-
41 изливаться
ағыл-тегіл төгілу, ағылу -
42 изрешетить
-
43 искалечить
1)2) -
44 испепелить
-
45 иссякнуть
сарқылу, таусылу, таусылып біту -
46 исчерпываться
тәмәмдалу, таусылу, біту, сарқылу -
47 косить
-
48 ловчить
разг.( хитрить) ептілік ету, тәсіл қылу -
49 льнуть
жабысу, жарамсақтану, жалбақтау, тығылу -
50 молитва
намаз оқу, дұға қылу, ғибадат, мінәжат -
51 набить
1)2)3)4)5)6)7)8)9)10)11)12) -
52 навязнуть
1) тұрып қалу, қыстырылып қалу2) перен. запы қылу, жабысып айырылмау -
53 надоедать
жалықтыру, зеріктіру, ығыр қылу, мазасыздандыру -
54 наживать
-
55 наживлять
-
56 намарать
разг.майлау, май жағу, май қылу -
57 намаслить
разг.майлау, май жағу, май қылу -
58 напророчить
разг.болжау, сәуегейлік қылу -
59 напутать
1) ұйыстыру, шатыстыру2) жаңылу, шатастыру -
60 насмехаться
мысқылдау, келемеждеу, күлкі қылу
См. также в других словарях:
җылу — Елга яки күлнең кышын да туңмый калган, боз белән капланмаган өлеше … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ұғылу — Қ орда., Арал) танылу, біліну. Балық аулау кәсіп болып, тек өкімет орнаған соң ұ ғ ы л д ы ғой Қ орда., Арал) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ қаптал қылу — (ҚХР) жауыр қылу, ығыр қылу, шаршату, қажыту … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
басын шырғай қылу — (Гур., Маңғ.) басын қатыру, миын ашыту. қ. басын шырдай қылу, басын шырық қылу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақ үйлі қылу — (Қарақ.) 1. кінәлі қылу. 2. жер аудару … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ақтүйе бас қылу — (Қ орда: Қаз., Қарм.) жұрт алдында ұялту, күлкі қылу. «Қашан үйленесің? Соңыра тойыңа шақыруды ұмытпа», – деп, Арал балаларының көзінше а қ т ү й е б а с қ ы л ғ а н ы есінде (Ә. Нұрп., Сең, 198) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
басын шырдай қылу — қ. басын шырық қылу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
боран қылу — (Алм.: Кег., Нар.) жария қылу. Бұл жұмысты ел ішінде ол б о р а н қ ы лд ы (Алм., Кег.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дайымшылық қылу — (Рес., Орын.) бір іспен айналысу, кәсіп қылу, шұғылдану. Шатыраш ойнауды д а й ы м ш ы л ы қ қ ы лм а д ы қ (Орын., Ад.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
доқ қылу — (Жамб., Тал.; Тәж.) дікілдеу, қоқаңдау, бұйрық қылу. Жүрсең д о қ қ ы л м а й жайыңа жүр (Жамб., Тал.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
ерен-тозан қылу — (Маң., Маңғ.) быт шыт қылу, тоз тоз ету. Қырық күн шілдеде жылқыны е р е н т о з а н қып, айғырын мініп алған сен сияқты адамды көрмедім (Маң., Маңғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі