-
1 величать
1. несов.кого-что, кем-чемхөрмәтләп (ихтирам менән) атау (исемләү), ололап әйтеү2. несов.когочествовать песнямихөрмәтләп йырлау, арнап йырлау -
2 номинативный
-
3 прозвать
-
4 замарашка
м и ж; разг.әрпеш, шапшаҡназвать замарашкой кого-л. — кемделер әрпеш тип атау
-
5 звать
1. несов. кого-чтосаҡырыу2. несов. кого-чтокем, какатау, исемләү, өндәшеү, тип өндәшеүкак вас зовут? — исемегеҙ нисек?, исемең кем?
поминай как звали — эҙе лә ҡалманы, елдәр иҫте
-
6 именовать
несов. кого-чтоатау, исемләү, исем ҡушыу (биреү) -
7 имя
1. сисем, ат2. сат, исем, дан, шөһрәт3. с грам.Башкирский государственный академический ансамбль народного танца имени Файзи Гаскарова — Фәйзи Ғәскәров исемендәге Башҡорт дәүләт академия халыҡ бейеүҙәре ансамбле
называть вещи своими именами — дөрөҫөн һөйләү, тураһын әйтеү, әйберҙәрҙе үҙ исемдәре менән атау
-
8 кровопийца
-
9 назвать
I1. сов. кого-чтодать имя, название, прозвищеатау, исемләү, исем ҡушыу (биреү), ҡушамат биреү (тағыу)2. сов. кого-чтоохарактеризоватьәйтеү, баһалау3. сов. кого-чтосказав, объявитьһанап сығыу, (атап) күрһәтеү, әйтеүIIсов. кого-чтосаҡырыу, йыйыуғәҙәттә, күп итеп -
10 называние
с см. называть I -
11 наречь
сов. кого-что; уст.исем ҡушыу (биреү), атау -
12 обозвать
-
13 окрестить
1. сов.кого; рел.суҡындырыу2. сов.кого-что, кем-чем; разг.назватьатау, исем биреү (тағыу) -
14 предназначить
сов. кого-чтобилгеләү, тәғәйенләү, атау -
15 синекдоха
ж; лит.синекдохаметонимия төрө, нәмәнең үҙе урынына бер өлөшөн йәки өлөшө урынына тотош үҙен атауға ҡоролған стилистик алым -
16 упомянуть
сов. кого-что, о ком-чём или с союзом `что`телгә (иҫкә) алыу, исемен атау, ҡағылып (әйтеп, иҫкә төшөрөп) китеү
См. также в других словарях:
атау — I. ф. 1. Кемгә яки нәрсәгә исем кушу, атама бирү. Кем яки нәрсә дип исемләү, йөртү 2. рәв. АТАП – Нәр. б. берәр кешегә аерым билгеләп, багышлап, хаслап. Багышлап, төбәп. Адреслап. Исемен әйтеп. АТАУ КИЛЕШЕ – иск. Баш килеш. II. АТАУ – иск. Утрау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
атау — зат. Адамның өлер алдындағы ең соңғы асы, тамағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атау — 1 Қ орда., Арал; Қарақ.) кішкене арал, құрлық жер. Аралдың кейбір балық заводы а т а у д а тұрады Қ орда., Арал). Құланды маңы, Возрождение, Лазарева а т а у л а р ы н а балықшылар жегін (қ.), сонан балық аулату, балық сақтайтын орындар,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
атау-кере — зат. Адамның өлер алдындағы ең соңғы асы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
атау, азасы жоқ — (Қарақ.) дымы жоқ, құр алақан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
пидаға өзін атау — (ҚХР) жанын пида ету, тәуекелге бел байлау, өмірін қиюға дайын болу. Мейір, шапағат ойламай, қанатты бастықпен жұлымдаған екен, Шалқар п ид а ғ а ө з і н а т а й д ы (Ғ. Қан., Бұрқ., 378) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Документы Диего де Кастро Титу Куси Юпанки — Документы Титу Куси Юпанки Diego de Castro Titu Cusi Yupanqui. Documentos de 1565 1570. Автор: Диего де Кастро Титу Куси Юпанки Жанр … Википедия
Атавды — Деревня Атавды башк. Атауҙы Страна РоссияРоссия … Википедия
кере — зат. Адамның өлер алдында ішкен соңғы тағамы, атау. зат. Адамның ішкен соңғы тамағы, атау … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көке — зат. Туыстық қатынасты білдіретін атау. Ағайынды екі адамның үлкенінен туған ұл немесе қыздары әкесін «көке» деп атайды. «Көке» сөзі кейде өз әкесін атау үшін де қолданылады. Бала атасына бауыр басып, өз әкесін, аға деп есептеген жағдайда оны… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арақоспақ — зат. Лөкті айыр өркеш түйенің інгеніне шөгеруден пайда болған будан (Қазақш. мал атау., 55). Қазақтар түйені тұқымдарына қарай бекбатша, қолбатша, қылағай, оқпақ, жамбоз, қалбағай, біртуар, а р а қ о с п а қ, мырзақоспақ т.б. деп атайды (Қаз. мал … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі