-
1 χάζω
χάζω,A cause to retire; [voice] Act. only in Hsch. and in compd. ἀναχάζω (alsoπαραχάζω, προχάζω Hsch.
), and in [dialect] Ep. redupl. [tense] aor. κέκᾰδον, [tense] fut. κεκᾰδήσω:—force to retire from, bereave or deprive of,τοὺς.. θυμοῦ καὶ ψυχῆς κεκαδών Il.11.334
;ἀριστῆας κεκαδήσει θυμοῦ καὶ ψυχῆς Od.21.153
, 170.B [voice] Med., [full] χάζομαι, Il.5.34, etc.; imper. χάζεο, χάζευ, ib. 440, Call.Cer.54: [dialect] Ep. [tense] impf.χάζετο Il.16.736
, 3 du.χαζέσθην A.R.3.1320
: [tense] fut. χάσομαι, [dialect] Ep.χάσσομαι Il.13.153
: [tense] aor. 1 ἐχᾰσάμην, [dialect] Ep. [ per.] 3sg. χάσσατο ib. 193, inf.χάσσασθαι 12.172
; part.χασσάμενος 13.148
, etc.: κεκάδοντο (for κεχάδοντο) [ per.] 3pl. of redupl. [tense] aor. 2 κεκαδόμην, Il.4.497, 15.574:—give way, draw or shrink back, recoil, freq. in Il. (never in Od.),χάζεο Il.5.440
; ; οὐδ' ὅ γεπάμπαν χάζετ' 12.407
; , al.;αἰὲν ὀπίσσω χάζοντο 5.702
, cf. 18.160, A.R. 1.c., Call. l.c., Nonn.D.48.618.2 c. gen., draw back or retire from,πυλάων χάσσασθαι Il.12.172
;χάζοντο κελεύθου 11.504
;χάζεσθε μάχης 15.426
;μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός 11.539
;ὁ δὲ χάσσατ' ὀπίσσω νεκρῶν 13.193
, cf. 17.357; less freq. with a Prep.,χ. ἐκ βελέων 16.122
;χάσσονται ὑπ' ἔγχεος 13.153
; οὐδὲ δὴν χάζετο φωτός nor in truth was he (or it, the stone) far from the man, i.e. nearly hit him, 16.736. Poet., and mainly [dialect] Ep., exc. in the compds. ἀνα-, δια-χάζομαι (qq. vv.).—οὐχ ἅζομαι, οὐχ ἅζεται (not οὐ χάζ-), shd. be written in E.Or. 1116, Alc. 326, A.Eu. 389. -
2 χάζω
χάζω, selten, od. nur im comp. ἀναχάζω, gew. med. χάζομαι, fut. χάσομαι, ep. auch χάσσομαι, aor. ἐχασάμην, ep. χάσσασϑαι, u. ( κεκαδόμην) κεκάδοντο, Il. 4, 497. 15, 574, – weichen, sich zurückziehen, fliehen; oft in der Il., nie in der Od.; χώρησεν δ' ἄρα τυτϑὸν ἐπάλξιος· οὐδ' ὅγε πάμπαν χάζετο, Iliad. 12, 406; χάζεσϑαι ἑτάρων εἰς ἔϑνος, u. öfter; auch ἂψ χάζομαι, 3, 32. 11, 585. 14, 408 u. sonst; ὀπίσω χάζεσϑαι 5, 702. 18, 160; c. gen., οὐκ ἐϑέλουσι πυλάων χάσσασϑαι, vom Thore weichen, 12, 172; κελεύϑου 11, 504. 12, 262; φωτός 16, 736; νεκρῶν 13, 193. 17, 357; μάχης 14, 426; δουρός 11, 539; auch ἐκ βελέων, 16, 122; ὑπ' ἔγχεος 13, 153; sp. D., μηκέτι νῦν χάζεσϑε, φίλοι, πάτρηνδε νέεσϑαι Ap. Rh. 4, 190. – Bei den att. Dichtern c. inf. = sich scheuen, anstehen, δὶς ϑανεῖν οὐ χάζομαι Eur. Or. 1114, wie Alc. 336 Heracl. 600, wo aber Elmsl. u. Monk οὐχ ἅζομαι vorziehen, wie der Schol. erkl. οὐκ εὐλαβοῦμαι. – Von der ursprünglich factitiven Bdtg des act. finden sich bei Hom. noch fut. κεκαδήσω u. aor. κέκαδον, machen, daß Einer von Etwas weicht, berauben, πολλοὺς τόδε τόξον κεκαδήσει ϑυμοῦ καὶ ψυχῆς Od. 21, 153. 170, wird sie des Lebens berauben, wie ϑυμοῦ καὶ ψυχῆς κεκαδών Il. 11, 334, wo Eust. erkl. ὑποχωρῆσαι ποιήσας, Hesych. στερήσας. Andere ziehen diese Form zu κήδω, wie das unter diesem Worte angeführte κεκαδήσομαι, u. erkl., wie Passow, um das Leben betrüben, d. i. berauben, weil ja das Leben das Liebste ist. – In Bezug auf die Prosa siehe die compp. ἀναχ., διαχ.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий