-
1 στῦλος
στῦλος, ου, ὁ (Aeschyl., Hdt.+; ins, pap, LXX, En; TestSol 25:8 B; ParJer 1:2; Jos., Ant. 13, 211; Just., D. 38, 1 al.; Mel., P. 84, 631; 88, 658. On the accent [στύλο] s. KLipsius, Gramm. Untersuchungen 1863 p. 43)① a supporting portion, ordinarily cylindrical, of a structure, pillar, column lit. στῦλοι πυρός (En 18:11; 21:7; sing. Ex 13:21f; 14:24) Rv 10:1. In imagery (Philo, Migr. Abr. 124)② a pers. or community recognized for spiritual leadership, pillar, support ποιήσω αὐτὸν στ. ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ I will make him a pillar in the temple of God Rv 3:12 (στῦλοι in the temple 3 Km 7:3=Jos., Ant. 8, 77). Hence fig. of the leaders of the Jerusalem church: James, Cephas, John Gal 2:9 (cp. Eur., Iph. Taur. 57 στῦλοι οἴκων εἰσὶ παῖδες ἄρσενες. Vi. Aesopi G 106 P. Aesop is called ὁ κίων [pillar] τῆς βασιλείας. S. CBarrett, Studia Paulina ’53, 1–19; RAnnand, ET 67, ’56, 178 [‘the markers’ in a racecourse]). In 1 Cl 5:2 the term is applied to the apostles and other leaders of the primitive church.—The community of Christians is στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας support (στ. is also used in this general sense Sir 24:4; 36:24) and foundation of the truth 1 Ti 3:15.—DELG. TW.
См. также в других словарях:
στύλος — Πεδινός οικισμός (296 κάτ., υψόμ. 40 μ.), στην επαρχία Αποκορώνου του νομού Χανίων. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (11 τ. χλμ., 448 κάτ.), στην οποία ανήκουν και άλλοι τρεις μικρότεροι οικισμοί, το Πρόβαρμα (72 κάτ., υψόμ. 100 μ.), ο Σαμωνάς… … Dictionary of Greek
CUNABULA Graecorum — Postquam materfamilias partu viri familiam fundavit, ut loquitur Apuleius, Metam. l. 10. i. e. postquam masculum enixa est, quales δόμων κίονας, domuum columnas, vocant Lycophron et Pindarus, nec immerito, Στύλοι γὰρ οἴκων εἱσὶ παῖδες ἄρσενες.… … Hofmann J. Lexicon universale
