-
1 убираться
* * *1) (управляться) разг. упраўляцца, спраўляцца3) (украшаться) убірацца, прыбіраццаздымацца, скручваццападымацца, прыбіраццаскладацца, складваццапрымацца, устараняццаздымацца, знімаццавыдаляцца, выганяцца, праганяццасм. убирать -
2 уборщица
-
3 наряжаться
прыбірацца; чапурыцца* * *I несовер.1) прыбірацца, убірацца(одеваться) адзявацца, апранацца2) страд. прыбірацца, убіраццаII несовер. страд. прызначацца (у нарад)(посылаться) пасылацца, выпраўляцца -
4 убирать
прыбіраць; убіраць* * *несовер.(снимать, свёртывать) здымаць, скручваць3) (украшать) убіраць, прыбіраць(складывать) складаць, складваць5) (умещать) убіраць, умяшчаць(с работы, с должности) здымаць, знімаць(удалять) выдаляць, выганяць, праганяцьсм. убрать -
5 уборщик
-
6 наряжать
прыбіраць; упрыгожваць* * *I несовер. прыбіраць, убіраць(одевать) адзяваць, апранацьII несовер. (назначать в наряд) прызначаць (у нарад)(посылать) пасылаць, выпраўляць -
7 прибивать
-
8 прибирать
-
9 прибираться
-
10 прибитый
-
11 прибиться
-
12 уборная
-
13 украшаться
-
14 прибивание
-
15 приколачивание
-
16 приколоченный
-
17 убитость
см. убитый 3 -
18 маленькая уборная
-
19 прибить
* * * -
20 убитый
забіты; тупкі* * *3) перен. (глубоко огорчённый чем-либо, приведённый в отчаяние) прыбіты, прыгнечаны, прыведзены ў роспач(издержанный — ещё) расходаваны, выдаткаваны5) (уплотнённый, утрамбованный) разг. убіты, утрамбаваны7) (выражающий огорчение, отчаяние, подавленность) прыгнечаны, прыбіты, сумны— ходзіць прыгнечаны (прыбіты, сумны)
См. также в других словарях:
выходъ — 1. месца выхаду адкуль н.; 2. дзірка, праём, адтуліна; 3. даніна, падатак; 4. усход (сонца); 5. прыбіральня; 6. выдзяленне (з арганізма); 7. смерць; 8. анальная адтуліна, задні праход; 9. адпраўленне, выступленне … Старабеларускі лексікон
закретъ — 1. каморка; 2. прыбіральня … Старабеларускі лексікон
заходъ — I 1. захад (пра сонца); час захаду; 2. адзін з чатырох напрамкаў свету, процілеглы ўсходу; краіны, размешчаныя ў гэтым напрамку II дасягненне, авалодванне III туалет, прыбіральня … Старабеларускі лексікон
ковати — 1. каваць, апрацоўваць молатам; 2. прыбіваць падковы, падкоўваць; 3. чаканіць манету; 4. насякаць (пра жорны); 5. разбіваць, разбураць; 6. перан. задумваць нядобрае, рабіць зло … Старабеларускі лексікон