См. также в других словарях:
мүнажат — (Қарақ.) құдайға сыйыну, тілек тілеу, жақсылық күту. М ұ н а ж а т айтып аллаға, сәждеге басын салады («Қыз жібек»). [Арабтың манун «рақым, мейірім, сый» және жаддун «күш салу, тырысу, еңбек ету» сөздерінен біріккен (Н. Жүн., КД, ІІ, 125)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
зәрезептен — ет. Зәрезеп болу, мезі ету, ығыр қылу. Көңілі жақсылық атаулыдан қайтып оңалмастай болып з ә р е з е п т е н і п жүрген еді, енді міне… (О. Бөкеев, Ән салады.., 31) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі