-
1 каблук
каблукм τό τακούνι· ф быть под \каблук ом у кого́-л. μέ σέρνει κάποιος ἀπό τή μύτη. -
2 каблук
каблук м το τακούνι на высоком (низком) \каблуке με ψηλό (χαμηλό) τακούνι* * *мτο τακούνιна высо́ком (ни́зком) каблу́ке — με ψηλό (χαμηλό) τακούνι
-
3 каблук
το τακούνι (του υποδήματος).Русско-греческий словарь научных и технических терминов > каблук
-
4 каблук
[καμπλούκ] ουσ. α. τακούνι -
5 каблук
[καμπλούκ] ουσ α τακούνι -
6 каблук
-а α.τακούνι.εκφρ.быть под -ом у кого – βρίσκομαι κάτω από το πέλμα κάποιου (είμαι πλήρως υποταγμένος)•держать под -ом – σέρνω από τη μύτη (κυρίως για τον σύζυγο). -
7 каблучок
-чка α.τακουνάκι.εκφρ.быть под -чком κ. держать под -чком – βλ. каблук. -
8 низкий
επ., βρ: -зон, -зка, -зко; ниже; низший κ. нижайший.1. χαμηλός• μικρός•низкий дом χαμηλό σπίτι (χαμόσπιτο)•
низкий каблук μικρό τακούνι•
низкий рост μικρό ανάστημα•
-ое давление пара χαμηλή πίεση του ατμού•
низкий уровень развития χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης.
2. κατώτερος•ситец -ого качества τσιτάκι κατώτερης ποιότητας.
|| μη αναπτυγμένος, καθυστερημένος•-ая культура μη αναπτυγμένος πολιτισμός.
3. (απλ.) απλός, συνηθισμένος.4. άτιμος, πρόστυχος, χαμερπής, ποταπός.5. ευτελούς καταγωγής• κατώτερος•-ое сословие κατώτερο κοινωνικό στρώμα•
-ое звание κατώτερος βαθμός.
6. παλ. περιφρ. απλός, λαϊκός.7. (για ήχο, φωνή) χαμηλός, βαθύς, μπάσος.εκφρ.низкий лоб – μικρό (στενό) μέτωπο•поклон – εδαφιαία υπόκλιση. -
9 сбить
собью, собьшь, προστκ. сбей, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. сбитый, βρ: -сбит, -а, -о.1. καταρρίπτω χτυπώντας•сбить яблоки с ветки ρίχνω κάτω τα μήλα από το κλαδί•
сбить человека с ног ρίχνω κάμω τον άνθρωπο (στεκόμενοη βαδίζοντα)•
сбить самолт καταρρίπτω αεροπλάνο.
|| αποσπώ• σπάζω•сбить замок с двери σπάζω την κλείδων ιά της πόρτας.
|| απωθώ, εκδιώκω, βγάζω•сбить полк с позиции βγάζω το σύνταγμα από τις θέσεις (που κατέχει),
2. φθείρω, χαλνώ με το χτύπημα, το βάδισμα•сбить каблук χαλνώ το τακούνι•
сбить подковы φθείρω τα πέταλα.
|| γρατσουνιζω, εκδέρω.3. κινώ, κουνώ, μετακινώ με χτύπημα ή σπρώξιμο. || χαλνώ, ανατρέπω•сбить прицель χαλνώ τη σκόπευση•
сбить планы χαλνώ τα σχέδια.
4. (κυρλξ. κ. μτφ.) εκτρέπω• παρεκκλίνω•сбить с дороги εκτρέπω της οδού.
5. (για σκέψη, συνομιλία)• στρέφω, γυρίζω αλλού.6. μπερδεύω, συγχύζω• περιπλέκω•сбить на допросе μπερδεύω κατά την ανάκριση•
на экзамене μπερδεύω στην εξέταση.
7. μειώνω, ελαττώνω, λιγοστεύω• χαμηλώνω, κατεβάζω•сбить температуру жаропонижающими средствами κατεβάζω τον πυρετό με αντ ιπυρετικά φάρμακα.
|| χτυπώ., προκαλώ πτώση•сбить цену χτυπώ την τιμή.
8. συνενώνω, συνδέω, καρφώνω, κάνω, σκαρώνω•сбить полы φτιάχνω πατώματα•
сбить ящик из досок φτιάχνω κιβώτιο από σανίδια.
9. μαζεύω, συγκεντρώνω•сбить всех в кучу συγκεντρώνω όλους σωρό.
|| δημιουργώ• οργανώνω, ιδρύω. || (απλ.) αποταμιεύω, μαζεύω, οικονομώ.10. χτυπώ, δέρνω•сбить желтки χτυπώ τους κρόκους.
|| (για μαλλιά)• ανακατώνω.11. εξάγω, βγάζω•сбить масло βγάζω βούτυρο (χτυπώντας το γάλα).
|| ετοιμάζω, φτιάχνω•сбить шерсть ξένω το μαλλί•
сбить печь φτιάχνω φούρνο.
εκφρ.сбить спесь (гонор, форс – κ.τ.τ.) с кого κόβω τη φόρα (τον αέρα) κάποιου (ταπεινώνω)•сбить с пути – βγάζω κάποιον από το σωστό δρόμο.1. μετακινούμαι, ξεφεύγω (από τη θέση)•бинт -лся ο επίδεσμος ξέφυγε•
галстук -лся η γραβάτα ξέφυγε (στράβωσε)•
шляпа -лась на бок η ρεμπούμπλικα έκλινε πλάγια•
пристрелка орудия -лась η σκόπευση του πυροβόλου ξέφυγε.
|| αποτυχαίνω•дело -лось η υπόθεση απέτυχε (χάθηκε).
2. χτυπιέμαι, βλάπτομαι• αχρηστεύομαι. || φθείρομαι• στραβοπατιέμαι.3. ξεστρατίζομαι, ξεφεύγω από το δρόμο, παραστρατώ• περιπλανιέμαι•сбить с дороги ξεστρατίζομαι,.
ξεφεύγω, παρεκκλίνω (από το θέμα κ.τ.τ.).4. περνώ, γίνομαι, καθίσταμαι• μεταβάλλομαι, μετατρέπομαι.5. μπερδεύομαι, συγχύζομαι, τα χάνω•он -лся на экзаменах αυτός τά χασέ στις εξετάσεις.
6. στριμώχνομαι, συνωστίζομαι, συνωθούμαι. || ιδρύομαι, δημιουργούμαι, σχηματίζομαι• οργανώνομαι. || (για μέσα, χρήματα) μαζεύομαι• αποταμιεύομαι.7. (για ρευστά) πηχτώνω από το χτύπημα. || (για μαλλιά) ανακατεύομαι.εκφρ.сбить с ног – μου κόβονται τα πόδια (από την κούραση)•сбить с ноги – χάνω το βήμα (κατά το βηματισμό)•сбить с пути – ξεφεύγω από τον κανονικό δρόμο, παίρνω άσχημο δρόμο.
См. также в других словарях:
КАБЛУК — КАБЛУК, каблука, муж. Набойка из твердого куска кожи или другого материала, прибиваемая к подошве обуви в том месте, на которое опирается пятка. Высокие каблуки. Ботинки на резиновых каблуках. Спортивные туфли без каблуков. Французский каблук… … Толковый словарь Ушакова
КАБЛУК — муж. подпяток под сапогом или башмаком, подбор, набойка. Высок каблучек, да надломился на бочек. Стыд под каблук, а совесть под подошву. Вор по воре каблук кроет, а все следу не заметет. Не жалей каблука, валяй трепака! Бей трепака, не жалей… … Толковый словарь Даля
каблук — каблучок, шпилька, каблучище, пикап Словарь русских синонимов. каблук сущ., кол во синонимов: 8 • каблучище (1) • … Словарь синонимов
КАБЛУК — КАБЛУК, а, муж. Твёрдая часть обувной подошвы, набиваемая под пяткой. Высокий, низкий к. Широкий к. Обувь на каблуке, без каблука. • Под каблуком кто у кого (разг. неод.) в полном подчинении. Муж под каблуком у жены. | уменьш. каблучок, чка, муж … Толковый словарь Ожегова
каблук — – легковая автомашина с высоким крытым грузовым отсеком, напр. ИЖ 2715. EdwART. Словарь автомобильного жаргона, 2009 … Автомобильный словарь
каблук — См. ямщик В. В. Виноградов. История слов, 2010 … История слов
каблук — КАБЛУК, а, м. Машина с высоким кузовом, прицепом, пикап … Словарь русского арго
каблук — Наружная деталь низа обуви для подъема пяточной части стопы на определенную высоту. [ГОСТ 23251 83] Тематики обувь Обобщающие термины детали обуви … Справочник технического переводчика
Каблук — У этого термина существуют и другие значения, см. Каблук (значения). Виды каблуков Каблук деталь обуви в виде вертикальной подставки, приподнимающей пятку выше у … Википедия
КАБЛУК — Красный каблук. Разг. Устар. Пренебр. Щеголь. Ф 1, 227. Класть/ положить под каблук что. Волг. Присваивать, прятать что л. Глухов 1988, 128. Крыть каблук. Перм., Урал. Скрывать следы, улики; укрывать кого л. СРНГ 12, 285; СРНГ 15, 351. Попадать/… … Большой словарь русских поговорок
Каблук — (тюрк.) твердая наружная деталь низа обуви для подъема пяточной части стопы на определенную высоту. Высота каблука определяется фасоном колодки и составляет, мм: низкий 5, 10, 15, 20 и 25, средний 30 и 40, высокий 50 и 60, особо высокий более… … Энциклопедия моды и одежды
