Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

στιγμή

  • 1 στιγμή

    στιγμή, ῆς, ἡ first ‘point’ (Aristot. et al.), then of someth. quite insignificant (Demosth. et al.), finally specif. of time, a moment (Plut.; M. Ant. 2, 17; Vett. Val. 131, 4; 239, 11 ἐν στιγμῇ; Is 29:5; 2 Macc 9:11), more fully στιγμὴ χρόνου (Plut., Mor. 13b; Ps.-Plut., Mor. 104b from Demetr. Phaler., Fgm. 79 [ed. FWehrli ’49]) Lk 4:5. Lit., s. ῥιπή.—DELG s.v. στίζω 2. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > στιγμή

  • 2 στιγμή

    στιγμή
    spot: fem dat sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμή

  • 3 στιγμῇ

    στιγμή
    spot: fem dat sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμῇ

  • 4 στιγμή

    στιγμή
    spot: fem nom /voc sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμή

  • 5 στιγμή

    A spot on a bird's plumage, Alex.Mynd. ap.Ath.9.398d (pl.); brand-mark, D.S.34/5.2.1 (pl.).
    2 mathematical point, Arist.Top. 108b26, EN 1174b12, de An. 427a10, al., Apollod.Stoic.3.259; ὅσον σ. αἱματίνη 'a speck of blood', Arist.HA 561a11.
    3 metaph. of anything very small, jot, tittle,

    εἴ γ' εἶχε στιγμὴν ἢ σκιὰν τούτων D.21.115

    , cf. Men.1067; of time, Simon. 196, LXX Is.29.5; ἐν σ. χρόνου in a moment, Ev.Luc.4.5;

    σ. χρόνου ὁ βίος Plu.2.13a

    , cf. AP7.472 (Leon.); ἐν ς. without χρόνου, Vett.Val.131.4; στιγμῇ καιρο,= puncto temporis, Gloss.
    II Gramm., ς. or τελεία ς. full stop, period, μέση ς. colon, D.T.630.6, cf. ὑποστιγμή: Nicanor made 8 στιγμαί, Sch.ibId.p.24 H., cf. Suid. s.v. Νικάνωρ; σ. πᾶσα σημεῖον αὐτοτελείας A.D.Adv.182.17, cf. Pron.53.16, al.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στιγμή

  • 6 στιγμή

    -ῆς + ἡ N 1 0-0-1-0-1=2 Is 29,5; 2 Mc 9,11
    (a brief) moment Is 29,5
    κατὰ στιγμὴν ἐπιτεινόμενος increasing every moment 2 Mc 9,11

    Lust (λαγνεία) > στιγμή

  • 7 στιγμή

    1) instant
    2) moment

    Ελληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > στιγμή

  • 8 στιγμαί

    στιγμή
    spot: fem nom /voc pl

    Morphologia Graeca > στιγμαί

  • 9 στιγμήν

    στιγμή
    spot: fem acc sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμήν

  • 10 στιγμά

    στιγμά̱, στιγμή
    spot: fem nom /voc /acc dual
    στιγμά̱, στιγμή
    spot: fem nom /voc sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > στιγμά

  • 11 ἰβύ

    Grammatical information: pcle
    Meaning: interjection or adverb (H., Phot. from Telecl.).
    Derivatives: ἰβύει τύπτει, βοᾳ̃ with postverbal ἰβύς εὑφημία, στιγμή H. - With velar suffix ἴβυξ ὀρνέου εἶδος, καὶ ἶβις (s. Thompson Birds s. v.), ἰβύκη εὑφημία, and ἰβυκτήρ, in H. `singer of a march-song on Crete' (cod. ἰβηκ-); also Ἴβυκος PN?, cf. Radermacher Glotta 16, 135f. - Through cross with βυκινίζω, βυκανίζω (Eust.; s. βυκάνη) arose ἰβυκινῆσαι ἐπευφημῆσαι, βοῆσαι H. ( ἰβυκηνίσαι EM). Details in Kock on Telecl. 58. - With dental suffix ἰβυδῆνας τοὺς εὑφημοῦντας H., cf. the sound nouns in - δος, κέλαδος a. o.
    Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]; LW [loanword] Anat.
    Etymology: Onomatopoetic sound-word, acc. to H. Lydian (s.v. ἰβύ) or Ionic (s. ἰβυκινήσαντες), also as cry of surprise or the like. On th last use rests the gloss H. = τὸ πολὺ καὶ μέγα; how the meanings τύπτειν and στιγμή must be understood is unclear. - Cf. βύζω and ἰύζω.
    Page in Frisk: 1,707

    Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰβύ

  • 12 χρόνος

    χρόνος, ου, ὁ (Hom.+)
    ① an indefinite period of time during which some activity or event takes place, time, period of time πολὺς χρόνος a long time (PGiss 4, 11; PStras 41, 39; ApcSed 13:5; Jos., C. Ap. 1, 278 Just., D. 7, 1) Mt 25:19; J 5:6 (πολὺν ἤδη χ. as Jos., Ant. 8, 342; 19, 28). πλείων χρ. a longer time (Diod S 1, 4, 3; Dio Chrys. 78 [29], 15; SIG 421, 38; 548, 11; PPetr II, 9, 2, 3; Jos., Ant. 9, 228) Ac 18:20. ἱκανὸς χρόνος considerable time, a long time (ἱκανός 3b) Lk 8:27; Ac 8:11; 14:3; 27:9; Qua 2. μικρὸς χρ. (Is 54:7) J 7:33; 12:35; Rv 6:11; 20:3; IEph 5:1. ὀλίγος (Aristot., Phys. 218b, 15; SIG 709, 11; PPetr II, 40a, 14; Just., D. 2, 6; Ath. 7, 3) Ac 14:28; 2 Cl 19:3; Hs 7:6; AcPl Ha 9, 26 (restored after Aa I 112, 14). πόσος; Mk 9:21 (ApcMos 31; Just., D. 32, 4). τοσοῦτος (Lucian, Dial. Deor. 1, 1; ParJer 5:18; Jos., Bell. 2, 413) J 14:9 (τοσούτῳ χρόνῳ as Epict. 3, 23, 16); Hb 4:7. ὅσος Mk 2:19; Ro 7:1; 1 Cor 7:39; Gal 4:1; cp. Hs 6, 4, 1 (ὅσος 1b). ὁ πᾶς χρόνος the whole time, all the time (Appian, Bell. Civ. 2, 132 §553; Jos., Ant. 3, 201; Just., D. 4, 5) Ac 20:18; AcPlCor 2:4; cp. Ac 1:21. ἐν παντὶ χρόνῳ at every time D 14:3. χρόνον τινά for a time, for a while (Arrian, Anab. Alex. 6, 6, 5; Synes., Prov. 2, 3 p. 121d) 1 Cor 16:7; Hs 7:2. τῷ χρόνῳ in time (Herodas 4, 33 χρόνῳ) 9, 26, 4. στιγμὴ χρόνου (s. στιγμή) Lk 4:5. τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου (πλήρωμα 5) Gal 4:4 (cp. Pind., Fgm. 134 Bowra=147 Schr. foll. by BSnell ἐν χρόνῳ δʼ ἔγεντʼ Ἀπόλλων). Certain special verbs are used w. χρόνος: διαγενέσθαι Ac 27:9 (s. διαγίνομαι), διατρίβειν (q.v.) Ac 14:3, 28, πληρωθῆναι 7:23; 1 Cl 25:2; Hs 6, 5, 2 (πληρόω 2). χρόνον ἐπέχω (q.v. 3) Ac 19:22; ἔχω (q.v. 7b) J 5:6; ποιέω (q.v. 5c) Ac 15:33; 18:23; βιόω (q.v.) 1 Pt 4:2.—Pl. χρόνοι of a rather long period of time composed of several shorter ones (Diod S 1, 5, 1; 5, 9, 4; Ael. Aristid. 46 p. 312 D.; UPZ 42, 45 [162 B.C.]; JosAs 13:12; SibOr 3, 649; AcPlCor 2:10; Just. A I, 13, 3 al.; Tat. 1, 1; Iren. 1, 15, 4 [Harv. I 153, 1]; Hippol. Ref. 9, 10, 11; Did., Gen. 24, 9) χρόνοι αἰώνιοι (αἰώνιος 1) Ro 16:25; 2 Ti 1:9; Tit 1:2. ἀρχαῖοι χρ. Pol 1:2. χρόνοι ἱκανοί (ἱκανός 3b) Lk 8:27 v.l.; 20:9; 23:8. πολλοὶ χρόνοι (πολύς 2aαב Yet χρόνοι could somet. = years: Diod S 4, 13, 3 ἐκ πολλῶν χρόνων=over a period of many years; 33, 5a μετὰ δέ τινας χρόνους=after a few years; Ps.-Callisth. 2, 33 ed. CMüller of the age of a child ἦν χρόνων ὡσεὶ δώδεκα; Mitt-Wilck. I/2, 129, 14 [346 A.D.]; Lex. Vindob. p. 19, 104 ἀφήλικες ἄνδρες μέχρι τῶν κε´ χρόνων; Philip of Side: Anecdota Gr. Oxon. ed. JCramer IV 1837 p. 246 ἑκατὸν ἔτη … καὶ μετὰ ἄλλους ἑκατὸν χρόνους; Cyrill. Scyth. 45, 5; 108, 8 and oft. Frequently in later Byzantine writers, e.g. Constantin. Porphyr. ed. GMoravcsik ’49 p. 332 [index]) Lk 8:29; 1 Cl 42:5; 44:3. (οἱ) χρ. τῆς ἀγνοίας Ac 17:30. ἀποκαταστάσεως πάντων 3:21. οἱ νῦν χρ. 2 Cl 19:4. οἱ πρότεροι χρ. Hs 9, 20, 4. οἱ καθʼ ἡμᾶς χρ. (Proclus In Pla., Tim. 40cd ἐν τοῖς κατʼ αὐτὸν χρόνοις [FBoll, Sternglaube und Sterndeutung ’66, 95]) MPol 16:2. εἰς τοὺς ἡμετέρους χρόνους Qua 2. ἐπʼ ἐσχάτου τῶν χρ. 1 Pt 1:20. χρόνοι w. καιροί (the same juxtaposition: Demosth., Ep. 2, 3; Straton of Lamps. [300 B.C.], Fgm. 10 Wehrli ’50; PLond I, 42, 23 p. 30 [168 B.C.]; PCairMasp 159, 36; 167, 45. Cp. Ael. Aristid. 46 p. 291 and 290 D.; Ath. 22, 4. On the difference betw. the two Demosth., Ep. 5, 6) Ac 1:7; 1 Th 5:1; GMary 463, 1 (s. καιρός, end).—Both sing. and pl. are very oft. governed by prepositions: by ἄχρι (q.v. 1aα); διά w. the gen. (διά A 2), w. the acc. (διά B 2a); ἐκ (MPol 22:3; s. ἐκ 5a); ἐν (Menand., Peric. 546 S. [=296 Kö.] ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ; CPR 13, 2; 23, 23; Jer 38:1) Ac 1:6; IEph 5:1; ἐπί w. dat. (ἐπί 18b) 2 Cl 19:4, w. acc. (ἐπί 18c); κατά w. acc. (κατά B 2); μετά w. acc. (μετά B 2); πρό (πρό 2).
    ② a point of time consisting of an occasion for some event or activity, time, occasion ὁ χρόνος τῆς ἐπαγγελίας the time for the fulfillment of the promise Ac 7:17; τῆς παροικίας 1 Pt 1:17; τῆς πίστεως B 4:9; D 16:2; τῆς ἀπάτης καὶ τρυφῆς Hs 6, 5, 1; cp. 6, 4, 4. ὁ χρ. τοῦ φαινομένου ἀστέρος the time when the star appeared Mt 2:7. ἐπλήσθη ὁ χρ. τοῦ τεκεῖν αὐτήν Lk 1:57 (πίμπλημι 1bβ.—Ps.-Callisth. 1, 12 τελεσθέντος τοῦ χρόνου τοῦ τεκεῖν). Cp. also Mt 2:16; Lk 18:4; Ac 1:6; 13:18, Hb 5:12; 11:32; 1 Pt 4:3; Jd 18; Dg 9:1, 6; Hs 5, 5, 3.
    ③ a period during which someth. is delayed, respite, delay (Aeschyl., Pers. 692; Menand., Dyscolus 186; Diod S 10, 4, 3; Lucian, Syr. D. 20; Vi. Aesopi I c. 21 p. 278, 3 χρόνον ᾔτησε; Wsd 12:20; Jos., Bell. 4, 188 ἂν ἡμεῖς χρόνον δῶμεν, Vi. 370) ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ Rv 2:21 (Diod S 17, 9, 2 διδοὺς μετανοίας χρόνον). χρόνος οὐκέτι ἔσται there should be no more delay 10:6 (cp. 9:20; Goodsp., Probs. 200f).—For the history of the word s. KDietecrich, RhM n.s. 59, 1904, 233ff.—GDelling, D. Zeitverständnis des NTs ’40; OCullmann, Christus u. d. Zeit ’46, Engl. transl. Christ and Time, FFilson ’50, 3d ed. ’64, esp. 49f; 51–55; JWilch, Time and Event (OT) ’69.—B. 954. Schmidt, Syn. II 54–72. DELG. M-M. DNP II 1174f. ENDT. TW. Sv. Cp. αἰών.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > χρόνος

  • 13 στιγμής

    στιγμή
    spot: fem gen sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμής

  • 14 στιγμῆς

    στιγμή
    spot: fem gen sg (attic epic ionic)

    Morphologia Graeca > στιγμῆς

  • 15 στιγμαίς

    στιγμή
    spot: fem dat pl

    Morphologia Graeca > στιγμαίς

  • 16 στιγμαῖς

    στιγμή
    spot: fem dat pl

    Morphologia Graeca > στιγμαῖς

  • 17 στιγμών

    στιγμή
    spot: fem gen pl
    στιγμός
    pricking: masc gen pl

    Morphologia Graeca > στιγμών

  • 18 στιγμῶν

    στιγμή
    spot: fem gen pl
    στιγμός
    pricking: masc gen pl

    Morphologia Graeca > στιγμῶν

  • 19 στιγμάν

    στιγμά̱ν, στιγμή
    spot: fem acc sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > στιγμάν

  • 20 στιγμάς

    στιγμά̱ς, στιγμή
    spot: fem acc pl

    Morphologia Graeca > στιγμάς

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • στιγμῇ — στιγμή spot fem dat sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμή — spot fem nom/voc sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμή — Μονάδα χρόνου χωρίς καμιά διάρκεια. Το γεωμετρικό σημείο. Επίσης: ένα από τα σημεία στίξης: κάτω ή τέλεια σ. = τελεία (.), πάνω ή μέση σ. = πάνω τελεία (·), υποστιγμή = το κόμμα (,). Τέλος, σ. είναι η μονάδα με την οποία μετράμε το πάχος του… …   Dictionary of Greek

  • στιγμή — η 1. ελάχιστη χρονική διάρκεια: Έφτασε στη στιγμή. – Σε μια στιγμή το σπίτι έπεσε. 2. κατάλληλος χρόνος, ευκαιρία: Ήρθε η στιγμή να πάρεις εκδίκηση. 3. σημείο στίξης: Στο τέλος ενός κώλου περιόδου βάζουμε άνω στιγμή …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • Στίγμη αἱματίνη ἐν τῷ λευκῷ ἡ καρδία: τοῦτο δὲ τὸ σημεῖον πηδᾷ καὶ κινεῖται, ὥσπερ ἔμψυχον. — См. Животрепещущий …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • στιγμαῖς — στιγμή spot fem dat pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμαί — στιγμή spot fem nom/voc pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμῆς — στιγμή spot fem gen sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμήν — στιγμή spot fem acc sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • στιγμῶν — στιγμή spot fem gen pl στιγμός pricking masc gen pl …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»