бармақтай

См. также в других словарях:

• бармақ — (Жезқ., Ұлы.) шөп машинасы шалғынының саласындағы жұмыр темір. Жәрдем машинаның б а р м а ғ ы н сындырып алды (Жезқ., Ұлы.). Қазақ кейбір нәрсені ұқсастығына қарай бармаққа да байланыстырып айтады. Мысалы, түйменің үлкендігі бармақтай, т. б. Жаңа …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• үнпаз — сын. Әнші, сайрағыш. Сол даланың бармақтай ғана ү н п а з, әнші құсы көк жүзінде тынымсыз қанат қағады (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 306). Бармақтай ү н п а з құстардың сазы қандай тамаша (Қ.Жұмаділов, Таңғ. дүние., 379) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• Бақ — – қазақ мәдениетінде бақыт, құт береке, дәулет түсініктеріне жақын мағынада қолданылатын ұғым. Бақ кісілік қасиеттердің ерекше бір көрінісіне жатады, адамның тіршіліктен күтетін үмітін, ниетін, арманын білдіреді. Таудай талап бергенше, бармақтай… …   Философиялық терминдердің сөздігі

• шүлдік — зат. кәсіб. Диірмен тасының ортасына орнатқан қада темір. зат. бот. Таулы жерде жабайы өсетін қызыл қоңыр түсті гүл. зат. Жуандығы бас бармақтай, ұзындығы 15 20 см дей, екі ұшы ұшталған ағашты таяқпен ұрып ойнайтын ойын …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• алқа — 1 (Гур., Маңғ.; Түрікм.: Красн., Ашх., Таш.) жиын, топ. Бұл а л қ а ғ а түсіп жүрген адам (Түрікм., Таш.). [Түрікменше халқа шеңбер сияқты зат (Рус. туркм. сл., 1956, 277); қырғ. алқа диуаналардың алқа қотан жиыны (К. Юд., КРС, 51); алқа бір… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• түйебүлдірген — (Жамб.: Шу, Мер., Қорд.) үлкендігі бармақтай тұтас, алша сияқты бүлдіргеннің бір түрі …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• мөлт — сын. Мөп мөлдір, мөлдірдей. Сонан соңҮлкен үйдің алдына із құрғатпай бірі келіп, бірі кетіп жатқан шаңқа ақ, м ө л т қара машиналарға назар аударды (Ә.Нұрпейісов, Соңғы., 316). Астына тұла бойында бармақтай меңі жоқ м ө л т күрең торы ат мінген… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• тобыршық — зат. Ұзындығы бармақтай ағаш тиектің ортасы қыналып, ірге баудың бір ұшына тігіледі. Құсбегілер осы тиекті тобыршық деп атайды (Ж.Бабалықов, Қырандар, 66) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• ұшпа — I зат. Жел ұшырған қар түйіршіктері. Күзгі ақша қар мен түйдектелген ұ ш п а н ы ң ызғары еркіне қоймай, кәдешіл қатындардың аяқтары тоңып, қатып барады (С.Торайғыров, Таңд. шығ., 245). II зат. в ет. Уақ малда болатын өте жұқпалы, зілді індет. Ұ… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• бір — адым жер. Жүрген кездегі екі аяқтың аттау (басу) қашықтығы; 60 70 см, мөлшеріндегі ұзындық. Бір айдың жүзі болды. Бір айдай уақыт өтті. Шүйінші беруіңе болады. Жездең, міне, б і р а й д ы ң ж ү з і б о л ы п қалды, жынды суды ұрттап алмайды (Қаз …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• вақт — [وقت] а 1. гоҳ, ҳангом, ҳиссае аз замон, соатҳои муайяни шабу рӯз: вақти говгум, вақти пешин, вақти шом, вақти ғуруби офтоб 2. фурсат ва муддати одатан муқарраршудаи коре; мӯҳлат: вақти мувофиқ (муносиб), вақти имтиҳон, вақти хуфтан, боз чанд… …   Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ