-
101 гвоздичный
I1. прил.ҡәнәфер...ы2. в знач. сущ. мн.; бот. гвоздичныеҡәнәфер һымаҡтар ғаиләһеIIприл.ҡәнәфер...ы -
102 гобелен
1. мгобеленбиҙәкләп эшләнгән һүрәтле стена келәме2. мгобеленбеше итеп һуғылған декоратив туҡыма -
103 горошек
-
104 грануляция
1. ж спец.грануллау2. ж астр.грануляцияҠояш йөҙөнөң бөртөк-бөртөк булып күренеүе3. ж мед.грануляцияяра урынына ит үргәндә бөртөкләнеп торған кеүек яңы туҡыма -
105 грубошёрстный
1. прил.шырт (ҡаты) йөнлө2. прил.шырт (ҡаты) йөндән эшләнгән (һуғылған) -
106 девица
трад.-поэт. ж; уст. см. девушкакрасная девица: — 1) (о красивой молодой девушке) йәш һылыу ҡыҙ (һылыуҡай) 2) (о робком, скромном, застенчивом молодом человеке) ҡыҙҙар кеүек (һымаҡ), ҡыҙыҡай (баҫалҡы, оялсан егет тураһында)
-
107 дедерон
-
108 дерюга
1. жтупаҫ киндер туҡыма2. жтурпыша, сепрәк балаҫ3. ж разг.тупаҫ туҡыманан тегелгән кейем -
109 джерси
с; нескл.джерсийөн йәки ебәк трикотаж туҡыма һәм шунан тегелгән кейем -
110 джинсовый
прил.джинсыбеше кизе-мамыҡ туҡыма һәм ошондай туҡыманан тегелгән кейем -
111 диагональ
1. ж мат.диагональкүпмөйөштөң йәки күп ҡырҙың ҡаршы мөйөштәрен тоташтырған тура һыҙыҡ2. ждиагональҡыя ҡырлы туҡымапо диагонали (идти, двигаться, располагаться) — ҡыя, ҡыялап, ҡыйғас, ҡыйғаслап (барыу, хәрәкәт итеү, урынлашыу)
-
112 документальный
1. прил.документаль, документтарға таянған (нигеҙләнгән)2. прил.документтарҙағыса, документтағы кеүек (һымаҡ) -
113 драп
мдрапҡалын йөн туҡыма -
114 древовидный
-
115 дугообразный
-
116 дьявол
-
117 желе
1. с; нескл.желеемеш-еләк һутына, һөткә һ.б. желатин һалып әҙерләнгән, кеҫәл һымаҡ татлы ашамлыҡ2. с; нескл.заливноеҡойҡа ашы, тертелдәк -
118 загрунтовать
-
119 задрапировать
сов. чтодрапировкалау, туҡыма менән көпләү (ҡаплау, бөркәү) -
120 звероподобный
прил.кейек (йәнлек) һымаҡ, йыртҡысҡа оҡшаған
См. также в других словарях:
ыма — (Шымк., Мақт.; Жамб., Шу) ым, ымдау. Әй, сен олай ы м а л а м а й отыр (Шымк., Мақт.). Бұрынғы кездің билері ы м ам е н де бірін бірі түсінетін еді (Жамб., Шу) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақымақгершілік — зат. Ақымақ болушылық, ақымақтық. Құр бекер намысқа тырысып, қолың көтере алмайтын шоқпарды белге қыстырып жүру – а қ ы м а қ г е р ш л і к (Р. Тоқтаров, Ғасыр наны, 393) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақымақша — үст. Ақымақ тәрізді, ақымақ сияқты. Болыпты ертеде бір зұлым патша, Әр түрлі іс істеген а қ ы м а қ ш а. Қабаған ит біткенді түгел бағып, Сол үшін жұмсап өткен ырғын ақша (А. Үлімжіұлы, Шығ. жин., 2, 85) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ақымақтың шай қалтасы — (ҚХР) алдауға түсетін нағыз ақымақ адам. Әй, а қ ым а қ т ы ң ш а й қ а л т а с ы а й, елдің сені алдап салғанына сеніп жүрсің бе? (ҚХР) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қылғыма — қонақ. Тамақ ішу үшін келген қонақ. Қазақ халқы жалпы қонақтарды: арнайы қонақ, құдайы қонақ, қыдырма қонақ, қ ы л ғ ы м а қ о н а қ деп төртке бөледі (А.Нүсіпоқасұлы, Ағаш бесік,., 2, 70 … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арғымақ — зат. Сымбатты да жүрдек, асыл тұқымды жылқы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
балқыма — сын. Балқып сұйық күйге айналған зат; металл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зағыма — зат. диал. Түбі таяз, үлкен табақ … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
тоқыма — сын. Бізбен, шимен шалып тоқыған, тор көзді … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
зағыма — (Түрікм., Таш.) түбі тайыз үлкен табақ. Күрішті шұқып отырмай з а ғ ы м а ғ а салып екшесеңші (Түрікм., Таш.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зуқыма — (Гур., Маңғ.) өтірікші, суайт. Ол өзі бір ысқыртып сөйлейтін з у қ ы м а кісі болатын (Гур., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі