-
1 τελευτάω
A , etc.: [tense] pf.τετελεύτηκα Pl.Men. 75e
, al.:—[voice] Pass., [tense] fut. [voice] Med. τελευτήσομαι always in pass. sense, Il.13.100, Od.8.510, 9.511, E.Hipp. 370 (lyr.): [tense] aor.ἐτελευτήθην Il.15.74
:—bring to pass, accomplish,ὄφρα.. τελευτήσω τάδε ἔργα Il.8.9
;τ. ἃ μενοινᾷς Od.2.275
; , cf. 2.306; γάμον τ. 24.126; fulfil an oath or promise, wish or hope,τ. ἐέλδωρ 21.200
;τ. ὅσ' ὑπέστης Il.13.375
; , cf. Od.3.56,62;ὅρκια Call.Aet.3.1.29
; τελευτᾶν τινι κακὸν ἦμαρ bring about an evil day for one, Od.15.524;τ. πόνους Δαναοῖς Pi.P.1.54
, cf. E.Ph. 1581 (lyr.);οἷ τ. λόγον Id.Tr. 1029
; τὸ δ' ἔνθεν ποῖ τελευτῆσαί με χρή; to what end must I bring it? S.OC 476;Ζεὺς ὅ τι νεύσῃ, τοῦτο τελευτᾷ E.Alc. 979
(lyr.), etc.:—[voice] Pass., to be fulfilled, come to pass, happen, ll. cc. sub init.; ;πρὶν τελευτηθῇ φόνος E.Or. 1218
.2 finish,σχεδίην.. ἐπηγκενίδεσσι Od.5.253
; ἐπεί ῥ' ὄμοσέν τε, τελεύτησέν τε τὸν ὅρκον had sworn and completed (made binding) the oath, 2.378, etc.; ἡσύχιμον ἁμέραν τ. close a peaceful day, Pi.O.2.33; ἄρξομαι ἐκ βολβοῖο τελευτήσω δ' ἐπὶ θύννον (sc. τὸ δεῖπνον) Pl.Com.173.6 (hex.).3 esp. τ. τὸν αἰῶνα finish life, i.e. die, Hdt.1.32, 9.17, etc.;τ. βίον A.Ag. 929
, S.Fr. 646 codd. (sed leg. δρόμον), E.Hec. 419, Pl.Prt. 351b; ὑπ' ἄλλου τ. τὸν βίον, i.e. to be killed, Id.Lg. 870e: also (after the analogy of παύομαι) c. gen., τελευτᾶν τοῦ ἀνθρωπίνου βίου make an end of life, X.Cyr.8.7.17; so λόγου τ. Th.3.59; ἐπαίνου τ. ἐς τάδε ἔπη ib. 104.b freq. abs., end life, die, Hdt.1.66, 3.38, 40, al., Pl.R. 614b, al.; πρὶν τελευτήσαντ' ἴδῃς before you see him dead, S.Fr. 662;τ. μάχῃ A.Th. 617
;νούσῳ Hdt.1.161
;γήραϊ Id.6.24
; τ. ὑπό τινος die by another's hand or means, ib.92;δόλῳ ὑπό τινος Id.4.78
;ὑπὸ αἰχμῆς σιδηρέης Id.1.39
;ὑπ' ἀλλαλοφόνοις χερσίν A.Th. 930
(lyr.);ἐκ τῆς πληγῆς Pl.Lg. 877b
; of animals, Arist.PA 667b11, PMich.Zen.67.25 (iii B.C.).II intr. (as always in Prose, except in signf. 1.3a):2 come to an end, A.Ag. 635, etc.: esp. of Time, τελευτῶντος τοῦ μηνός, τοῦ θέρους, Th.2.4, 32, etc.: of actions, events, etc.,τ. ἡ ναυμαχία ἐς νύκτα Id.1.51
, etc.b with words indicating the kind of end or outcome, ἢν ὁ πόλεμος κατὰ νόον τ. Hdt. 9.45, cf. 7.47; εὖ τ. A.Supp. 211; πτωχοὶ τ. end by being beggars, Pl. R. 552c; οὕτως τ. Th.1.110, 138; τ. ἔς τι come to a certain end, issue in,αἱ εὐτυχίαι ἐς τοῦτο ἐτελεύτησαν Hdt.3.125
; τ. ἐς τὠυτὸ γράμμα end in the same letter, Id.1.139, cf. Th.2.51, 4.48, Pl.R. 618a; εἰς ἄνδρας ἐκ μειρακίων τ. Id.Tht. 173b; ποῖ ([etym.] ἐς τί) τελευτᾶν ([etym.] φασι); came to what end? A.Pers. 735 (troch.), cf. Ch. 528, Pl.Lg. 630b; alsoτ. ἐπί τι Id.R. 510d
, Smp. 211c.4 the part. τελευτῶν, ῶσα, ῶν, is used with Verbs like an Adv., to finish with, at the end, at last, asτελευτῶν ἔλεγε Hdt.3.75
; κἂν ἐγίγνετο πληγὴ τελευτῶσα there would have been a fray to finish with, S.Ant. 261;τελευτῶν.. ἐξεβλήθη Ar.Eq. 524
(anap.); τὰς ὀλοφύρσεις τελευτῶντες ἐξέκαμνον at last they got tired of mourning, Th.2.51, cf. 47; ; sts. with another part., τὴν τυραννίδα χαλεπὴν τελευτῶσαν γενομένην having at last become.., Th.6.53, cf. Pl.Phdr. 228b; .5 of local limits and the like ,μέχρι Σολόεντος ἄκρης, ἣ τελευτᾷ τῆς Λιβύης Hdt.2.32
; τελευτῶντος τοῦ Λαβυρίνθου ἔχεται πυραμίς ib. 148; τῇ ἡ Κνιδίη χώρη ἐς τὴν ἤπειρον τ. Id.1.174, cf. 2.33, 4.39, IG12.900, Pl. Men. 75e.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελευτάω
-
2 τελευταῖος
A last, in Order,οἱ τ. κύκλοι Hdt.1.98
; τὰ δύο τὰ τ. the last two lines, Id.7.142; τὰ τ. the endings or terminations, Id.5.68;ἐν τελευταίοις πίπτειν Pl.R. 619e
; τελευταίους στῆσαι to station in the rear ranks, X.Cyr.6.3.25; οἱ τ. πόδες the hind feet, Arist.PA 684a12.2 more freq. of Time, ἡ τ. ἡμέρα the last day allowed for payment, D.28.1; of a festival, without ἡμέρα, X.HG6.4.16, etc.; one's last day, S.OT[1528] (troch.), E. Andr. 101; ὁδὸν τὴν τ. one's last journey, S.Tr. 155; τὸν τ. βίον the end of life, Id.OC 1551;τ. ἐμοῦ φήμη Id.Tr. 1149
;τὸ τ. ἐκβάν D.1.11
.II τὸ τ. as Adv., for the last time, X.HG7.5.20, etc.; or τελευταῖον, Id.Cyr.8.7.28, S.OT 1183; τὰ τ. Pl.Cra. 515d.2 τὸ τ. finally, in the last place, Ar.Nu. 945 (anap.), Th.8.8, Pl.R. 532a, D.18.312, etc.; τὰ τ. Th.1.24, 8.85;τελευταῖον Hdt.1.91
: but,3 the Adj. is freq. used with Verbs, where we should use the Adv.,ὁ τελευταῖος δραμών A.Ag. 314
;παρελθόντες τελευταῖοι Th.1.67
, etc.; cf.τελευτάω 11.4
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελευταῖος
-
3 τελευτή
A completion, accomplishment, τελευτὴν ποιῆσαι [γάμου] accomplish, Od.1.249, 16.126;κραίνειν τελευτὰν γάμου Pi.P.9.66
; τ. νόστου ib.1.35;οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τ. τῇδέ γ' ὁδῷ κρανέεσθαι Il.9.625
.2 event, issue,δεῖξεν πᾶσαν τ. πράγματος Pi.O.13.75
, cf. Thgn.1075; γάμου πικραὶ τ. A.Ag. 745 (lyr.);τ. πρευμενεῖς κτίσαι Id.Supp. 138
(lyr.); (troch.);κακοῦ θυμοῦ τ... κακὴ προσγίγνεται S.OC 1198
.3 termination, end, οὐδέ τις ἦν ἔριδος λύσις οὐδὲ τ. Hes.Th. 637;μή μ' ἀποσβεσθὲν λάθῃ πρὸς τῇ τ. τῆς ὁδοῦ Ar.Lys. 294
(lyr.);ἡ τ. τοῦ πολέμου Th.1.13
; ;τελευτὴν ἔχειν Pl.Lg. 782a
.4 esp. βιότοιο τ. Il.7.104, 16.787;βίου Hdt.1.30
, 31, cf. And.4.24;τ. τοῦ βίου τελεῖν S.Tr.79
;ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου Pl.Grg. 516a
.b freq. without βίου, the end of life, death, Pi.O.5.22, Pl.Phd. 118, etc.;τ. ὑστάτη S.Tr. 1256
; τελευτῆς λαχεῖν, τυχεῖν, Th.2.44, X.HG4.4.6;τ. δοῦναι Id.Cyr.8.7.3
; periphr., θανάτοιο τ. the end that is death, Hes.Sc. 357, cf.τέλος 1.4
;τῆς γηραιοῦ τ. προαποθνῄσκειν Antipho 4.1.2
.5 with Preps., in adv. sense, at the end, at last,h.Hom.
7.29, Hes.Op. 333, Thgn.201, S.OC 1223 (lyr.);ἐπὶ τελευτῆς Pl.Phdr. 267d
, etc.;ἐν τελευτᾷ Pi.O.7.26
, A.Th. 936 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελευτή
-
4 τελευτητέον
A one must end, Gal.18(1).780.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τελευτητέον
См. также в других словарях:
εορταίος — ἑορταῑος, α, ον (Α) εόρτιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < εορτ ή + επίθημα αίος (πρβλ. τελευτ αίος)] … Dictionary of Greek
