-
1 apiscor
ăpiscor, apisci, aptus sum [apio] - tr. - [st2]1 [-] tendre vers, rattraper, rejoindre, atteindre, saisir. [st2]2 [-] au fig. poursuivre, obtenir, acquérir, gagner. [st2]3 [-] saisir par la pensée, concevoir, comprendre. [st2]4 [-] sens passif: être acquis. - arch. apiscier Ter. Phorm. 406 --- sens passif: Plaut. Trin. 367; Fann. d. Prisc. 8, 16. - nullo cessabant tempore apisci ex aliis alios avidi contagia morbi, Lucr. 3: la contagion inexorable ne cessait à aucun moment de saisir les uns après les autres. - spes apiscendi summi honoris, Liv. 4, 3: l'espoir d'obtenir la magistrature suprême. - sine me hominem apisci, Plaut. Ep. 5, 2, 3: laisse-moi le rattraper. - avec gén. dominationis apisci, Tac. An. 6, 45: obtenir le pouvoir absolu. --- cf. gr. τυγχάνειν τινός.* * *ăpiscor, apisci, aptus sum [apio] - tr. - [st2]1 [-] tendre vers, rattraper, rejoindre, atteindre, saisir. [st2]2 [-] au fig. poursuivre, obtenir, acquérir, gagner. [st2]3 [-] saisir par la pensée, concevoir, comprendre. [st2]4 [-] sens passif: être acquis. - arch. apiscier Ter. Phorm. 406 --- sens passif: Plaut. Trin. 367; Fann. d. Prisc. 8, 16. - nullo cessabant tempore apisci ex aliis alios avidi contagia morbi, Lucr. 3: la contagion inexorable ne cessait à aucun moment de saisir les uns après les autres. - spes apiscendi summi honoris, Liv. 4, 3: l'espoir d'obtenir la magistrature suprême. - sine me hominem apisci, Plaut. Ep. 5, 2, 3: laisse-moi le rattraper. - avec gén. dominationis apisci, Tac. An. 6, 45: obtenir le pouvoir absolu. --- cf. gr. τυγχάνειν τινός.* * *Apiscor, apisceris, pen. corr. aptus sum, apisci. Antiquum verbum: vnde sit Aptus, apta, aptum. Nonius. Trouver.\Apisci, pro Adipisci. Lucret. Obtenir, Parvenir à quelque chose.
См. также в других словарях:
τυγχάνειν — τυγχάνω happen to be at pres inf act (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
лучить — I лучить II., напр.: коли бог лучит если бог даст , получить, прилучиться, случиться, улучить, укр. лучити метить, попадать , блр. лучыць случиться, попасть , ст. слав. лоучити τυγχάνειν (Супр.), болг. луча целюсь , сербохорв. случити се… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
улучить — др. русск. улучити встретить, найти; попасть в цель; взять; достичь , ст. слав. оулоучити τυγχάνειν, ἐπιτυγχάνειν (Супр.), см. лучить II … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Altgriechisch — Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
Altgriechische Sprache — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indoeuropäisch Altgriechi … Deutsch Wikipedia
Griechische Grammatik — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
Klassisches Griechisch — Altgriechisch Zeitraum etwa 800 v. Chr.–300 v. Chr. (auch bis 600 n. Chr.) Ehemals gesprochen in (vorwiegend östlicher) Mittelmeerraum Linguistische Klassifikation Indo Europäisch Altgriechisch … Deutsch Wikipedia
SOLYMA — I. SOLYMA singularis, et pluralis numeri, et Solymae, urbs clarissima Iudaeae, quae et Hierosolyma. Iuvenal. St. 6. v. 544. Interpres legum Solymarum. Item Solyma, urbs Lyciae mediterran. in colle, quae Solymus Straboni dicitur apud urbem… … Hofmann J. Lexicon universale
εύλογχος — εὔλογχος, ον (Α) αυτός που έχει ή φέρνει καλή τύχη, τυχερός, ευνοϊκός, γουρλίδικος («Δημόκριτος εὐχόμενος εὐλόγχων εἰδώλων τυγχάνειν», Πλούτ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + λόγχη «μοίρα» (< λαγχάνω)] … Dictionary of Greek
καθοδηγία — η (Α καθοδηγία) [καθοδηγώ] η καθοδήγηση αρχ. (ειδ.) η υπόδειξη τού δρόμου («ὑδρείας τε τυγχάνειν καὶ καθοδηγίας», Στράβ.) … Dictionary of Greek
σωτηριώδης — ῶδες, ΜΑ [σωτήρ, ῆρος] 1. αυτός που οδηγεί στη σωτηρία, σωτήριος (α. «σωτηριωδέστατον αὐτοῑς εἶναι φάρμακον» Γαλ. β. «τὴν Ἰατρικὴν ἐπιστήμην σωτηριώδη τοῑς ἀνθρώποις τυγχάνειν», Ιουλιαν.) 2. επωφελής, ωφέλιμος. επίρρ... σωτηριωδῶς Μ με τρόπο που… … Dictionary of Greek