-
1 φθόνος
φθόνος, ὁ,A ill-will or malice, esp. envy or jealousy of the good fortune of others (Pl.Def. 416b, Arist.Rh. 1387b22), Pi.O.8.55, etc.; through envy,Hdt.
3.30, 9.71; opp. εὔνοια, Pl.Lg. 635b; opp. ἔπαινος, Lys.24.1; ἴσχει ὄλβος φθόνον incurs envy, Pi.P.11.29, cf. Isoc.5.68;φθόνον πρὸς ἀστῶν ἀλφάνουσι E.Med. 297
;φθόνῳ χρῆσθαι πρὸς τὰ παιδικά Pl.Phdr. 253b
; κρέσσων οἰκτιρμοῦ φθόνος better to be envied than pitied ! Pi.P.1.85, cf. And.2.6;πρὸς γὰρ τὸν ἔχονθ' ὁ φ. ἕρπει S.Aj. 157
(anap.), cf. OT 382;ἐς τἀπίσημα δ' ὁ φ. πηδᾶν φιλεῖ E.Fr. 294
; φ. συνεστιώμενος, of wealth, Secund.Sent.9;φ. [ἐστὶ] τοῖς ζῶσι πρὸς τὸ ἀντίπαλον Th.2.45
;κατὰ φθόνον A.Eu. 686
, Pl.Grg. 457d; (lyr.);διὰ φθόνον Ep.Phil.1.15
: c. gen. objecti, envy for, jealousy of,τῶν πεπραγμένων Lys.2.48
; φθόνον δὲ σωμάτων ἕξει θεός i.e. will grudge, deny, A.Pr. 859: c. gen. subj., envy or jealousy felt by another, Pl.Hp.Ma. 282a; alsoφ. ἐφ' ἑτέροις Plu.2.39e
, etc.;εἴς τινα AP6.257
(Antiphil.);πρός τινα Luc.Rh.Pr.22
: pl., envyings, jealousies, heartburnings, Isoc. 15.163, Pl.Lg. 679c, 801e, etc.b a cause for indignation, a reproach,ἀποκτείνειν φθόνος [ἐστὶ] γυναῖκας E.Hec. 288
.2 esp. jealousy of the gods (cf.φθονερός 1.2
),θεῶν φ. A.Pers. 362
, Ag. 947;φ. μὴ γένοιτό τις θεῶν E.Alc. 1135
: hence abs.,τὸν φ. δὲ πρόσκυσον S.Ph. 776
;εὐλαβούμενος φθόνον D.18.305
.II refusal from feelings of ill-will or envy, grudging, φθόνος μὲν οὐδεὶς .. A.Pr. 628; οὐδεὶς φ. or φ. οὐδείς, c. inf., said in granting a request willingly,ἃ τυγχάνω ἀκηκοώς, φ. οὐδεὶς λέγειν Pl.Phd. 61d
;οὐδεὶς.. φ. αὐτῷ διελθεῖν αὐτά Id.Sph. 217a
, cf. b. Lg. 641d, 664a.
Перевод: со всех языков на английский
с английского на все языки- С английского на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
