-
1 επιπνεω
эп. тж. ἐπιπνείω (fut. ἐπιπνεύσομαι)1) (на что-л.) дуть(ἐπιπνεῦσαι βόρειον τοῖς καρπίμοις Arph.; ὅ βορέας ἐπιπνεῖ Arst.)
οὖρος ἐπιπνεῖ νηΐ Hom. — попутный ветер подгоняет корабль2) веять, обвевать(ἥ τοὺς ἀγροὺς ἐπιπνέουσα αὔρα Luc.)
ἐ. τέν θάλασσαν Hes. — веять над морем3) дышать, выдыхать(θαυμαστέν εὐωδίαν Plut.)
ἐ. ῥιπαῖς ἐχθίστων ἀνέμων Soph. — извергать порывы враждебных ветров, т.е. дышать злобой и ненавистью4) досл. служить попутным ветром, перен. благоприятствовать(τινι Plat.)
τῆς τύχης ἐπιπνεούσης Polyb. — при благоприятных обстоятельствах;ἀρωγήν τινι ἐ. Anth. — помогать кому-л.5) ( о буре) налетать(τινι Her.)
6) перен. навевать, вдыхать (в кого-л.)ἐ. τινι τὸ γέρας Plat. — вдохнуть в кого-л. дар (красноречия)
7) возбуждать, подстрекать(στρατὸν αἵματι Eur.)
ἐ. Ἀργείοις Σπαρτῶν γένναν Eur. — восстанавливать род «посеянных» (т.е. фиванцев, родившихся от посеянных зубов дракона) против аргивян -
2 ομοδημος
дор. ὁμόδᾱμος 2принадлежащий к тому же народу({. Σπαρτῶν γένει Pind.)
; единоплеменный(γόνος Pind.)
-
3 ριζωμα
- ατος τό1) корень, основа, стихия2) племя, род, отпрыскσπαρτῶν ἀπ΄ ἀνδρῶν ῥ. Aesch. — отпрыск посеянных мужей (см. Σπαρτός), т.е. фиванец
-
4 σπαρτος
I.[adj. verb. к σπείρω См. σπειρω]1) посеянный, т.е. выросший из землиοἱ σπαρτοί Plat. — сыны земли;
σπαρτῶν γένος Aesch. — род человеческий(λόγχη Eur.)
3) рассеченный на куски, разбросанный(σῶμα Anth.)
II.ὅ бот.1) дрок, шильная трава ( Spartium)(трава, употреблявшаяся для витья веревок, плетения корзин и т.п.) Xen., Plat.
-
5 Σπαρτος
ὅ1) «посеянный» (т.е. выросший из посеянных Кадмом зубов дракона)2) поэт. фиванец Pind.Σπαρτῶν στάχυς Eur. — всходы посеянных (Кадмом), род фиванцев
-
6 σταχυς
1) колос Hom., Hes., Aesch., Soph. etc.2) перен. плод, отпрыск(σ. ἄτης Aesch.)
ἐκ καλάμης Βακχυλίδεω στάχυες Anth. — произведения вакхилидова пера;σπαρτῶν σ. Eur. — урожай, выросший из посеянных (зубов дракона), т.е. фиванцы -
7 χρυσοπηληξ
См. также в других словарях:
Σπάρτων — masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Σπαρτῶν — Σπάρτη from Sparta fem gen pl Σπαρτός sown masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπαρτῶν — σπάρτη rope fem gen pl σπαρτός sown fem gen pl σπαρτός sown masc/neut gen pl σπαρτός sown masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
σπάρτων — σπάρτον rope neut gen pl σπάρτος masc/fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Σπάρτωνα — Σπάρτων masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Σπάρτωνος — Σπάρτων masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αέρας — Όρος με πολλές ερμηνείες και χρήσεις. Ο άνεμος που δεν είναι πολύ δυνατός. Τo κλίμα ενός τόπου και μεταφορικά το ψυχολογικό κλίμα. Η εξωτερική εμφάνιση, το ύφος, το παρουσιαστικό. Η τόλμη, η αλαζονεία, η αυθάδεια. Έκφραση της ψυχικής διάθεσης. Η… … Dictionary of Greek
Sparton — SPARTON, ónis, Gr. Σπάρτων, ωνος, (⇒ Tab. XVIII.) des Phoroneus Sohn, und Vater des Myceneus, von welchem die Stadt Mycene soll seyn erbauet worden. Pausan. Corinth. c. 16. p. 113. & Schol. Euripid. ap. Kuhn. ad Pausan. l. c … Gründliches mythologisches Lexikon
ακέραιος — Ολόκληρος, πλήρης, ανέπαφος, σώος· ανόθευτος, άδολος, τίμιος. (Μαθημ.) Α. αριθμός. Οι α. θετικοί ή φυσικοί αριθμοί αποτελούν ένα από τα θεμέλια της μαθηματικής επιστήμης και πρέπει να θεωρούνται προμαθηματικές έννοιες που έχουν αποκτηθεί από… … Dictionary of Greek
ακαμαντολόγχας — ἀκαμαντολόγχας και ἀκαμαντολόγχης, ο (Α) ο ακάματος, ο ακούραστος στον αγώνα με λόγχη και στον πόλεμο γενικότερα, πολεμόχαρος, πολεμικός «ἀκαμαντολογχᾱν Σπαρτῶν» (Πινδ. Ίσθμ. 7, 10). [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκάμας αντος + λόγχη] … Dictionary of Greek
ελλεδανός — ἐλλεδανός, ο (Α) δεσμός με τον οποίο έδεναν τα δεμάτια τών σπαρτών … Dictionary of Greek