-
1 губгъуэ
1. степь/ ЩIыпIэ сэтей, тафэ.ИхъуреягъкIэ губгъуэр нэщIт.* Губгъуэм иту Бэдынокъуэ здэкIуэм, Iэхъуэ гуэр хуэзащ. фольк.2. поле/ Гъавэ щIапIэ (цIыху щыпсэу щIыпIэхэм пыIухауэ).Губгъуэ лэжьыгъэ. ЛэжьакIуэр губгъуэм дэкIащ.Губгъуэм итын находиться вне дома, в отъезде.Губгъуэм ихьэжын исчезнуть, пропасть.Губгъуэм къинэн 1) бросить кого-л. на произвол судьбы 2) остаться одиноким, без поддержки.губгъуэ бабыщ дикая утка/ Губгъуэм щыпсэу бабыщ лъэпкъ.ЩакIуэм губгъуэ бабыщ къиукIащ.губгъуэ бжэн дикая коза; сайгак/ Губгъуэм щыпсэу бжэн лъэпкъ.Губгъуэ бжэныр и плIэм дэлъу, пщыIэ бжэIупэм зыгуэр къыIухьащ. фольк.губгъуэ джэд тетерев/ Губгъуэм щыпсэу джэд лъэпкъ.губгъуэ къаз дикий гусь/ Губгъуэм щыпсэу къаз.Бжьыхьэм губгъуэ къазхэр мэлъэтэж.губгъуэ къаргъэ пустельга (хищная птица)/ Губгъуэм щыпсэу къуалэ, бгъэ лъэпкъ.* МэкъупIэм губгъуэ къаргъэр щуфэразэрейти, дэ къэтщIащ ар шылэджэд зэрещакIуэр. Гъу. Л.губгъуэ нанэ миф. сказочная старуха, живущая в степи/ Губгъуэм ис уд фызыжь.* Елбэздыкъуэ губгъуэ нанэм и быдзитIым фIыщIэфащ. КI. А.губгъуэ тхьэрыкъуэ дикий голубь; горлица/ Мэзхэм, губгъуэхэм щыпсэу тхьэрыкъуэ.губгъуэ Iущхьэ мак-самосейка/ Хамысэу езыр-езыру губгъуэм къыщыкI Iущхьэ. -
2 губгъуэ
1. степь; поле2. в знач. опр. степной; полевойгубгъуэ дзыгъуэ зоол. полёвкагубгъуэ къаз серый гусь