φυσικός (βίαιος)

φυσικός (βίαιος) θάνατος — естественная (насильственная) смерть;

αίφνίδιος θάνατος — скоропостижная смерть;

πολιτικός θάνατος — гражданская смерть;

ηθικός θάνατος — нравственное падение;

αυτό είναι θάνατος γιά μάς — это для нас гибель, катастрофа;

του είναι θάνατος η παύση του από την εργασία — увольнение с работы для него равносильно смерти;

θάν της μνήμης — потеря памяти;

είναι γιά θάνατο — его дни сочтены (о больном);

καταδικάζω σε θάνατό — выносить смертный приговор

(Κῆρες HH.; β. καὴ πλεονέκτης Thuc.; ἀνήρ Plut.)

(ἔργα Hom.; θάνατος Her., Plat.; τελευτή Arst.)

(ἄνεμος Arst.)

(πράξεις Plat.; τροφή Arst.)

(νόσος Soph.)

(παρὰ φύσιν καὴ β. Plat.; βίος Arst.)

(διδακτὸς ἢ φ. Xen.)

οἱ φυσικοί Arst., Plut. «физики» ( философы ионической и отчасти элейской школы);

βίαιο πραξικόπημα — или βίαιη ανατροπή — насильственный переворот;

βίαιος θάνατος — насильственная смерть;

με βίαια μέσα — силой, насильственными мерами;

βίαιος άνεμος — порывистый ветер;

βίαια πάθη — бурные страсти;

βίαιος χαρακτήρας — крутой характер

φυσικός νόμος — закон природы;

φυσική επιλογή — естественный отбор;

φυσικές επιστήμες — естественные науки;

φυσικός θάνατος — естественная смерть;

φυσικές ανάγκες — естественные потребности;

φυσική αγωγή — физическая культура;

σε φυσικό μέγεθος — в натуральную величину;

(λόγος Her.)

(βίαιος καὴ π. Thuc.; οἱ πλεονέκται τῶν ἄλλων ἀφαιρούμενοι χρήματα Xen.)

ἐν παντὴ π. τῶν πολεμίων Xen. — имеющий во всех отношениях превосходство над врагами

(ὑβρισταί τε καὴ ἄγριοι Hom.; ὑ. καὴ βίαιος Lys.)

(ταῦροι Eur.; ἵππος Xen.)

(ἄνεμος Hes.; ποταμός Aesch.)

φυσικός ( — или άμεσος) αυτουργός — исполнитель преступления;

ηθικός ( — или έμμεσος) αυτουργός — подстрекатель преступления

φυσικός νόμος — закон природы;

άγραφος νόμος — неписаный закон;

ερμηνεία τού νόμου — толкование закона;

εκτακτος νόμος — чрезвычайный закон;

κώδικας νόμων — свод законов;

νόμοι της κοινωνικής ανάπτυξης — законы общественного развития;

παραβαίνω τον νόμο — нарушать закон;

δημοσιεύω νόμο — обнародовать закон;

ψηφίζω νόμο — принимать закон;

ακυρώνω τον νόμο — отменять закон;

τούτο έχει ισχύ ν νόμου — это имеет силу закона;

σύμφωνα με το νόμο — в силу закона;

κατά νόμον — по закону;

παρά τον νόμον — вопреки закону;

εκτός νόμου — вне закона;

κατά το γράμμα (τό πνεύμα) τού νόμου — согласно букве (духу) закона;

εν ονόματι τού νόμου — именем закона;

νόμοι της κοινωνικής συμπεριφοράς — нормы общественного поведения;

νόμος της έλξεως ( — или βαρύτητος) — закон всемирного тяготения;

θείος νόμος — церковная заповедь;

νόμος της ποταπαγόρευσης — сухой закон;

ποινικός νόμος — уголовное законодательство;

ο Ρωμαϊκός νόμος — римское право;

§ εξ αυτού οι νόμοι και οι προφήται κρέμονται — всё зависит от него;

δεν έχει ούτε πίστη οότε νόμο — у него нет ни чести, ни совести