-
1 Tegea
Tegea, ae, f. (Τεγέα; Nbf. Tegeē, ēs, f. [Τεγέη], Stat. Theb. 11, 177), eine uralte Stadt in Arkadien, j. Ruinen Paleo Episkopi, südlich von Tripolitza, Mela 2, 3, 5 (2. § 43). Liv. 34, 26, 9. – poet. = Arkadien, Stat. Theb. 11, 177. Claud. b. Get. 576. – Dav.: A) Tegeaeus (Tegeēus), a, um, tegeäisch, poet. = arkadisch, Verg.: virgo, Kallisto, Tochter des arkadischen Königs Lykaon, Ov.: aper, der erymanthische Eber, Ov.: parens, Karmenta, Mutter des Euander, Ov.; die auch Tegeaea sacerdos heißt, Ov.: domus, des Euander, Ov.: volucer, Merkur, Stat. – subst., Tegeaea, ae, f., Atalanta aus Arkadien, Ov. met. 8, 317. – B) Tegeātēs, ae, m. (Τεγεάτης), aus Tegea, der Tegeate, Stasippus T., Val. Max. 4, 1. ext. 5. – Plur. Tegeātae, ārum, m., die Einw. von Tegea, die Tegeaten, Cic. – C) Tegeāticus, a, um (Τεγεατικός), tegeatisch, volucer od. ales, v. Merkur, Stat. – D) Tegeātis, idis, f. (Τεγεατις), tegeatisch, poet. = arkadisch, mater, die arkadische Atalanta, Stat.: capra, Sil.
-
2 Tegea
Tegea, ae, f. (Τεγέα; Nbf. Tegeē, ēs, f. [Τεγέη], Stat. Theb. 11, 177), eine uralte Stadt in Arkadien, j. Ruinen Paleo Episkopi, südlich von Tripolitza, Mela 2, 3, 5 (2. § 43). Liv. 34, 26, 9. – poet. = Arkadien, Stat. Theb. 11, 177. Claud. b. Get. 576. – Dav.: A) Tegeaeus (Tegeēus), a, um, tegeäisch, poet. = arkadisch, Verg.: virgo, Kallisto, Tochter des arkadischen Königs Lykaon, Ov.: aper, der erymanthische Eber, Ov.: parens, Karmenta, Mutter des Euander, Ov.; die auch Tegeaea sacerdos heißt, Ov.: domus, des Euander, Ov.: volucer, Merkur, Stat. – subst., Tegeaea, ae, f., Atalanta aus Arkadien, Ov. met. 8, 317. – B) Tegeātēs, ae, m. (Τεγεάτης), aus Tegea, der Tegeate, Stasippus T., Val. Max. 4, 1. ext. 5. – Plur. Tegeātae, ārum, m., die Einw. von Tegea, die Tegeaten, Cic. – C) Tegeāticus, a, um (Τεγεατικός), tegeatisch, volucer od. ales, v. Merkur, Stat. – D) Tegeātis, idis, f. (Τεγεατις), tegeatisch, poet. = arkadisch, mater, die arkadische Atalanta, Stat.: capra, Sil.
См. также в других словарях:
Τεγεᾶτις — of fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τεγεάτις — άτιδος, ἡ, Α βλ. Τεγεάτης [Ι] … Dictionary of Greek
Тегеатида — (Τεγεάτις) в древности юго вост. область древней Аркадии, граничившая на востоке с Арголидой и Кинурией, на юге с Лаконией, на западе с Аркадскою областью Меналией, на севере с Мантинеей. Сев. зап. часть Т. представляла собой равнину; на юго… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Τεγεᾶτιν — Τεγεᾶτις of fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τεγεάτης — Επώνυμος ήρωας και ιδρυτής της Τεγέας. Ήταν γιος του Λυκάονα και σύζυγος της κόρης του Άτλαντα Μαίρας. Ως γιοι του αναφέρονται οι Σκέφρος, Χειμών, Κύδων, Aρχήδιος και Γόρτυς. Άγαλμά του υπήρχε στην αγορά της Τεγέας. * * * (I) ο, ΝΑ, θηλ.… … Dictionary of Greek
Тегеатида — (греч. Τεγεάτις) в древности юго восточная область древней Аркадии, граничившая на востоке с Арголидой и Кинурией, на юге с Лаконией, на западе с Аркадской областью Меналией, на севере с Мантинеей. Северо западная часть Тегеатиды представляла… … Википедия
Κεδρεάτις — Κεδρεᾱτις, ἡ (Α) τίτλος τής Αρτέμιδος στον Ορχομενό τής Αρκαδίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < κέδρος + επίθημα εᾱτις κατά τα επίθ. όπως το Τεγεᾶτις)] … Dictionary of Greek
ανθολογία — Συλλογή κειμένων που αποβλέπει να κάνει γνωστά ποιήματα ή αποσπάσματα πεζογραφημάτων, τα οποία επιλέγονται μέσα από το έργο συγγραφέων αναγνωρισμένης αξίας. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται συνήθως στη λογοτεχνία, μπορεί όμως να σημαίνει και μουσικές … Dictionary of Greek
Τεγεάτιδι — Τεγεά̱τιδι , Τεγεᾶτις of fem dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Τεγεάτιδος — Τεγεά̱τιδος , Τεγεᾶτις of fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
