-
1 ξυναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками -
2 συναιρεω
(fut. συνήσω и συνελῶ, aor. συνεῖλον - эп. 3 л. sing. σύνελεν)1) схватывать, собирать(χλαῖναν καὴ κώεα Hom.)
2) охватывать, поражать(πάντα ξυνῄρει, sc. τὸ νόσημα Thuc.)
3) постигать, обнимать(τὸ πρᾶγμα λογισμῷ Plut.)
4) сочетать, объединять, сводитьξυνελὼν λέγω Thuc. — в общем и целом, говорю я;τὸ συνῃρημένον Arst. — связное целое5) суживать, тж. сокращать, ограничивать(τὸν περίβολον τῆς πόλεως Polyb.)
6) выхватывать, разбивать, уничтожать(ἀμφοτέρας ὀφρῦς Hom.; τὰς ἀσπίδας Diod.)
7) захватывать, завладевать, завоевывать(Σύβαριν Her.)
ξυνελεῖν τινι τὰ ἐπὴ Θρᾴκης χωρία Thuc. — совместно с кем-л. захватить фракийские области8) приводить к концу, заканчивать(πόλεμον, πολιορκίαν Plut.)
τὸ μεταξὺ τῶν ἠπείρων διάστημα σ. Plut. — преодолевать расстояние между материками
См. также в других словарях:
Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… … Dictionary of Greek