наложить+на+-у

ж ἡ ἀποζημἰωση [-ις]:

ж

1. τό χέρι, ἡ χείρ / τό μπράτσο, ὁ βραχίονας [-ων] (от локтя до плеча):

2. (почерк) ὁ γραφικός χαρακτήρας, τό γράψιμο:

3. перен (протекция) разг τό μέσο[ν], ἡ προστασία· ◊ он его правая \рука εἶναι τό δεξί του χέρι· \рука не дрогнет δέν θά διστάσω· у меня \рука не поднимается δέν μοδ κάνει καρδιά· золотые руки а) ἡ χρυσοχέρα (о женщине), б) ὁ χρυσοχέρης (о мужчине)· сидеть сложа руки κάθομαι μέ σταυρωμένα τά χέρια· руки не доходят до чего-л. δέν Εχω καιρό ν' ἀσχοληθώ μέ κάτι· у него руки опускаются χάνει τό κουράγιο του· ру́кн прочь! κάτω τά χέρια!· играть в четыре \рукай παίζω κατρμαίν связать кого-л. по \рукаам δένω τά χέρια κάποιου· быть связанным по \рукаа́м и ногам εἶμαι δεμένος χεροπόδαρα· уда́рить по \рукаа́м (согласиться) δίνω χέρι, συμφωνώ· дать кому-л. по \рукаам τιμωρώ κάποιον, τσακίζω τά χέρια· ходить по \рукаам περνώ ἀπό χέρι σέ χέρι· прибрать к \рукаам что-л. βάζω κάτι στό χέρι, οἰκειοποιούμαι κάτι· \рукаам воли не давай! μή σηκώνεις χέρι!· в одни руки (продать, отпустить) στό ἀτομο, κατ' ίίτο-μο[ν]· брать что-л. в свой руки παίρνω στά χέρια μου, ἀναλαμβάνω κάτι· взять кого-л. в руки κάνω κάποιον του χεριοο μου· взять себя в руки συνέρχομαι, συγκρατούμαι· попасть кому-л. в руки πέφτω στά χέρια κάποιου· быть в \рукаах у кого-л. μ' ἐχει κάποιος στό χέρι· быть (находиться) в хороших \рукаах βρίσκομαι σέ καλά χέρια· это в наших (их, ваших, его и т. п.) \рукаах εἶναι στό χέρι μας (τους, του, σας)· носить кого-л. на \рукаах ἔχω κάποιον μή στάξει καί μή βρέξει· иметь на \рукаа́х ἔχω· умереть на \рукаах у кого-л. πεθαίνω στά χέρια κάποιου· на все ру́ки мастер πολυτεχνίτης· набить руку παίρνω τόν ἀέρα (τής δουλειάς), συνηθίζω σέ κάτι· марать руки λερώνω τά χέρια μου· умывать руки νίπτω τάς χείρας μου, πλένω τά χέρια μου· \рука руку моет погов. τό ἕνα χέρι νίβει τ' ἀλλο καί τά δυό τό πρόσωπο· \рука об руку χέρι μέ χέρι· на скорую руку разг πρόχειρα, στά πεταχτά· нечист на руку ἀπατεώνας, παλη-άνθρωιτος· под пьяную руку разг στό μεθύσι, μεθυσμένος· подать руку помощи δίνω βοήθεια· поднять ру́ку на кого-л. σηκώνω χέρι (επάνω σέ κάποιον)-наложи́ть ру́ку на что-л. βάζω χέρι σέ κάτι, βάζω στό χέρι κάτι· наложить на себя руки κάνω ἀπόπειρα αὐτοκτονίας, σηκώνω ἐπάνω μου χέρι· приложить ру́ку βάζω τό χεράκι μου, βοηθώ· нагреть себе руки на чем-л. κάνω τή μπάζα μου, βγάζω μίζα· выдать на руки δίνω στά χέρια· это дело его рук εἶναι δική του δουλειά· из рук в ру́ки, с рук на руки ἀπό χέρι σέ χέρι· из первых рук ἀπό πρώτο χέρι· из рук вон плохо κακά καί ψυχρά· все валится из рук δέν μπορώ νά κάνω δουλειά· как без рук без кого-чего-л. εἶμαι ἀνήμπορος, μοῦ κόβονται τά χέρια· не покладая рук ἀσταμάτητα, ἀκούραστα· не хватает рабочих рук δέν φτάνουν τά ἐργατικά χέρια· отбиться от рук γίνομαι ᾶτακτος, δέν πειθαρχώ· с ру́к сбыть ξεφορτώνομαι κάτι· ему́ все сходит с рук βγαίνω πάντα λάδι· это мне не с \рукай разг δέν μοῦ ἐρχεται βολικό· средней \рукай разг μέτριος, κοινός· просить чьей-л, \рукаи ζητώ τό χέρι (или τήν χείρα), ζητώ σέ γάμο· махну́ть \рукао́й на что-л. παρατάω κάτι· \рукаой подать πολύ κοντά, δίπλα· как \рукаой сняло что-либо разг πέρασε ἐντελώς· чужими \рукаами жар загребать погов. βάζω ἄλλον νά βγάλει τό φίδι ἀπό τήν τρύπα, βάζω ἄλλον νά βγάλει τά κάστανα ἀπ' τή φωτιά· ухватиться обеими \рукаами за что-л. ἀρπάζομαι (или πιάνομαι) ἀπό κάτι, δέχομαι μέ εὐχαρίστηση· сон в ру́ку τό ὀνειρο βγήκε· передать кого-л. в ру́ки правосудия παραδίδω κάποιον στά χέρια τής δικαιοσύνης· положа ру́ку на сердце μέ τό χέρι στήν καρδιά.

-а α.

1. σύλληψη, πιάσιμο•

2. κατάσχεση•

-а, προθτ. на горбу, о горбе α.

1. καμπούρα, κύρτωμα, κύφωμα.

2. μτφ. μαστός του βουνού• γήλοφος.

3. επίρ. -ом καμπουρωτά,σαν καμπούρα.

4. ύβος, ύβωμα•

εκφρ.

своим (ή собственным) -ом – με τον ιδρώτα μου, με τον κόπο μου•

испытывать на своем ή собственном -у – δοκιμάζω στην καμπούρα μου•

наложить на -у – ξυλοκοπώ, μπαγλαρώνω•

намять кому горб – ισιώνω την καμπούρα κάποιου (χτυπώ, ξυλοκοπώ).

-а α.

1. ψιμυθίωση, μακιγιάζ•

2. μολύβια μακιγιαρίσματος.

-ы θ.

μπάλωμα•

-а α.

απαγόρευση•

-и θ.

αποζημίωση•

|| συνεισφορά υποχρεωρτική (στον καταχτητή).

-ы θ.

1. αρωκαρία.

2. σημάδι που παρασταίνει δύο ή και περισσότερα γράμματα.

3. (ιατρ.) κλωστή απολίνωσης•

-ладу, -ладшь, παρλθ. χρ. наклал

-ла, -ло

ρ.σ. (απλ.) βλ. наложить (3, 5 σημ.).

ρ.δ.

βλ. наложить (4 σημ.).

налагаться

επιβάλλομαι.

παθ. μτχ. παρλθ. χρ. του ρ. наложить; στην έκφραση: -ым платежом με αντικαταβολή.

-ы θ.

δασμός• φόρος•

шва α.

1. η ραφή•

|| το γαζί. || συνένωση τμημάτων.

2. (για μέταλλα) αρμός.

3. (χειργ.) ένωση χε ιλέων τραύματος.

εκφρ.

руки по швам – (για στάση προσοχής) τα χέρια στις ραφές•

наложить (накладывать) шов – συρράπτω τα χείλη της πληγής•

снять (снимать) швы – αφαιρώ τις κλωστές (μετά την επούλωση της πληγής)•

трещать по всем швам – συγκλονίζομαι συθέμελα, εκ βάθρων, σύσσωμος• ταρακουνιέμαι.

-а α. το πρόστιμο•