-
1 chamaepitys
chămaepitys, yos, f. ive muscade (plante). - [gr]gr. χαμαιπίτυς, υος.* * *chămaepitys, yos, f. ive muscade (plante). - [gr]gr. χαμαιπίτυς, υος.* * *Chamaepitys, pen. corr. huius chamaepityos, Herba. Plin. Ive muscate. -
2 chelys
chĕlys, gén. inusité, f. (acc. chĕlyn; abl. chĕly) [st2]1 [-] tortue. [st2]2 [-] lyre (instrument de musique fait avec la carapace de la tortue). [st2]3 [-] la Lyre (constellation). - [gr]gr. χέλυς, υος (χελώνη, ης): tortue.* * *chĕlys, gén. inusité, f. (acc. chĕlyn; abl. chĕly) [st2]1 [-] tortue. [st2]2 [-] lyre (instrument de musique fait avec la carapace de la tortue). [st2]3 [-] la Lyre (constellation). - [gr]gr. χέλυς, υος (χελώνη, ης): tortue.* * *Chelys, foem. g. Testudo: Une tortue. Capitur et pro cithara. Un luc.\Exuere chelyn. Stat. Mettre jus. -
3 ichthyocolla
ichthyocolla, ae, f. [st2]1 [-] colle de poisson. [st2]2 [-] Plin. ichthyocolle (poisson fabuleux). - [gr]gr. ἰχθυόκολλα --- ἰχθύς, ύος: poisson.* * *ichthyocolla, ae, f. [st2]1 [-] colle de poisson. [st2]2 [-] Plin. ichthyocolle (poisson fabuleux). - [gr]gr. ἰχθυόκολλα --- ἰχθύς, ύος: poisson.* * *Ichthyocolla. Plin. Colle à bouche. -
4 moly
mōly, yos, n. - [gr]gr. μῶλυ, υος. [st1]1 [-] moly (espèce d'ail employé en médecine et contre les enchantements). --- Ov. M. 14, 292. - clarissima herbarum est Homero teste quam vocari a dis putat moly, Plin. 25, 8: la plante la plus célèbre est, d'après Homère, celle qu'il croit être appelée moly par les dieux. [st1]2 [-] morelle à fruits noirs. --- Plin. 21, 180.* * *mōly, yos, n. - [gr]gr. μῶλυ, υος. [st1]1 [-] moly (espèce d'ail employé en médecine et contre les enchantements). --- Ov. M. 14, 292. - clarissima herbarum est Homero teste quam vocari a dis putat moly, Plin. 25, 8: la plante la plus célèbre est, d'après Homère, celle qu'il croit être appelée moly par les dieux. [st1]2 [-] morelle à fruits noirs. --- Plin. 21, 180.* * *Moly. Plin. Une sorte d'herbe incongneue. -
5 stachys
-
6 Atys
Atys (Attys), yos, m. Atys. [st2]1 [-] fils d'Hercule et d'Omphale, père de Tyrhenus et de Lydus, ancêtre des rois de Lydie. [st2]2 [-] Liv. un roi d'Albe. [st2]3 [-] Virg. fondateur de la gens Atia. - [gr]gr. Ἄτυς, υος. - acc. Atyn; abl. Atye, Aty. - Atys, genus unde Atii duxere Latini, Virg. En. 5: Athys, d'où les Latins Atii tirèrent leur race. -
7 Attys
Atys (Attys), yos, m. Atys. [st2]1 [-] fils d'Hercule et d'Omphale, père de Tyrhenus et de Lydus, ancêtre des rois de Lydie. [st2]2 [-] Liv. un roi d'Albe. [st2]3 [-] Virg. fondateur de la gens Atia. - [gr]gr. Ἄτυς, υος. - acc. Atyn; abl. Atye, Aty. - Atys, genus unde Atii duxere Latini, Virg. En. 5: Athys, d'où les Latins Atii tirèrent leur race.
См. также в других словарях:
ὑός — ὗς the wild swine masc/fem gen sg υἱός huihus masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θυσανοβότρυς — υος, ο βοτ. σύνθετη ταξιανθία από θυσάνους (φούντες) και βότρυς (τσαμπιά). [ΕΤΥΜΟΛ. < θύσανος + βότρυς] … Dictionary of Greek
πεντακοσιοστύς — ύος, ἡ ΜΑ άθροισμα ή ποσότητα πεντακοσίων. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντακόσιοι + επίθημα (σ)τύς (πρβλ. εκατο στύς, μυριο στύς)] … Dictionary of Greek
πεντεχιλιοστύς — ύος, ἡ, Μ η αφηρημένη έννοια τού αριθμού πέντε χιλιάδες. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντε + χίλιοι + επίθημα στύς (πρβλ. μυριο στύς)] … Dictionary of Greek
πεντηκοστύς — ύος, ἡ, Α 1. σύνολο πενήντα ομοειδών μονάδων 2. υποδιαίρεση, μονάδα τού σπαρτιατικού στρατού. [ΕΤΥΜΟΛ. < πεντήκο ντα + κατάλ. στύς (πρβλ. μυριο στύς)] … Dictionary of Greek
πιτύμυς — υος, ο, Ν ζωολ. γένος αρουραίων που απαντούν και στην Ελλάδα … Dictionary of Greek
πλαγκτύς — ύος, ἡ, Α (ποιητ. τ.) περιπλάνηση. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πλαγγ τού πλάζω* + επίθημα τύς (πρβλ. οργη τύς)] … Dictionary of Greek
πληθύς — ύος, ἡ, ΜΑ πλήθος, μεγάλος αριθμός ανθρώπων ή πραγμάτων, πληθώρα. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. συνδέεται με τον τ. πλῆθος και έχει πιθ. σχηματιστεί από το ρ. πληθύνομαι, αν δεχθούμε ότι αυτό παράγεται απευθείας από το πλῆθος (βλ. πληθύνω)] … Dictionary of Greek
ποθητύς — ύος, ἡ, Α σφοδρός πόθος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ποθῶ με δυσερμήνευτο επίθημα ητ ύς] … Dictionary of Greek
πρακτύς — ύος, ή, Α (κατά το Μέγα Ετυμολογικόν) πράξη. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πρακ τού πράττω* + επίθημα τύς (πρβλ. αρπακ τύς)] … Dictionary of Greek
πτερόμυς — υος, ο, Ν ζωολ. γένος σκίουρων που έχουν την ικανότητα να αεροολισθαίνουν. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. pteromys (< πτερό + μυς)] … Dictionary of Greek
