-
1 cum
I conj. v. l. = quum II cum (иногда quom — арх. или quum) praep. cum abl.1) с, вместе (наряду) с (una, simul c. C, Cs etc.)cum aliquo — с кем-л. (esse, agere, vivere, cenare Pl, Ter, C etc.)simul cum occasu solis Sl — с заходом солнца, на закате; с abl. pron. pers. и refl. всегда, а с abl. pron. rel. весьма часто употр. постпозитивно — mecum, tecum, secum, quocum, quācum или cum quo, cum quā (erit mecum, si tecum erit C)est mihi nihil cum aliquo C — у меня нет отношений с кем-л.2) с, в сопровождении (cum aliquo ire L etc.; cum exercitu mare transire L); совместно, в союзе (с кем-л.) ( cum aliquo contra aliquem arma ferre Nep)3) с помощью, при посредстве (cum voce maximā conclamare AG; cum linguā lingĕre Ctl)cum diis volentibus Cato (или bene juvantibus L) — с помощью (при содействии) богов4) с, против (cum aliquo pugnare, certare, contendere Cs, C, L etc.)5) вcum catenis Pl — в цепях6) при, оcum telo C — при оружииagnus cum quinque pedibus L — ягнёнок о пяти ногах7) с, на, одновременно с, вслед за8) с, в условиях, в обстановкеcum (bona) pace C, L — мирно, миролюбивоmultis cum lacrimis Cs — обливаясь слезами; при обозначении коэффициента урожаяager efficit (или effert) cum octavo C — поле даёт урожай сам-восемь9) с, заодно сfacere cum aliquo C, Nep etc. — быть на чьей-л. стороне10)cum eo, ut или quod — так что, с тем, чтобы