τέχνην

(ἔρδοι τις ἣν ἕκαστος εἰδείη τέχνην Arph.)

(πολλὰ κακά τινι ἔ. Hom.)

(ἑκατόμβας ἀθανάτοισι Hom.; ἱερὰ καλά Hes.; θυσίας Her.)

οὔτ΄ ἔρξας τινὰ οὔτε νοσφίσας Soph. — не причинивший никому зла и никого ничего не лишивший

(ἠϊόνας λιμένας τε, δαινυμένους πάντας Hom.)

(τινὰ ἄκοντα Soph.; τινὰ κλέπτοντά τι Eur.)

(ἄστρων μέτρα καὴ περιστροφάς Soph.)

(τέχνην Pind.; μῆτίν τινα Hom., med. Pind.; ὀρχήσεις Luc.)

(ὅσα δ΄ ἂν χρήματα ἐφευρίσκῃ τὰ τέλη Xen.)

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

ζ. πρός τινα ὑπέρ τινος Aeschin. — зависть к кому-л. в чем-л.;

ζ. πρός τινα διά τινα Plut. — ревность кого-л. к кому-л.

(τὸν νεκρόν Her.)

(τὰ σώματα Plat.)

(σφριγῶντα θυμόν Aesch.)

(διαφθορὰν φρενῶν Eur.)

(τέχνην, sc. Αἰσχύλου Arph.)

(εἰς τέχνην ὄρνιν Anth. - v. l. καιρομανέω)

(τέν πατρῴαν τέχνην Soph.; μάτην Eur.; τι περὴ αὑτοῦ Plut.)

ὄφρα ζωοῖσι μετείω Hom. — пока я в живых;

φροντίδων οὐ μετῆν αὐτῇ Xen. — (никакие) заботы ее не касались;

(ταὐτὸν ἴχνος Plut.; ἴθ΄, ἐγὼ δὲ μέτειμι Hom.)

(δίκας Aesch. и δίκῃ τινά Eur.)

(τέχνην τινά Plat.; σοφίαν Xen.)

(ὑπατείαν Plut.)

(τινὰ θυσίῃσι Her.; ἕκαστον τῶν πολιτῶν Thuc.)

(τὰ ἐπιτήδεια ἐκ Σηστοῦ Xen.)

ἐκεῖσε δ΄ ὅθεν ἀπέσχισάς με τοῦ λόγου μέτειμι Arph. — возвращаюсь к тому, на чем ты меня прервал

μετεισάμενος ἐσκέδασσε φάλαγγας Hom. — врезавшись (в ряды троянцев, Эант), разметал (их) фаланги

(πυραμίδα, τεῖχος, γέφυραν Her.; οἰκίας Plat.; τὸν νεών Arst.)

(φιλικὰ ἔργα Xen.; τέχνην Arph.)

(πάντα ἔξεστιν, ἀλλ΄ οὐ πάντα οἰκοδομεῖ NT.)

(ἥ κατὰ τέν τέχνην π. Diod.)

(ἥ ἐν τοῖς βίοις π. Polyb.)

(τινά Hom.)

Ἑρμοῦ τέχνην π. Soph. — исполнять обязанности Гермеса-вестника

(τὸ σῶμα δι΄ ἀγορᾶς πομπευθέν Plut.)

(ἐπὴ τὸν τῆς Ἀθηνᾶς νεών Polyb.)

(πομπεύσεις τότε, ὡς μέγα ἔργον ἐργασάμενος Luc.)

(βάναυσος Luc.)

σ. τέν τέχνην Arph. — вычурный в своих произведениях

τὸ ὑπερθαυμάσαι τέν τέχνην Luc. — восхищение перед искусством

ὑ. κόλπῳ Hom. — принимать в свое лоно;

(ἰκέτας Eur.; φυγάδας Thuc.)

(ὑποδέξασθαι εὐχάς Hes.)

οἱ Βαρκαῖοι αὐτοὴ ὑποδεκέατο πάντες Her. — все баркейцы признались (в убийстве Аркесилая);

(μέλος Aesch.)

βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν Hom. — терпя насилия от людей

ἤτεε νῆα ὅ δέ οἱ πρόφρων ὑπέδεκτο Hom. — она просила (дать) корабль, и он ей охотно обещал;

τὸ πρὸς τέν ἠῶ θάλασσα ὑποδέκεται Her. — с восточной стороны находится море

(ἥ γυνέ ὑποδεξαμένη Xen.)

φ. ἔχειν Her., Plat. — плохо себя чувствовать, быть больным;

(πῦρ Arst.)