См. также в других словарях:
жылқы — жасы. этногр. Ер жігіттің 20 30 жас аралығы. 20 жастан 30 жасқа дейінгі жасты «ж ы л қ ы ж а с ы» деп атап, оларға жылқының 20 қасиетін меңгеру, жеті қараңғыда адаспай жол табу талабы қойылады (А. Нүсіпоқасұлы.., Ағаш бесік., 2, 14). Жылқы желкек … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
серне — зат. Бірнеше үй адамдары бірігіп, мал сойып жеу, бас қосу салты … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
жүнін жұту — (Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) аштықтан жүнін жеу. Түйеден басқа мал ж ү н і н ж ұ т а т ы н жер ғой (Түрікм., Таш.). Қызыл күпте ет үшін бағымда тұрған малдары ж ү н і н ж ұ т ы п аш қамалып тұр («Жұм шы», 17.07.1934) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
теппе — 1 (Түрікм.: Красн., Бекд., Жеб.; Гур., Маңғ.) саты, басқыш. Мектептің т е пп е с і н әкел (Түрікм., Бекд.) 2 1. (Жамб., Сар.; Шымк.: Мақт., Лен.) малдың қыстайғы қиын көлікпен бастырып, құйып жасаған тезек түрі. Т е п п е н і ң көбін қысқа… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
еламан — сүйек. кәс. Балықтың сағағының тұсында болатын, ортасы жалпақ, екі жағы үшкір, ұзындығы үш елідей кішкене сүйек. Балықтың басқа сүйегі не әрі кетеді, не бері шығады. Ал е л а м а н с ү й е к кетіп қалса, жақсы болмайды (Б. Омарұлы, Қаратерең.,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
ешкі — көзденді. Көзін алартты, жақтырмай қарады. Ол е ш к і к ө з д е н е қарап, үйден шыға жөнелді (Ә. Әбішев, Замана перз., 16). Е ш к і қ ұ й р ы қ с а қ а л . Е ш к і н і ң құйрығындай селтиіп қалған сұйық сақал. – Ау, әйелін ұрмайтын адам бола ма? … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қой — зат. астр. Аспан шоқжұлдыздарының бірі. Үркердің үстіңгі жағында тұратын, аса жарық емес қос жұлдыз бар. Оны – Тоқты, Қозы немесе Қ о й, Қошқар деп те атайды (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 151). Қой жасы. этногр. Ер баланың он бес жастан асып, қой… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
сиыр — Сиырдың ұйқысындай. Сиырдың ұйқы безіндей бұжыр бұжыр д.м. Бұл екеуі әңгімелесіп отырғанда беті с и ы р д ы ң ұ й қ ы с ы н д а й мылжамылжа шикіл сары кісі қастарына келді (М.Дүйсенов, Меймандар, 103). Әлпеті біртүрлі – қожыр қожыр, с и ы р д ы… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
шөпшеңде — ет. Малдың жерден бас алмай, тез тез шөп жеуі; шөпшең қағу. Күні бойы жол жүрген мына саулықтар, енді ш ө п ш е ң д е п тыныш жатар емес (Лен. жас, 13. 12. 1972, 1) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі