-
1 загадывать
-
2 предписывать
-
3 приказывать
-
4 велеть
загадаць; загадваць; казаць; наказаць; наказваць* * *(приказать) загадаць, наказаць(не велеть) не дазволіць, забараніць(не велеть) недазваляць, забараняць -
5 ведать
-
6 заведовать
-
7 наказывать
караць; наказваць; ушчуваць* * *I несовер. караць II несовер. (давать наказ, наставление) уст., прост. наказваць, даваць наказ -
8 повелевать
См. также в других словарях:
всказывати — (усказовати) 1. апавяшчаць, паведамляць; 2. загадваць, патрабаваць … Старабеларускі лексікон
усказовати — всказывати (усказовати) 1. апавяшчаць, паведамляць; 2. загадваць, патрабаваць … Старабеларускі лексікон
залецати — (залицати) 1. ухваляць, праслаўляць, станоўча адзывацца аб кім н., чым н.; 2. загадваць, прасіць аб чым н., раіць, завяшчаць … Старабеларускі лексікон
залицати — залецати (залицати) 1. ухваляць, праслаўляць, станоўча адзывацца аб кім н., чым н.; 2. загадваць, прасіць аб чым н., раіць, завяшчаць … Старабеларускі лексікон
казати — 1. казаць, гаварыць; казати веру прапаведаваць; 2. загадваць, распараджацца; 3. паказваць, сведчыць … Старабеларускі лексікон
