-
1 χαμαί
χᾰμ-αί, Adv.A on the ground,χ. ἧσθαι Od.7.160
;τὸν αὖ χ. ἐξενάριξε Il.11.145
;χ. ἐρχομένων ἀνθρώπων 5.442
, cf. Sapph.94, etc.;χ. τιθεὶς πόδα A.Ag. 906
;αἷμα μητρῷον χ. Id.Eu. 261
(lyr.), cf. Ar. Ach. 869, Eq. 155, Nu. 231, al.;θέντες χ. Hdt.4.67
;χ. καθίζοντες Pl. Criti. 120b
;χ. κείμενος IG22.1672.305
; of birds, ποιεῖν νεοττιὰν χ., opp. ἐπὶ δένδρου, Arist.HA 618a10.2 metaph., ἐσλὸν χ. σιγᾷ καλύψαι to bury in silence underground, Pi.N.9.7; χ. ἐρχόμενοι cleaving to earth, Luc.Herm.5, Icar.6;ὁ χ. βίος Metrod.Fr.38
.II = χαμᾶζε, to earth,ἐν κονίῃσι χ. πέσεν Il.4.482
;χ. βάλον ἐν κονίῃσι 5.588
, cf. Od.22.188, Il.4.526;ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε 8.320
;μὴ χ. πεσεῖν
to the ground,E.
Med. 1170;οὐ χ. πεσεῖται ὅ τι ἂν εἴπῃς Pl. Euthphr. 14d
;ἔπτυσε χ. Ev.Jo.9.6
; alsoἐκβαλεῖν εἰς τὸ χ. AP11.89
(Lucill.). (Cf. Lat. humus, humi, Lith. ž[etilde]mė 'earth'.)
См. также в других словарях:
καύμα — και κάμα (ΑΜ καῡμα, ατος) [καίω] 1. υπερβολική ζέστη λόγω μεγάλης θερμότητας τού ηλίου, καύσωνας (α. «στο κάμα το μεσημερνό αχνίζουν τα χαλίκια», Γρυπ. β. «κυνικά καύματα» γ. «πρὶν ἄν τὸ καῡμα παρέλθῃ», Πλάτ.) 2. έγκαυμα μσν. θυσία μσν. αρχ. μτφ … Dictionary of Greek
