-
81 capital charge
обвинувачення у злочині, що карається смертною карою -
82 capital murder
тяжке вбивство, що карається смертною карою -
83 capital offence
= capital offense злочин, що карається смертною карою -
84 capital punishment
найвища міра покарання, вирок смертної кари, смертна кара; виконання смертного вироку -
85 capital sentence
смертний вирок, вирок смертної кари, смертна кара -
86 capitally convicted
засуджений до смертної кари; засуджений за злочин, що карається смертною карою -
87 capitally punishable
-
88 corrector
критик; особа, яка карає -
89 criminal picketing
пікетування, що карається в кримінальному порядку -
90 death
1) смерть; кінець, загибель; вихід з ладу; розм. смертна кара2) вбивати; страчати•death apparently occasioned by unnatural means — смерть, що настала не через природні причини
- death allowancedeath the cause of which is unknown — смерть, причина якої невідома
- death-bed
- death benefit
- death by a firing squad
- death by accident
- death by drowning
- death by gunshot
- death by lethal injection
- death by misadventure
- death by murder
- death by suicide
- death camp
- death caused by a weapon
- death certificate
- death duty
- death duties
- death-duties
- death estate
- death-feud
- death for murder
- death for rape
- death from misadventure
- death from natural causes
- death grant
- death house
- death in prison
- death in the electric chair
- death notice
- death occurring in prison
- death of a paterfamilias
- death penalty
- death penalty debate
- death penalty for murder
- death rate
- death record
- death risk
- death room
- death row
- death row prisoner
- death sentence
- death squad
- death squadron
- death tax
- death through hanging
- death through violence
- death toll
- death ward
- death-warrant
- death whose cause is unknown
- death wish
- death-agony -
91 death for murder
смертна кара (розм. смерть) за вбивство -
92 death for rape
смертна кара (розм. смерть) за зґвалтування -
93 death penalty
смертна кара, смертний вирок -
94 death penalty for murder
смертна кара за вбивство, смертний вирок за вбивство -
95 decapitateation
обезголовлення, відтинання голови; смертна кара через обезголовлення -
96 defenerationstration
-
97 disciplinable offence
= disciplinable offense проступок, що карається -
98 divine punishment
божа кара, боже покарання -
99 execution
виконання (судового вироку, рішення тощо); здійснення ( дії); виконання необхідних формальностей; оформлення справи; страта; смертна кара; судовий наказ про виконання рішення; оформлення ( або укладання) ( документа); виконавчий лист; виконавчі дії- execution at debtor's place
- execution against property
- execution by a firing squad
- execution by hanging
- execution by shooting
- execution chamber
- execution costs
- execution creditor
- execution debtor
- execution docket
- execution in private
- execution lien
- execution of a contract
- execution of a court decision
- execution of a judgment
- execution of a judgement
- execution of an order
- execution of application
- execution of contract
- execution of criminal intent
- execution of deed
- execution of forfeiture
- execution of intention
- execution of judgement
- execution of judgment
- execution of law
- execution of legal process
- execution of office
- execution of punishment
- execution of search
- execution of seizure
- execution of sentence
- execution of terrorist acts
- execution of the case
- execution of trust
- execution officer
- execution place
- execution proceedings
- execution sale
- execution upon property
- execution within prison -
100 execution by hanging
смертна кара через повішення, страта через повішання
См. также в других словарях:
кара́сь — карась, я … Русское словесное ударение
Кара-Тэ — Кара Тэ … Википедия
КАРА — жен. казнь, наказанье, строгое взысканье. Кара Божеская не людская. Худая жена кара Господня. Карать кого, казнить, наказывать. Покарали его за дело. Докарала его судьба, искарала вконец. Накаралась над ним. В неправд Бог карает (запинает).… … Толковый словарь Даля
КАРА — жен. казнь, наказанье, строгое взысканье. Кара Божеская не людская. Худая жена кара Господня. Карать кого, казнить, наказывать. Покарали его за дело. Докарала его судьба, искарала вконец. Накаралась над ним. В неправд Бог карает (запинает).… … Толковый словарь Даля
кара — См. воздаяние, наказание понести заслуженную кару... Словарь русских синонимов и сходных по смыслу выражений. под. ред. Н. Абрамова, М.: Русские словари, 1999. кара см. наказание … Словарь синонимов
кара́т — карат, а; р. мн. каратов и карат(единица массы, применяющаяся в ювелирном деле) … Русское словесное ударение
КАРА — В древнетюркском языке слово кара имело следующие значения: Черный цвет. Грозный, сильный, мощный. Обильный, богатый. Главный, великий. Простой народ, простолюдины. Земля, почва. Посмотри, взгляни (в значении: появись на свет, родись ).… … Словарь личных имен
КАРА — КАРА, кары, жен. (книжн.). Наказание за проступки, преступления. «Врагов постигла злая кара.» Демьян Бедный. Толковый словарь Ушакова. Д.Н. Ушаков. 1935 1940 … Толковый словарь Ушакова
КАРА — Линейная мера в Хиве и Бухаре = 4,5 арш. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. КАРА по турецки черный. Полный словарь иностранных слов, вошедших в употребление в русском языке. Попов М., 1907 … Словарь иностранных слов русского языка
кара-е — сущ., кол во синонимов: 1 • кара ё (1) Словарь синонимов ASIS. В.Н. Тришин. 2013 … Словарь синонимов
кара-ё — сущ., кол во синонимов: 1 • кара е (1) Словарь синонимов ASIS. В.Н. Тришин. 2013 … Словарь синонимов