын, устроить на работу лэжьапIэм гъэувын
4. етын; устроить, сына в детский сад щIалэ цIыкIур сабий садым етын
5. кого (удовлетворить) арэзы къищIын -
9 внук
м. къом ыкъу (сын сына)пхъум ыкъу (сын дочери) -
10 внучка
ж. къом ыпхъу (дочь сына)пхъум ыпхъу (дочь дочери) -
11 невестка
ж. (жена брата, жена сына) нысэ -
12 пожурить
сов. кого егыин, еушъыинмать слегка пожурила сына ныр ыкъо макIэу еушъыигъ -
13 правнук
м. къом ыкъом ыкъожь, къом ыпхъум ыкъожь (внук сына)пхъум ыкъом ыкъожь, пхъум ыпхъум ыкъожь (внук дочери) -
14 правнучка
ж. къом ыкъом ыпхьужь, къом ыпхъум ыпхъужь (внучка сына)пхъум ыкъом ыпхъужь, пхъум ыпхъум ыпхъужь (внучка дочери) -
15 родить
сов. и несов.1. кого къэлъфынродить сына кIалэ къэлъфын2. что (давать урожай) къытекIэн, къытын
См. также в других словарях:
сына — жазуы. Түркі жұртының көне жазуы; руна. Осы күнгі әліпбилердің ішінде бізге көбірек белгілісі руна немесе с ы н а ж а з у ы. Оның тарихы VII ғасырға сәйкес келеді (Парасат, 2009, №9, 2) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
Сына корми - себе пригодится; дочь корми - людям снадобится. — Сына корми себе пригодится; дочь корми людям снадобится. См. ДЕТИ РОДИНЫ … В.И. Даль. Пословицы русского народа
сынаққа толық тыйым салу туралы келісім — (Договор о полном запрещений испытаний) ядролық сынақтың барлық түрлеріне тыйым салу туралы ұсынылған келісім … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сынақтық ұшу — (Испытательный полет) ракеталарды өңдеу, әскери жаттығулар немесе сенімділікті бақылау нәтижесінде өндірілген ракеталарды әдеттегідей жіберу, ұшыру … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
сына — зат. Ұш жағын сүйірлеу етіп жасап ағаш, тас жарғанда сызатқа я ортасына қағатын, қысқа ағаш я темір … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
сына — 1 (Қарақ.) мола, қабір, бейіт 2 (Қар.) мәдениетті, оқыған. Қамалдың үйіндегі жігіт с ы н а екен (Қар.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сынақ — (Алм., Іле) сынау. Жазғытұрым егістің с ы н а ғ ы н а шығамыз (Алм., Іле) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұсынақты — (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш., Мары) іскер, шебер. Жақай ұ с ы н а қ т ы жігіт (Түрікм., Красн.). Қолы боста әр нәрсені істей салтын ұ с ы н а қ т ы Кәлен... әйеліне етік тігіп жатыр еді (Ә. Нұрп., Қан мен тер, 182). [Түрікменше усуллы қабілетті,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұсынақты — … 2. Епті, ісмер, іскер. Мөңкенің аулында қолы ұ с ы н а қ т ы шебер ұста болыпты (Қаз. әдеб., 22. 06.1984, 13). Жас жігіттің ұ с ы н а қ т ы қолынан шыққан домбыраны қолға алып шертіп көрдім (Лен. жас, 18. 10. 1974, 4). 3. Тиянақты, тыңғылықты,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ұсынақтылық — (Қ орда: Қарм., Сыр., Шиелі) жинақтылық, шеберлік. Балаларды ұ с ы н а қ т ы л ы қ қ а үйрету – мұғалімдердің негізгі міндетінің бірі Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ұсынақтылық — зат. Ептілік, ұсталық, ісмерлік. Бәріне ұқыптылық, ұ с ы н а қ т ы л ы қ керек, қайрат жұмсап, тер төгу керек (Қаз. әдеб., 15. 06. 1984, 10). Ауданның қой шаруашылығында да осындай жинақылық, ұқыптылық, ұ с ы н а қ т ы л ы қ байқалады (Қаз. әдеб … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі