-
21 συρίας
συρίᾱς, συρίαgarment: fem acc plσυρίᾱς, συρίαgarment: fem gen sg (attic doric aeolic) -
22 Συρίαν
Συρίᾱν, Σύριοςof: fem acc sg (attic doric aeolic)Σῡρίᾱν, Σῦροςa Syrian: fem acc sg (attic epic doric aeolic)Συρίᾱν, ΣυρίαSyrian: fem acc sg (attic doric aeolic) -
23 συρίαι
συρίᾱͅ, συρίαgarment: fem dat sg (attic doric aeolic) -
24 συρίαν
συρίᾱν, συρίαgarment: fem acc sg (attic doric aeolic) -
25 συρίη
-
26 συρίαις
συρίαgarment: fem dat pl -
27 συρίην
συρίαgarment: fem acc sg (epic ionic) -
28 συρίης
συρίαgarment: fem gen sg (epic ionic) -
29 σύριαι
συρίαgarment: fem nom /voc pl -
30 Syria
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Syria
-
31 Syri
Syrī (Surī), ōrum, m. (Σύροι), die Syrer, die Bewohner der Landschaft Syrien, Plaut. Curc. 443 u. trin. 542. Cic. de or. 2, 265 u. de har. resp. 28. Liv. 35, 49, 8. Ov. fast. 2, 474: Nom. Singul. Surus, Varro LL. 10, 73: Genet. Plur. Syrûm, Avien. descr. orb. 1056. – Dav.: A) Syrus, a, um, syrisch, vina, Hor.: lagoena, Mart.: sermo, Vopisc. u. Eccl.: mercator, Eumen. pan. – B) Syria (Suria), ae, f. (Συρία), Syrien, eine Landschaft in Asien am Mittelländischen Meere, zwischen Cilicien u. Palästina, Cic. de imp. Pomp. 64 u.a. Mela 1, 2, 6 (1. § 14); 1, 11, 1 (1. § 62) sqq. Plin. 5, 66. Manil. 4, 624 u. 722. – im weiteren Sinne auch mit Inbegriff der Länder bis an den Tigris, wie Mesopotamien, Babylon u. Assyrien, dah. Syria = Assyria, Cic. Tusc. 5, 101. Suet. Caes. 22, 2 (Suria). – Plur., Catull. 45, 22. Mela 2, 7, 5 (2. § 102). Prisc. perieg. 820. Ulp. dig. 48, 22, 7. § 7. Eumen. pan. Constant. 10, 2: Syriarum rex, Ruf. Fest. 10. – C) Syriacus, a, um (Συριακός), syrisch, in od. aus Syrien, nomen, Varro LL.: boves, Plin.: bellum, Flor.: cultus, Lampr.: classis, Tac.: legiones, Tac.: expeditio, nach Syrien, Suet.: publicani, die in Syrien Geschäfte haben, Cic.: ros, s. 1. rōs. – Adv. Syriacē, Vulg. 4. regg. 18, 26. – D) Syriāticus, a, um, syrisch, Ulp. dig. 26, 2, 15. Fronto princ. hist. p. 206, 17 N. Pelagon. veterin. 27 (365 Ihm) ( bei Flor. 2, 9, 1 u. 2, 11, 1 jetzt Syriacus). – E) Syriscus, a (griech. Συρίσκος, -κα, Demin. v. Σύρος, -α), Syrer, Syrerin, als männl. u. weibl. Eigenname, Form -us. Mart. 5, 70, 2. Auson. epigr. 128, 1: Form -us, verächtlich od. liebkosend für den Sklavennamen Syrus, Ter. eun. 772; adelph. 763: Form -a, Copa Syrisca, Ps. Verg. cop. 1 (s. dazu Sillig). – F) Syrius, a, um (Σύριος), syrisch, Tibull.: dea (ἡ θεὰ ἡ Συρία), die syrische Göttin, als die Mutter aller Lebenden verehrt, von den Römern bald mit der Venus, bald mit der Juno verglichen, Suet. u. Flor. – / Die Schreibung Suri, Suria ist oft die der besten Hdschrn., zB. Cic. de har. resp. 28 cod. Paris. Tac. ann. 2, 60, 69 cod. Medic.
-
32 Συρα
-
33 Συριη
-
34 Сирия
-
35 Συρίη
Σύριοςof: fem nom /voc sg (epic ionic)Σῡρίη, Σῦροςa Syrian: fem nom /voc sg (epic ionic)ΣυρίαSyrian: fem nom /voc sg (epic ionic)——————Σύριοςof: fem dat sg (epic ionic)Σῡρίῃ, Σῦροςa Syrian: fem dat sg (epic ionic)ΣυρίαSyrian: fem dat sg (epic ionic) -
36 Syri
Syrī (Surī), ōrum, m. (Σύροι), die Syrer, die Bewohner der Landschaft Syrien, Plaut. Curc. 443 u. trin. 542. Cic. de or. 2, 265 u. de har. resp. 28. Liv. 35, 49, 8. Ov. fast. 2, 474: Nom. Singul. Surus, Varro LL. 10, 73: Genet. Plur. Syrûm, Avien. descr. orb. 1056. – Dav.: A) Syrus, a, um, syrisch, vina, Hor.: lagoena, Mart.: sermo, Vopisc. u. Eccl.: mercator, Eumen. pan. – B) Syria (Suria), ae, f. (Συρία), Syrien, eine Landschaft in Asien am Mittelländischen Meere, zwischen Cilicien u. Palästina, Cic. de imp. Pomp. 64 u.a. Mela 1, 2, 6 (1. § 14); 1, 11, 1 (1. § 62) sqq. Plin. 5, 66. Manil. 4, 624 u. 722. – im weiteren Sinne auch mit Inbegriff der Länder bis an den Tigris, wie Mesopotamien, Babylon u. Assyrien, dah. Syria = Assyria, Cic. Tusc. 5, 101. Suet. Caes. 22, 2 (Suria). – Plur., Catull. 45, 22. Mela 2, 7, 5 (2. § 102). Prisc. perieg. 820. Ulp. dig. 48, 22, 7. § 7. Eumen. pan. Constant. 10, 2: Syriarum rex, Ruf. Fest. 10. – C) Syriacus, a, um (Συριακός), syrisch, in od. aus Syrien, nomen, Varro LL.: boves, Plin.: bellum, Flor.: cultus, Lampr.: classis, Tac.: legiones, Tac.: expeditio, nach Syrien, Suet.: publicani, die in Syrien Geschäfte haben, Cic.: ros, s. ros. – Adv. Syriacē, Vulg. 4. regg. 18, 26. – D) Syriāticus, a, um, syrisch, Ulp. dig. 26, 2, 15. Fronto princ. hist. p. 206, 17 N. Pelagon. veterin. 27 (365 Ihm) ( bei Flor. 2, 9,————1 u. 2, 11, 1 jetzt Syriacus). – E) Syriscus, a (griech. Συρίσκος, -κα, Demin. v. Σύρος, -α), Syrer, Syrerin, als männl. u. weibl. Eigenname, Form -us. Mart. 5, 70, 2. Auson. epigr. 128, 1: Form -us, verächtlich od. liebkosend für den Sklavennamen Syrus, Ter. eun. 772; adelph. 763: Form -a, Copa Syrisca, Ps. Verg. cop. 1 (s. dazu Sillig). – F) Syrius, a, um (Σύριος), syrisch, Tibull.: dea (ἡ θεὰ ἡ Συρία), die syrische Göttin, als die Mutter aller Lebenden verehrt, von den Römern bald mit der Venus, bald mit der Juno verglichen, Suet. u. Flor. – ⇒ Die Schreibung Suri, Suria ist oft die der besten Hdschrn., zB. Cic. de har. resp. 28 cod. Paris. Tac. ann. 2, 60, 69 cod. Medic. -
37 Coele Syria
Coelē Syria, ae, f. (Κοίλη Συρία), das »hohle Syrien«, eine Landschaft zwischen dem Libanon u. Antilibanon, Liv. 33, 19, 8 (Abl. Coele Syria); 42, 29, 5 (Abl.) u. 7 (Akk. Coelen Syriam); Genet. umgekehrt Syriae Coele(s), Corp. inscr. Lat. 6, 1673; cf. ibid. 1450. 1520. 3175: Abl. in Syria Coele, Ulp. dig. 50, 15, 1. § 3: bl. Coele, Mela 1, 11, 1 (1. § 62). Plin. 5, 66.
-
38 σύγ-χορτος
σύγ-χορτος, angränzend; χϑόνα σύγχορτον Συρίᾳ, Aesch. Suppl. 5; Φϑίας σύγχορτα ναίω πεδία, Eur. Andr. 17, vgl. Herc. F. 371; τινί, Orph. Arg. 191.
-
39 αὐτό-ποκον
αὐτό-ποκον ἱμάτιον com. Poll. 7, 61, = συρία; B. A. p. 467; von Natur zottig, ungeschoren.
-
40 βους
дор. βῶς, βοός1) ὅ и ἥ (gen. поэт. тж. βοῦ, dat. βοΐ, acc. βοῦν - эп. тж. βῶν, поэт. тж. βόα; pl.: βόες и βοῦς, gen. βοῶν, dat. βουσί и βόεσσι - поэт. тж. βοσί, acc. βοῦς и βόας, дор. βῶς; nom.- acc. dual. βόε) бык (тж. β. ἄρσην и ταῦρος β. Hom.); вол или короваἔκοψε νόμισμα βοῦν ἐγχαράξας Plut. — (Тесей) велел отчеканить монету с изображением быка;отсюда:β. ἐπὴ γλώσσης μέγας βέβηκεν Aesch. — бык наступил ему на язык, т.е. его подкупом заставили молчать, по друг. - у него язык отнялся;2) ἥ(1) щит из воловьей шкуры(νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην Hom.)
(2) воловья шкура3) ὅ зоол. «бык» (вид ската, предполож. Raja oxyrihynchus) Arst.
См. также в других словарях:
Συρία — Συρίᾱ , Σύριος of fem nom/voc/acc dual Συρίᾱ , Σύριος of fem nom/voc sg (attic doric aeolic) Σῡρίᾱ , Σῦρος a Syrian fem nom/voc/acc dual (epic) Σῡρίᾱ , Σῦρος a Syrian fem nom/voc sg (attic epic doric aeolic) Συρίᾱ , Συρία Syrian fem… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συρία — συρίᾱ , συρία garment fem nom/voc/acc dual συρίᾱ , συρία garment fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Συρίᾳ — Συρίᾱͅ , Σύριος of fem dat sg (attic doric aeolic) Σῡρίαι , Σῦρος a Syrian fem nom/voc pl (epic) Σῡρίᾱͅ , Σῦρος a Syrian fem dat sg (attic epic doric aeolic) Συρίαι , Συρία Syrian fem nom/voc pl Συρίᾱͅ , Συρία Syrian fem dat sg (attic doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συρίᾳ — συρίᾱͅ , συρία garment fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
συρία — Κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει στα Β με την Τουρκία, στα Δ με το Λίβανο, στα Ν με την Ιορδανία και στα Α με το Ιράκ. Βρέχεται στα Δ από τη Μεσόγειο.H Συρία, το όνομα της οποίας προέρχεται από την αρχαία Aσσυρία, που για τους Έλληνες… … Dictionary of Greek
συριά — Κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει στα Β με την Τουρκία, στα Δ με το Λίβανο, στα Ν με την Ιορδανία και στα Α με το Ιράκ. Βρέχεται στα Δ από τη Μεσόγειο.H Συρία, το όνομα της οποίας προέρχεται από την αρχαία Aσσυρία, που για τους Έλληνες… … Dictionary of Greek
Σύρια — Σύριος of neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κοίλη Συρία — Ονομασία, κατά την ελληνιστική περίοδο, εύφορης περιοχής στη Συρία που εκτεινόταν ανάμεσα στα όρη Λίβανος και Αντιλίβανος. Η περιοχή παρήγαγε σημαντικές ποσότητες ξυλείας, γι’ αυτό και οι διαμάχες των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου προκειμένου… … Dictionary of Greek
Ξυρία — Συρίᾱ , Σύριος of fem nom/voc/acc dual Συρίᾱ , Σύριος of fem nom/voc sg (attic doric aeolic) Σῡρίᾱ , Σῦρος a Syrian fem nom/voc/acc dual (epic) Σῡρίᾱ , Σῦρος a Syrian fem nom/voc sg (attic epic doric aeolic) Συρίᾱ , Συρία Syrian fem… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ξυρίας — Συρίᾱς , Σύριος of fem acc pl Συρίᾱς , Σύριος of fem gen sg (attic doric aeolic) Σῡρίᾱς , Σῦρος a Syrian fem acc pl (epic) Σῡρίᾱς , Σῦρος a Syrian fem gen sg (attic epic doric aeolic) Συρίᾱς , Συρία Syrian fem acc pl Συρίᾱς , Συρία Syrian … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Συρίας — Συρίᾱς , Σύριος of fem acc pl Συρίᾱς , Σύριος of fem gen sg (attic doric aeolic) Σῡρίᾱς , Σῦρος a Syrian fem acc pl (epic) Σῡρίᾱς , Σῦρος a Syrian fem gen sg (attic epic doric aeolic) Συρίᾱς , Συρία Syrian fem acc pl Συρίᾱς , Συρία Syrian … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
