-
1 велеть
загадаць; загадваць; казаць; наказаць; наказваць* * *(приказать) загадаць, наказаць(не велеть) не дазволіць, забараніць(не велеть) недазваляць, забараняць -
2 загадать
-
3 повелеть
-
4 предписать
-
5 приказать
загадаць; заказаць; закамандаваць* * *совер.что прикажете? уст.
— што загадаеце?как прикажете уст.
— як загадаеце (як скажаце, як хочаце)— як загадаеце (як дазволіце, як трэба) вас разумець?что прикажешь делать, если…?
— што ты будзеш рабіць, калі…? -
6 изволить
несовер.1) (желать, хотеть) уст. хацець, жадацьчто изволишь, всё сделаю
— што хочаш, усё зраблю2) (с неопр. наклонением другого глагола для выражения почтительности, неудовольствия и т.п.) мець ласкуя сделал так, как изволили приказать уст.
— я зрабіў так, як вы мелі ласку загадацьиногда перевод опускается, а неопр. наклонение другого глагола переводится соответствующими личными формамипри повелительном наклонении в таких случаях добавляется одна из следующих формул: калі ласка, будзь(це) ласкавы, зрабі(це) ласкупозвал, а сам ушёл, теперь изволь его дожидаться
— паклікаў, а сам пайшоў, цяпер чакай яго, зрабі ласкукалі ласкаизвольте, ещё останусь на часок
— калі ласка, яшчэ застануся на гадзінкузрабіце ласку, будзь(це) ласкавы -
7 наказать
См. также в других словарях:
зручити — загадаць, даручыць … Старабеларускі лексікон
завещати — I 1. вызначыць, выказаць (закон, абяцанне); 2. загадаць II пачаць гаварыць … Старабеларускі лексікон
заказати — 1. загадаць, аддаць загад; 2. забараніць; 3. апавясціць, даць наказ … Старабеларускі лексікон
залетити — 1. рэкамендаваць што н., прадпісаць, загадаць; 2. рэкамендаваць каго н., пазнаёміць, прыцягнуць увагу; 3. даверыць, даручыць … Старабеларускі лексікон
